Humor w pracy opiekunki

4 minuty temu, Ania-linda napisał:

przepraszam, 

jeszcze jakoś nie umiem się tu odnaleźć

 

To do postu eriki chyba   sie odnioslas .

@DaGa dokładnie tak jak piszesz.

a jeszcze Dziadziuś jest bardzo uprzejmy i poważny  i to słowo cipko zamiast szybko zabrzmiało w jego wykonaniu wyjątkowo komicznie.

Ich frage, was ist das? 

Ja od razu pomyślałem, że gwizdek 

hmm 

Godzinę temu, Łukasz napisał:

Ja od razu pomyślałem, że gwizdek 

hmm 

Ja też!!! bo cóz innego??? i to jaki gwizdek huligan-

O 16.01.2017 at 18:05, Łukasz napisał:

a do leżącej w DE jadę pierwszy raz ale bynajmniej nie będzie chodzić po mieszkaniu, haha, a nocki, wg syna, przesypia spokojnie. Nie ma demencji, tak w opisie dostałem

Lukasz,oby wszystko się sprawdziło,tego Ci Życzę.

RenataK dziękuję   , ale to mogę powiedzieć już w czasie przeszłym...Dwa dni przed wyjazdem syn powiadomił agencję, że babcia jest hospitalizowanych i mam nie przyjeżdżać. Agencja nawet busa już załatwiła. Ale trudno ... za 2 dni wyjechałem do babci...demencyjnej .... Powiem tylko tyle, że jest naprawdę świetnie. Obym dalej miał takie szczęśliwe oferty. Ok, troszkę z tematu zeszliśmy.

znalezione na anonimowe.pl rozwalilo mnie na maksa: 

Znacie to uczucie, kiedy przychodzi piątek, a wy właśnie kończycie robotę i gnacie do domu jak najszybciej, w myślach planując już sobie wieczorny chillout? Głupie pytanie.
Ostatnio czegoś takiego doświadczyłem i prawie przez to straciłem pracę.
Robotę mam w nienormowanych godzinach, ale tego dnia wypadł mi akurat wolny piątkowy wieczór i cała sobota. No, po prostu marzenie!
Patrzę na zegarek - wybiła wyczekiwana godzina. Łikendziku przybywaj! Myślę sobie - jakby tu najszybciej do chaty dojechać? Szybka kalkulacja i ciach! Zjeżdżam w mniejszą uliczkę, ażeby korki ominąć, pam! Zielona fala. Dobra nasza! Długa! Raz, dwa trzy i już widać moje osiedle. Taaa, zjem sobie zaraz klopsiki z ziemniakami, odpalę jakiś serial, a wieczorem - ahoj, przygodo! Pozwolę sobie na piwko, lub też pięć!

I kiedy już byłem dosłownie kilkaset metrów od domu, coś do mnie dotarło. Nie wiem czy to zmęczenie, czy już po prostu zatrucie rutyną, ale mało brakowało, a bym zajechał na osiedle przegubową maszyną MPK, wysiadł, zamknął drzwiczki i zostawił ją na parkingu wraz z pasażerami w środku! Tak, jestem kierowcą miejskiego autobusu i właśnie odwaliłem numer życia.
Zatrzymałem się, włączyłem awaryjne, wylazłem z kabiny i spojrzałem na zdziwionych pasażerów (na szczęście było ich już tylko kilku, bo mój mały quest powrotu do domu aktywował się dosłownie dwa przystanki od zajezdni). Uśmiechnąłem się nieśmiało, bąknąłem ciche "Sorry." i z mozołem powlokłem się do ostatniego punktu mojej "oficjalnej" trasy.
Sprawa oczywiście wyszła na jaw. Koledzy do dziś się ze mnie śmieją. Szef był troszkę wkur#iony, ale ostatecznie też dołączył do loży szyderców. Teraz za każdym razem, kiedy wracam do bazy w piątek, dostaję od któregoś ze śmieszków smsa o treści "Marian, nie zapomnij autobusu odstawić zanim pojedziesz gdzieś się łajdaczyć!"

