Kler katolicki

Tadeusz Kościuszko - krytyka religii (200 lat temu!)

"W często pomijanym przez polskich naukowców starszego pokolenia Memoriale Kościuszki z 1814 r. pisanym do A.J. Czartoryskiego”, Kościuszko surowo oceniał kler katolicki: ,,nie można żywić nadziei, by kapłani zmienili swój sposób postępowania, gdyż jest ich w żywotnym interesie otumanianie ludu kłamstwami poprzez lęk przed piekłem, poprzez chimeryczne dogmaty, abstrakcyjne i niezrozumiałe myśli teologii”. Dokument ten obfitował w niezwykle krytyczne oceny postępowania Kościoła katolickiego, szczególnie kapłanów obwinianych o utrzymywanie ciemnoty i wstecznictwa: ,,Widzieliśmy rządy despotyczne, posługujące się religią, sądząc że będzie to najsilniejszym oparciem dla władzy, wówczas wyposażono w jak największe bogactwa kapłanów kosztem nędzy ludzkiej, przyznawano im oburzające przywileje, sadzając ich nawet obok tronu, słowem, tak dalece nie poskąpiono klerowi przywilejów, dóbr i bogactw, że z tego powodu połowa narodu cierpi i jęczy w biedzie, podczas gdy on wcale nie pracując, opływa we wszystko”. (…) kapłani zawsze będą korzystali z ciemnoty ludu, z jego przesądów i będą posługiwali się religią (bądźcie tego pewni) jak maską, pod którą kryje się hipokryzja i zbrodniczość ich poczynań”

T. Romanowicz Tadeusz Kościuszko-oświeceniowy myśliciel i humanista

no cóż taka prawda -tak robią wszystkie religie ,pisałem już na ten temat.Przykre to ,szczególnie dla ludzi ,którzy są w danej religii ale najcześciej to bagatelizują bo tak im dobrze .Szeroki temat.

                 Tak, zinstytucjonalizowana religia  rzadko wnosi cos pozytywnego. W Polsce niepotrzebnie obciazamy sie  kosztami konkordatu i nauka religii w szkolach.  Jeszcze gorsze byly niekonczace sie i pozbawione jakiegokolwiek sensu dyskusje o aborcji, ktore pomogly ukryc wielkie afery gospodarcze i odwrocic uwage od decydujacych  spraw ekonomicznych.

              W sumie na Zachodzie to cala ta ich  hierarchia koscielna i nieliczne grupki wiernych  to juz chodzace skamieliny - zabytki przeszlosci, bez realnej wladzy . W Polsce ten proces zaczyna sie bardzo powolutku, ale tez pojdzie w tym kierunku.

            Z drugiej strony religia katolicka  w Polsce - jako sila kulturotworcza -  daje  przyklady niewiarygodnej wprost zywotnosci i sily organizacyjnej  Polakow  i to tak w drobnych sprawach jak przywiazanie do tradycji ( obchodzenie swiat: Wigila, dbanie o cmentarze , wypielegnowane przydrozne kapliczki itd. itp. ) a takze gigantyczna  inwestycja jak budowa sanktuarium w Licheniu, ktora co do krotkiego czasu budowy i ofiarnosci wiernych  nie ma sobie rownych w Europie. Ja chwale sie w Niemczech organizacja tej budowy. Choc sama uwazam, ze byloby lepie gdyby zbudowano w Polsce iles mieszkan socjalnych, ale tego by i tak nikt nie zrobil.

https://www.newsweek.pl/swiat/spoleczenstwo/kiedy-biskup-przemawia-nawet-chrystus-musi-milczec-koszmar-seminariow/bcbmtyh?fbclid=IwAR1BTpRWAta_8M4qwSjr6h5Wqdcr3Nuf2c0bpl6gUywOgO7fMPS6XLxTv6o

Ciekawa lektura...

3 godziny temu, foczka63 napisał:

https://www.newsweek.pl/swiat/spoleczenstwo/kiedy-biskup-przemawia-nawet-chrystus-musi-milczec-koszmar-seminariow/bcbmtyh?fbclid=IwAR1BTpRWAta_8M4qwSjr6h5Wqdcr3Nuf2c0bpl6gUywOgO7fMPS6XLxTv6o

Ciekawa lektura...

Będąc jeszcze smarkatym dzieckiem , często słyszałam od mojej bogobojnej babci słowa , które zostały mi w głowie do dziś      ' Głowami kapłanów wybrukowana będzie droga do piekła"

Poczytałam; nadal twierdzę, że tyle obłudy, zakłamania, manipulacji i największego braku przyzwoitości na próżno szukać. Wiem, że kiepskie porównanie teraz zastosuje ale w mafiach są czystsze zagrywki bo tam przełożenie jest jasne a kto to wie, trzyma się z dala od szemranych interesów. Natomiast w instytucji kościelnej, która pierwotnie tylko jako społeczność chrześcijańska miala występować zrobiono coś nieprawdopodobnego. Zrobiono wszakże z przyzwoleniem i poparciem rzeszy, mas, ogółu. Dziwi, że to trwa bez reform, bez rewizji, z analizami prowadzącymi donikąd, po nic, bez celu.

Temat rzeka jak Amazonka.

Być może będzie coraz wiecej takich "coming-out"

@Krista Pruszków , Wołomin to pikusie ...KK to dopiero mafia gigant .

Coś o konkordacie....

~obs: KOŃKORDAT

to może Rosjannie mają świętować rocznicę podpisania konkordatu przez Polskę: czyli IV rozbiór Polski?
Oto przepisy konkordatu, które najmocniej ograniczają suwerenność Polski.

Artykuł 4 
1.Rzeczpospolita Polska uznaje osobowość prawną Kościoła katolickiego.
2. Rzeczpospolita Polska uznaje również osobowość prawną wszystkich instytucji kościelnych terytorialnych i personalnych, które uzyskały taką osobowość na podstawie przepisów prawa kanonicznego. Władza kościelna dokonuje stosownego powiadomienia kompetentnych organów państwowych.

Artykuł 5
Przestrzegając prawa do wolności religijnej, Państwo zapewnia Kościołowi katolickiemu (...) swobodne i publiczne pełnienie jego misji (...) oraz zarządzaniem i administrowaniem jego sprawami na podstawie prawa kanonicznego.

Mamy tu do czynienia z przypadkiem bez precedensu, i to w skali światowej – świeckie państwo zgodziło się, aby jednym ze źródeł prawa powszechnie obowiązującego stał się kodeks prawa kanonicznego. Na jego podstawie biskupi tworzą dowolne instytucje, które na mocy ich dekretu uzyskują także status normalnego świeckiego podmiotu z wszelkimi przysługującymi przywilejami (w praktyce dyskontujące świeckie podmioty). Bez potrzeby zgłaszania się do państwowych rejestrów (na przykład prowadzonych przez sądy) mogą swobodnie uczestniczyć w obrocie gospodarczym, zakładać firmy, kupować nieruchomości. Także wszelkie operacje finansowe dokonywane przez instytucje kościelne przeprowadzane są wyłącznie na zasadach prawa kościelnego!

Artykuł 6
2.Żadna część terytorium polskiego nie będzie włączona do diecezji lub prowincji kościelnej mającej swą stolicę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Biskup należący do Konferencji Episkopatu Polski nie będzie należał do krajowej Konferencji Episkopatu w innym państwie.

Po 1999 roku Kościół świadomie łamie konkordat w dwu powyższych punktach. Otóż posługujący w Polsce biskupi obrządku wschodniego weszli w skład Greckokatolickiego Episkopatu Ukrainy. Zasiadają w jego komisjach i są podporządkowani Metropolicie Większemu we Lwowie. Są jednocześnie dodatkowo członkami Konferencji Episkopatu Polski. Jest to podstawa do natychmiastowego wypowiedzenia konkordatu przez rząd Rzeczypospolitej.

Artykuł 9
2.Rozszerzenie wykazu dni wolnych może nastąpić po porozumieniu Układających się Stron.

Na mocy tego przepisu dodatkowe dni wolne od pracy wyznaczają w Polsce biskupi. Jak się uprą, to świętem państwowym może się stać rocznica śmierci Jana Pawła II albo urodziny prymasa. Parlamentarzyści nie mają nic do gadania w tej sprawie. Regulacje w tej sprawie przyjąć może Komisja Wspólna.

Artykuł 10
3.Orzekanie o ważności małżeństwa kanonicznego, a także w innych sprawach małżeńskich przewidzianych w prawie kanonicznym, należy do wyłącznej kompetencji władzy kościelnej.

5. Kwestia powiadamiania o orzeczeniach wskazanych w ustępach 3 (...) może być przedmiotem postępowania określonego w artykule 27.

W ten sposób, na mocy konkordatu, biskupi uzyskali prawo domagania się wglądu w akta... sądów cywilnych! W 2004 roku takie żądanie podczas spotkania Komisji Konkordatowej przekazał szefowi MSZ Danielowi Rotfeldowi biskup Tadeusz Pieronek. Jego realizacja nie wymaga zgody ani opinii publicznej, ani parlamentu. Na początek, od wiosny 2006 roku, biskupie sądy otrzymały prawo przeglądania dokumentacji medycznej (głównie w związku z orzekaniem nieważności sakramentu małżeństwa) bez konieczności uzyskiwania zgodny zainteresowanych.