a to jakos przypomnialo mi nasza prace, tekst tez z anonimowe.pl:

Tydzień temu były urodziny mojej babci. Skończyła 99 lat! Zrobiliśmy jej niespodziankę. Mama upiekła tort, kupiliśmy prezenty i wbiliśmy się do starowinki na chatę. Babcia bardzo się ucieszyła. Wręczyliśmy podarunki, a kiedy zasiedliśmy do jedzenia, mój tata wstał, odchrząknął znacząco, uciszył całą zgraję kilkukrotnym uderzeniem łyżeczką o szklankę. Dzyń, dzyń, dzyń. Kiedy już było całkiem cicho, stało się najgorsze, co mogło się przytrafić, mój niezbyt bystry rodziciel zaintonował pieśń dla swej teściowej:

♪ ♫ Stoooo laaat, stoooo laaat, nieeeech żyyyje, żyyyjeeee, naaaaam... ♫ ♪

Patrzyliśmy się wszyscy po sobie, czekając aż ta niezręczna sytuacja wreszcie się skończy. Tylko babcia, jedyna rechotała jak szalona, bujając się na swoim fotelu w te i nazad, próbując złapać oddech podczas niekontrolowanego śmiechu.
Po wszystkim, tatko zdziwiony, że nikt nie pomógł mu wykonywać urodzinowej kompozycji, usiadł, a babcia z trudem panując nad śmiechem rzekła:

- Ta, dzięki. Te dwanaście miesięcy jeszcze jakoś pociągnę...

Babcia mówi do mnie ,,z tyłu rolada ",",,tak słucham ,,rolada -ciasto?  chce jeszcze ciasto? ale skumałam ,rolette"- zamknięte wszędzie ,,,mówię do niej myślalam ,że chcesz rolade -ciasto!bo tam też jest full ciasta z tyłu,,,,no jest wesoło u mnie,,oby tak dalej,,,szkoda tylko ,że tutaj tak gwarą nadają,,,ale z drugiej strony dobrze bo nie muszę uczestniczyć w rozmowach z nimi,,,widzę,że nawet babci pasuje ,że ja mam czym się zając i nikomu dupy nie zawracam swoją osobą,,,

Oglądam wczoraj pogodę i patrzę a tam 17 czy nawet 20 stopni i mówię do babci ,,ale komisz w lutym już wiosna i tak ciepło,,a babcia mówi ,,ludzie tez są komisz na wiosnę" ,,hahhaha

No to ja dzis przy tej pieknej pogodzie opowiem jak to jedna Babcia zabronila mi faktycznie wychodzic i dlaczego. No i mozna sie tu nauczyć nowego słówka, które może sie komuś przydać- gdyby ktoś jeszcze go nie znał.

       Krotko po przyjezdzie na nowe miejsce, ktore ocenilam jako niezłe, bo staruszka wprost troszczyla sie o moja wygode pytam sie tej mojej Pdp o ktorej moge miec wychodne ? O trzeciej ? Spokojna dotąd Babcinka patrzy na mnie jak na wariatke... Po co Ty chcesz wychodzić? się pyta. Czego Ty chcesz szukać na ulicy? podejrzliwie juz pyta.

Cala jej uprzejmość prysla jak bańka mydlana. Patrzyła na mnie jak na przestępcę. Ja wtedy jeszcze slaboznalam niemiecki i nie wiedzialam co jej odpowiedzieć. Rozzloscila sie w koncu i pyta mnie : co ty tu chcesz znaleźć na ulicy ? Geschlechtskrankheit ?No tego slowa w moim wypisku chorob osob starszych nie bylo... zapytalam co to za zla choroba ? A ona mowi, ze na pewno to juz dobrze wiem.. i pokazala mi .w koncu o co chodzi....94letnia babinka jaka to złą chorobę tak latwo na ulicy w Niemczech podlapac:  mianowicie dwoma rękoma solidnie podrapala się pod brzuchem... Taka lekcje kazdy by zrozumiał i ja tez, choc trochę sie zdziwilam, bo dotąd nie wiedzialam, ze takie swedzace te choroby weneryczne czyli Geschlechtskrankheiten  są. Ale widać te niemieckie talie wlasnie są, w Dusseldorfie konkretnie.