Artykuł 11
Układające się Strony deklarują wolę współdziałania na rzecz obrony i poszanowania instytucji małżeństwa i rodziny będących fundamentem społeczeństwa (...).

Na mocy tego artykułu rząd faktycznie zobowiązał się do ograniczenia prawa do rozwodu. Temu celowi służyło wprowadzenie dodatkowej instytucji separacji, czyli czasowego zawieszenia wspólnoty małżeńskiej bez jej rozwiązywania. Rząd robi także wszystko, aby zniechęcić obywateli do rozwodu poprzez podnoszenie jego kosztów (opłaty sądowe, ograniczenie dostępu do sądu rodzinnego).

Artykuł 12
1. Uznając prawo rodziców do religijnego wychowania dzieci oraz zasadę tolerancji, Państwo gwarantuje, że szkoły publiczne (...) oraz przedszkola (...) organizują (...) naukę religii w ramach planu zajęć szkolnych i przedszkolnych.

2. Program nauczania religii katolickiej oraz podręczniki opracowuje władza kościelna i podaje je do wiadomości kompetentnej władzy państwowej.

3. Nauczyciele religii muszą posiadać upoważnienie (...) od biskupa diecezjalnego (...).

4. W sprawach treści nauczania i wychowania religijnego nauczyciele religii podlegają przepisom i zarządzeniom kościelnym, a w innych sprawach przepisom państwowym.

Artykuł 14
1. Kościół katolicki ma prawo zakładać i prowadzić placówki oświatowe i wychowawcze, w tym przedszkola oraz szkoły wszystkich rodzajów (...).

4. Szkoły i placówki wymienione w ustępie 1 będą dotowane przez Państwo lub organy samorządu terytorialnego (...).

Artykuł 15
1. Rzeczpospolita Polska gwarantuje Kościołowi katolickiemu prawo do swobodnego zakładania i prowadzenia szkół wyższych, w tym uniwersytetów, odrębnych wydziałów i wyższych seminariów duchownych (...).

3. Papieska Akademia Teologiczna w Krakowie i Katolicki Uniwersytet Lubelski są dotowane przez Państwo. Państwo rozważy udzielanie pomocy finansowej odrębnym wydziałom wymienionym w ustępie 1.

Nie ma wątpliwości, na mocy konkordatu państwo polskie zostało sprowadzone do roli kasjera, który płaci, ale nie ma nawet prawa sprawdzić, komu i za co. Nie może badać kompetencji zawodowych nauczycieli religii ani też wdrażanych przez nich programów i podręczników. A przecież na lekcjach tych naucza się nie tylko o katolickiej Bozi. Tak zredagowane przepisy konkordatu w praktyce uniemożliwiają skuteczne wyciąganie konsekwencji służbowych wobec łamiących prawo katechetów. Takich przywilejów dla Kościoła nie przewidywał nawet wyjątkowo dla niego korzystny przedwojenny konkordat z 1925 roku. Budżet państwa przejął finansowanie wszelkich uczelni teologicznych. Tak samo jak w przypadku katechezy, państwo nie ma prawa kontroli, czego się tam żacy uczą.

Artykuł 16
1. Opiekę duszpasterską nad żołnierzami wyznania katolickiego w czynnej służbie wojskowej, w tym również zawodowej, sprawuje w ramach ordynariatu polowego Biskup Polowy zgodnie z prawem kanonicznym i statutem zatwierdzonym przez Stolicę Apostolską (...).

Na mocy tego artykułu Prezydent – zwierzchnik sił zbrojnych – utracił władzę nad księżmi w mundurach. Podlegają oni wyłącznie biskupowi polowemu. Według byłego sędziego Trybunału Konstytucyjnego – profesora Czesława Bakalarskiego – w konkordacie brakuje przepisu zobowiązującego kapelanów do przestrzegania prawa polskiego. Są oni zobowiązani jedynie do posłuszeństwa regułom kodeksu prawa kanonicznego, czyli biskupowi polowemu, a ten podlega Watykanowi. To, zdaniem profesora, jaskrawy przykład ograniczenia suwerennej władzy państwa polskiego. 

Warto przypomnieć, iż w przeszłości biskupi polowi wielokrotnie przekraczali swoje kompetencje. Jednym z najgłośniejszych konfliktów były publiczne połajanki, jakich nie szczędził premierowi gen. Władysławowi Sikorskiemu biskup polowy Józef Gawlina. W 1941 r. „Stolica Apostolska” na liczne skargi polskiego rządu odpowiedziała, że „jedynie ona jest władna ocenić, czy Biskup Polowy spełnia godnie i należycie swe duszpasterskie obowiązki”.

Artykuł 17
1. Rzeczpospolita Polska zapewnia warunki do wykonywania praktyk religijnych i korzystania z posług religijnych osobom przebywającym w zakładach (...) opieki zdrowotnej i społecznej, a także w innych zakładach i placówkach tego rodzaju.

3. Dla realizacji uprawnień osób, o których mowa w ustępie 1, biskup diecezjalny skieruje kapelanów, z którymi odpowiednia instytucja zawrze stosowną umowę.

Na mocy tego przepisu w każdym szpitalu czy domu opieki musi być zatrudniony etatowy, opłacany z naszych podatków kapelan. Nie jest ważne, czy placówka jest państwowa czy prywatna. Wydajemy rocznie setki milionów złotych na pensje dla księży zamiast na sprzęt i wynagrodzenia lekarzy, pielęgniarek i salowych.

Artykuł 22
1. Działalność służąca celom humanitarnym, charytatywno-opiekuńczym, naukowym i oświatowo- wychowawczym podejmowana przez kościelne osoby prawne jest zrównana pod względem prawnym z działalnością służącą analogicznym celom i prowadzoną przez instytucje państwowe.

W ten sposób państwo zostało zobowiązane do bezwarunkowego udzielania dotacji wszelkim instytucjom kościelnym takim jak domy opieki, przychodnie czy domy dziecka. Brakuje w konkordacie wyraźnego zobowiązania się ze strony Kościoła choćby tylko do przestrzegania w tych placówkach reguł prawa świeckiego (norm sanitarnych, bezpieczeństwa i tym podobnych).

2. Przyjmując za punkt wyjścia w sprawach finansowych instytucji i dóbr kościelnych oraz duchowieństwa obowiązujące ustawodawstwo polskie i przepisy kościelne Układające się Strony stworzą specjalną komisję, która zajmie się koniecznymi zmianami. Nowa regulacja uwzględni potrzeby Kościoła, biorąc pod uwagę jego misję oraz dotychczasową praktykę życia kościelnego w Polsce.

Na mocy tego przepisu jedynym podmiotem ustalającym zasady opodatkowania kościelnych instytucji oraz księży, wyznaczającym zasady i wysokość składek na ZUS opłacanych przez parafie czy zakony jest pozakonstytucyjna specjalna Komisja Wspólna Rządu i Episkopatu. Prawa tego został pozbawiony parlament. Aleksander Merkel, długoletni pracownik Urzędu ds. Wyznań, uważa, że tak zredagowane przepisy konkordatu uniemożliwiają zniesienie bez zgody biskupów Funduszu Kościelnego. Mimo że jego funkcjonowanie jest absolutnie bezprawne! Istniejący od 1950 roku fundusz był bowiem formą odszkodowania za zabrane przez państwo ziemie należące do Kościoła. W latach 1989–2008 RP zwróciła biskupom oraz zakonom więcej ziemi, niż zabrała.

Regulacje konkordatowe stały się także podstawą do utrzymania całkowitego zwolnienia kościelnych firm z podatku oraz z obowiązku prowadzenia dokumentacji księgowej. Warto przypomnieć, iż związany z prawicą były dyrektor departamentu wyznań w URM Marek Pernal zaliczył kościelne budżety do szarej strefy...

4. Rzeczpospolita Polska w miarę możliwości udziela wsparcia materialnego w celu konserwacji i remontowania zabytkowych obiektów sakralnych i budynków towarzyszących, a także dzieł sztuki stanowiących dziedzictwo kultury.

Artykuł 25
2. Kompetentne władze państwowe i Konferencja Episkopatu Polski opracują zasady udostępniania dóbr kultury będących własnością lub pozostających we władaniu Kościoła. Potocznie rzecz ujmując, na garnuszek budżetu państwa przeszły wszelkie kościelne zabytki. Oczywiście, kosztem świeckich – państwowych i prywatnych. Biskupi otrzymali prawo do decydowania, kto i na jakich zasadach (często odpłatnie) będzie miał prawo do zwiedzania świątyń i przeglądania kościelnych archiwów.

Artykuł 27
Sprawy wymagające nowych lub dodatkowych rozwiązań będą regulowane na drodze nowych umów między Układającymi się Stronami albo uzgodnień między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej i Konferencją Episkopatu Polski upoważnioną do tego przez Stolicę Apostolską.