    A pani Babcia mnie upilnowala caly miesiac i nie poznałam tych chorob blizej, bomnie na ulicę nie wypuscila.

@Serenity fajnie to opisalaś,,ale mialaś małe więzienie,,,a babcinka jaka kumata jeszcze w tym wieku,,może dlatego tak nie chcą ,co niektóre babcie wychodzić z domu????? 

I tutaj pączusie !!!

Także z umiarem,,,proszę!!!

6 godzin temu, Blondi napisał:

@Serenity fajnie to opisalaś,,ale mialaś małe więzienie,,,a babcinka jaka kumata jeszcze w tym wieku,,może dlatego tak nie chcą ,co niektóre babcie wychodzić z domu????? 

ja uważam, że one zazdroszczą młodszy od siebie kobietą

 @emma i to jest prawda,,,,widzę,że moja babcia też była zazdrosna o goscia,,,bo gośc nie z babcią a ze mną flirtował,,,hahahha  jeszcze się z babcią pokłócimy o goscia ja babci wszystkich zostawię,,,

a wracając do tematu zabawnych zdarzeń to właśnie jedno zaliczyłam z moim podopiecznym.

      Pdp jest bardzo kulturalnym i poważnym facetem pod 90tkę.

Pojechaliśmy ostatnio do fryzjera, a raczej poszlismy. On na  wózku inwalidzkim. Rano odbyliśmy jeszcze  poważne rozmowy na tematy polityczne.  No i  teraz podjeżdżamy  pod budynek, ale  Pdp nie chce do środka , ale oburzony stanowczo chce na parking ! No to pcham ten wózek na parking, choć  nie bardzo  wiem po co... On pokazuje : tam w cieniu . No i zrozumiałam... I mówię mu : ale Mercedesa to pan już sprzedał, a teraz jeżdzi pan na  wózku ( Sie sind Rollstuhlfahrer ). Ach, co się potem naśmieliśmy ! Tak biedakowi polityka zawróciła w głowie.

Fajnie, że się ja się nie muszę stresować SPD,CSU czy CDU. Wystarczy, że interesuje mnie scena polityczna w PL 

a z pdp pomijamy problemy także azylantów, bo zdania są tu podzielone

Polak i Anglik spierają się który język jest trudniejszy: polski czy angielski. Anglik mówi: 
- U nas pisze się William Shakespeare, a czyta się Łiliam Szekspir. Na to Polak: 
- A u nas pisze się Bolesław Prus, a czyta się Aleksander Głowacki.

Rozmawiałam ostatnio z koleżanką opiekunką,która pracuje u małżeństwa i jej babcia trafiła do szpitala wiec z dziadkiem jezdza ja tam odwiedzać,a że dziadek trochę leciwy jest to i sprawnosc już nie ta ,koleżanka powiedziała do mnie tak : Wiesz muszę sobie chyba dodatkową polisę od następstw nieszczęśliwych wypadków wykupić bo jak jadę z dziadkiem to wszyscy na nas trąbią" pomyślałam sobie ,że w tej pracy to trzeba mieć nie tylko anielską cierpliwość ale i stalowe nerwy

A mnie dziś pan Dziadzio powiedział, że musiałby się Herr Wind Nazywać, a akurat stał w drugim końcu ogromnego Wohnzimmer....

Ma wiatry i odjeżdża wtedy  najdalej jak może i pod okno.

Ale powiedziałam mu, żeby mi już tak wszystkiego o sobie nie mówił...

   Takie skromne żarciki ubarwiają trochę codzienność.