Wbrew twierdzeniom kolejnych ministrów spraw zagranicznych, przepis ten nie ma wyłącznie charakteru technicznego. Daje on bowiem podstawę do spełniania przez rząd dowolnych życzeń biskupów bez żadnej kontroli ze strony opinii publicznej oraz parlamentu (matura z religii, dostęp do zabiegów zapłodnienia in vitro i inne). Po prostu ustalenia pomiędzy rządem a Konferencją Episkopatu Polski nie podlegają zatwierdzeniu przez parlament. Wiosną 2006 roku w tej formule Kościół otrzymał prawo do odszkodowań za nieruchomości należące przed wojną do niemieckich parafii na Ziemiach Zachodnich i Północnych.
Pasibrzuchy w czarnych kiecach chcą pozornym "ostrym sporem" przykryć wiele rzeczy! Nie chcielibyście wiedzieć, że dochody Kościoła katolickiego to głównie wpływy z kasy publicznej (województwa, gminy, spółki skarbu państwa itp.), bo pochodne konkordatu kosztują nas prawie 3,5 mld zł rocznie. I tak:
utrzymanie kapelanów – 55 mln zł; katechetów – 1,35 mld zł; szkolnictwo wyższe – 262 mln zł; dotacje dla prowadzonych przez kler placówek zdrowotnych – 197 mln zł; zabytki (wyłączając dotacje unijne) – 130 mln zł; bonifikaty – 48 mln zł; oświata i wychowanie – 300 mln zł; dotacje unijne – 711 mln zł; dotacje na programy społeczne – 253 mln zł; na „rozwój wsi” – 94 mln zł; Fundusz Kościelny – 90 mln zł.
Do tego dorzucają się jeszcze wierni: taca – około 1,5 mld zł rocznie; kolęda – 400 mln zł; intencje mszalne – 305 mln zł; chrzty, komunie, bierzmowanie – 88 mln zł; śluby – 100 mln zł; pogrzeby i administrowanie cmentarzami – 370 mln zł; wypominki i intencje mszalne – 55 mln zł. Dochody kościelnych osób prawnych z działalności gospodarczej to kwota 360 mln zł. W sumie do Kościoła papieskiego trafia CO ROKU z różnych źródeł znacznie ponad 6,5 mld zł. 
Na tle powyższego wierzycie w to, że problemem dla kościoła jest jakiś tam spór?

29 minut temu, kris napisał:

Coś o konkordacie....

 

~obs: KOŃKORDAT

to może Rosjannie mają świętować rocznicę podpisania konkordatu przez Polskę: czyli IV rozbiór Polski?
Oto przepisy konkordatu, które najmocniej ograniczają suwerenność Polski.

Artykuł 4 
1.Rzeczpospolita Polska uznaje osobowość prawną Kościoła katolickiego.
2. Rzeczpospolita Polska uznaje również osobowość prawną wszystkich instytucji kościelnych terytorialnych i personalnych, które uzyskały taką osobowość na podstawie przepisów prawa kanonicznego. Władza kościelna dokonuje stosownego powiadomienia kompetentnych organów państwowych.

Artykuł 5
Przestrzegając prawa do wolności religijnej, Państwo zapewnia Kościołowi katolickiemu (...) swobodne i publiczne pełnienie jego misji (...) oraz zarządzaniem i administrowaniem jego sprawami na podstawie prawa kanonicznego.

Mamy tu do czynienia z przypadkiem bez precedensu, i to w skali światowej – świeckie państwo zgodziło się, aby jednym ze źródeł prawa powszechnie obowiązującego stał się kodeks prawa kanonicznego. Na jego podstawie biskupi tworzą dowolne instytucje, które na mocy ich dekretu uzyskują także status normalnego świeckiego podmiotu z wszelkimi przysługującymi przywilejami (w praktyce dyskontujące świeckie podmioty). Bez potrzeby zgłaszania się do państwowych rejestrów (na przykład prowadzonych przez sądy) mogą swobodnie uczestniczyć w obrocie gospodarczym, zakładać firmy, kupować nieruchomości. Także wszelkie operacje finansowe dokonywane przez instytucje kościelne przeprowadzane są wyłącznie na zasadach prawa kościelnego!

Artykuł 6
2.Żadna część terytorium polskiego nie będzie włączona do diecezji lub prowincji kościelnej mającej swą stolicę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Biskup należący do Konferencji Episkopatu Polski nie będzie należał do krajowej Konferencji Episkopatu w innym państwie.

Po 1999 roku Kościół świadomie łamie konkordat w dwu powyższych punktach. Otóż posługujący w Polsce biskupi obrządku wschodniego weszli w skład Greckokatolickiego Episkopatu Ukrainy. Zasiadają w jego komisjach i są podporządkowani Metropolicie Większemu we Lwowie. Są jednocześnie dodatkowo członkami Konferencji Episkopatu Polski. Jest to podstawa do natychmiastowego wypowiedzenia konkordatu przez rząd Rzeczypospolitej.

Artykuł 9
2.Rozszerzenie wykazu dni wolnych może nastąpić po porozumieniu Układających się Stron.

Na mocy tego przepisu dodatkowe dni wolne od pracy wyznaczają w Polsce biskupi. Jak się uprą, to świętem państwowym może się stać rocznica śmierci Jana Pawła II albo urodziny prymasa. Parlamentarzyści nie mają nic do gadania w tej sprawie. Regulacje w tej sprawie przyjąć może Komisja Wspólna.

Artykuł 10
3.Orzekanie o ważności małżeństwa kanonicznego, a także w innych sprawach małżeńskich przewidzianych w prawie kanonicznym, należy do wyłącznej kompetencji władzy kościelnej.

5. Kwestia powiadamiania o orzeczeniach wskazanych w ustępach 3 (...) może być przedmiotem postępowania określonego w artykule 27.

W ten sposób, na mocy konkordatu, biskupi uzyskali prawo domagania się wglądu w akta... sądów cywilnych! W 2004 roku takie żądanie podczas spotkania Komisji Konkordatowej przekazał szefowi MSZ Danielowi Rotfeldowi biskup Tadeusz Pieronek. Jego realizacja nie wymaga zgody ani opinii publicznej, ani parlamentu. Na początek, od wiosny 2006 roku, biskupie sądy otrzymały prawo przeglądania dokumentacji medycznej (głównie w związku z orzekaniem nieważności sakramentu małżeństwa) bez konieczności uzyskiwania zgodny zainteresowanych.

Artykuł 11
Układające się Strony deklarują wolę współdziałania na rzecz obrony i poszanowania instytucji małżeństwa i rodziny będących fundamentem społeczeństwa (...).

Na mocy tego artykułu rząd faktycznie zobowiązał się do ograniczenia prawa do rozwodu. Temu celowi służyło wprowadzenie dodatkowej instytucji separacji, czyli czasowego zawieszenia wspólnoty małżeńskiej bez jej rozwiązywania. Rząd robi także wszystko, aby zniechęcić obywateli do rozwodu poprzez podnoszenie jego kosztów (opłaty sądowe, ograniczenie dostępu do sądu rodzinnego).

Artykuł 12
1. Uznając prawo rodziców do religijnego wychowania dzieci oraz zasadę tolerancji, Państwo gwarantuje, że szkoły publiczne (...) oraz przedszkola (...) organizują (...) naukę religii w ramach planu zajęć szkolnych i przedszkolnych.

2. Program nauczania religii katolickiej oraz podręczniki opracowuje władza kościelna i podaje je do wiadomości kompetentnej władzy państwowej.

3. Nauczyciele religii muszą posiadać upoważnienie (...) od biskupa diecezjalnego (...).

4. W sprawach treści nauczania i wychowania religijnego nauczyciele religii podlegają przepisom i zarządzeniom kościelnym, a w innych sprawach przepisom państwowym.

Artykuł 14
1. Kościół katolicki ma prawo zakładać i prowadzić placówki oświatowe i wychowawcze, w tym przedszkola oraz szkoły wszystkich rodzajów (...).

4. Szkoły i placówki wymienione w ustępie 1 będą dotowane przez Państwo lub organy samorządu terytorialnego (...).

Artykuł 15
1. Rzeczpospolita Polska gwarantuje Kościołowi katolickiemu prawo do swobodnego zakładania i prowadzenia szkół wyższych, w tym uniwersytetów, odrębnych wydziałów i wyższych seminariów duchownych (...).

3. Papieska Akademia Teologiczna w Krakowie i Katolicki Uniwersytet Lubelski są dotowane przez Państwo. Państwo rozważy udzielanie pomocy finansowej odrębnym wydziałom wymienionym w ustępie 1.

Nie ma wątpliwości, na mocy konkordatu państwo polskie zostało sprowadzone do roli kasjera, który płaci, ale nie ma nawet prawa sprawdzić, komu i za co. Nie może badać kompetencji zawodowych nauczycieli religii ani też wdrażanych przez nich programów i podręczników. A przecież na lekcjach tych naucza się nie tylko o katolickiej Bozi. Tak zredagowane przepisy konkordatu w praktyce uniemożliwiają skuteczne wyciąganie konsekwencji służbowych wobec łamiących prawo katechetów. Takich przywilejów dla Kościoła nie przewidywał nawet wyjątkowo dla niego korzystny przedwojenny konkordat z 1925 roku. Budżet państwa przejął finansowanie wszelkich uczelni teologicznych. Tak samo jak w przypadku katechezy, państwo nie ma prawa kontroli, czego się tam żacy uczą.

Artykuł 16
1. Opiekę duszpasterską nad żołnierzami wyznania katolickiego w czynnej służbie wojskowej, w tym również zawodowej, sprawuje w ramach ordynariatu polowego Biskup Polowy zgodnie z prawem kanonicznym i statutem zatwierdzonym przez Stolicę Apostolską (...).

Na mocy tego artykułu Prezydent – zwierzchnik sił zbrojnych – utracił władzę nad księżmi w mundurach. Podlegają oni wyłącznie biskupowi polowemu. Według byłego sędziego Trybunału Konstytucyjnego – profesora Czesława Bakalarskiego – w konkordacie brakuje przepisu zobowiązującego kapelanów do przestrzegania prawa polskiego. Są oni zobowiązani jedynie do posłuszeństwa regułom kodeksu prawa kanonicznego, czyli biskupowi polowemu, a ten podlega Watykanowi. To, zdaniem profesora, jaskrawy przykład ograniczenia suwerennej władzy państwa polskiego. 

Warto przypomnieć, iż w przeszłości biskupi polowi wielokrotnie przekraczali swoje kompetencje. Jednym z najgłośniejszych konfliktów były publiczne połajanki, jakich nie szczędził premierowi gen. Władysławowi Sikorskiemu biskup polowy Józef Gawlina. W 1941 r. „Stolica Apostolska” na liczne skargi polskiego rządu odpowiedziała, że „jedynie ona jest władna ocenić, czy Biskup Polowy spełnia godnie i należycie swe duszpasterskie obowiązki”.

Artykuł 17
1. Rzeczpospolita Polska zapewnia warunki do wykonywania praktyk religijnych i korzystania z posług religijnych osobom przebywającym w zakładach (...) opieki zdrowotnej i społecznej, a także w innych zakładach i placówkach tego rodzaju.

3. Dla realizacji uprawnień osób, o których mowa w ustępie 1, biskup diecezjalny skieruje kapelanów, z którymi odpowiednia instytucja zawrze stosowną umowę.

Na mocy tego przepisu w każdym szpitalu czy domu opieki musi być zatrudniony etatowy, opłacany z naszych podatków kapelan. Nie jest ważne, czy placówka jest państwowa czy prywatna. Wydajemy rocznie setki milionów złotych na pensje dla księży zamiast na sprzęt i wynagrodzenia lekarzy, pielęgniarek i salowych.

Artykuł 22
1. Działalność służąca celom humanitarnym, charytatywno-opiekuńczym, naukowym i oświatowo- wychowawczym podejmowana przez kościelne osoby prawne jest zrównana pod względem prawnym z działalnością służącą analogicznym celom i prowadzoną przez instytucje państwowe.

W ten sposób państwo zostało zobowiązane do bezwarunkowego udzielania dotacji wszelkim instytucjom kościelnym takim jak domy opieki, przychodnie czy domy dziecka. Brakuje w konkordacie wyraźnego zobowiązania się ze strony Kościoła choćby tylko do przestrzegania w tych placówkach reguł prawa świeckiego (norm sanitarnych, bezpieczeństwa i tym podobnych).

2. Przyjmując za punkt wyjścia w sprawach finansowych instytucji i dóbr kościelnych oraz duchowieństwa obowiązujące ustawodawstwo polskie i przepisy kościelne Układające się Strony stworzą specjalną komisję, która zajmie się koniecznymi zmianami. Nowa regulacja uwzględni potrzeby Kościoła, biorąc pod uwagę jego misję oraz dotychczasową praktykę życia kościelnego w Polsce.

Na mocy tego przepisu jedynym podmiotem ustalającym zasady opodatkowania kościelnych instytucji oraz księży, wyznaczającym zasady i wysokość składek na ZUS opłacanych przez parafie czy zakony jest pozakonstytucyjna specjalna Komisja Wspólna Rządu i Episkopatu. Prawa tego został pozbawiony parlament. Aleksander Merkel, długoletni pracownik Urzędu ds. Wyznań, uważa, że tak zredagowane przepisy konkordatu uniemożliwiają zniesienie bez zgody biskupów Funduszu Kościelnego. Mimo że jego funkcjonowanie jest absolutnie bezprawne! Istniejący od 1950 roku fundusz był bowiem formą odszkodowania za zabrane przez państwo ziemie należące do Kościoła. W latach 1989–2008 RP zwróciła biskupom oraz zakonom więcej ziemi, niż zabrała.

Regulacje konkordatowe stały się także podstawą do utrzymania całkowitego zwolnienia kościelnych firm z podatku oraz z obowiązku prowadzenia dokumentacji księgowej. Warto przypomnieć, iż związany z prawicą były dyrektor departamentu wyznań w URM Marek Pernal zaliczył kościelne budżety do szarej strefy...

4. Rzeczpospolita Polska w miarę możliwości udziela wsparcia materialnego w celu konserwacji i remontowania zabytkowych obiektów sakralnych i budynków towarzyszących, a także dzieł sztuki stanowiących dziedzictwo kultury.

Artykuł 25
2. Kompetentne władze państwowe i Konferencja Episkopatu Polski opracują zasady udostępniania dóbr kultury będących własnością lub pozostających we władaniu Kościoła. Potocznie rzecz ujmując, na garnuszek budżetu państwa przeszły wszelkie kościelne zabytki. Oczywiście, kosztem świeckich – państwowych i prywatnych. Biskupi otrzymali prawo do decydowania, kto i na jakich zasadach (często odpłatnie) będzie miał prawo do zwiedzania świątyń i przeglądania kościelnych archiwów.

Artykuł 27
Sprawy wymagające nowych lub dodatkowych rozwiązań będą regulowane na drodze nowych umów między Układającymi się Stronami albo uzgodnień między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej i Konferencją Episkopatu Polski upoważnioną do tego przez Stolicę Apostolską.

Wbrew twierdzeniom kolejnych ministrów spraw zagranicznych, przepis ten nie ma wyłącznie charakteru technicznego. Daje on bowiem podstawę do spełniania przez rząd dowolnych życzeń biskupów bez żadnej kontroli ze strony opinii publicznej oraz parlamentu (matura z religii, dostęp do zabiegów zapłodnienia in vitro i inne). Po prostu ustalenia pomiędzy rządem a Konferencją Episkopatu Polski nie podlegają zatwierdzeniu przez parlament. Wiosną 2006 roku w tej formule Kościół otrzymał prawo do odszkodowań za nieruchomości należące przed wojną do niemieckich parafii na Ziemiach Zachodnich i Północnych.
Pasibrzuchy w czarnych kiecach chcą pozornym "ostrym sporem" przykryć wiele rzeczy! Nie chcielibyście wiedzieć, że dochody Kościoła katolickiego to głównie wpływy z kasy publicznej (województwa, gminy, spółki skarbu państwa itp.), bo pochodne konkordatu kosztują nas prawie 3,5 mld zł rocznie. I tak:
utrzymanie kapelanów – 55 mln zł; katechetów – 1,35 mld zł; szkolnictwo wyższe – 262 mln zł; dotacje dla prowadzonych przez kler placówek zdrowotnych – 197 mln zł; zabytki (wyłączając dotacje unijne) – 130 mln zł; bonifikaty – 48 mln zł; oświata i wychowanie – 300 mln zł; dotacje unijne – 711 mln zł; dotacje na programy społeczne – 253 mln zł; na „rozwój wsi” – 94 mln zł; Fundusz Kościelny – 90 mln zł.
Do tego dorzucają się jeszcze wierni: taca – około 1,5 mld zł rocznie; kolęda – 400 mln zł; intencje mszalne – 305 mln zł; chrzty, komunie, bierzmowanie – 88 mln zł; śluby – 100 mln zł; pogrzeby i administrowanie cmentarzami – 370 mln zł; wypominki i intencje mszalne – 55 mln zł. Dochody kościelnych osób prawnych z działalności gospodarczej to kwota 360 mln zł. W sumie do Kościoła papieskiego trafia CO ROKU z różnych źródeł znacznie ponad 6,5 mld zł. 
Na tle powyższego wierzycie w to, że problemem dla kościoła jest jakiś tam spór?

Zgroza  Niby wiemy, ale jak się czarno na białym przeczyta, to nóż w kieszeni się otwiera 

Inni "bohaterowie" polskiego kościoła...

Andrzej Olszowski
biskup chełmiński od 1661 , 1674-1677 - prymas Polski, senator, podkanclerzy koronny.
Prymasem został w zamian za poparcie na elekcji Jana Sobieskiego i tak przez dwa lata ociągał się z oddaniem urzędu z którego miał duże zyski. Szkodnik, nepota, łapówkarz - opłacany przez Francuzów , Austriaków, Prusaków, Rosjan. Zaatakowany na sejmie przez kanclerza litewskiego przyznał się do wzięcia łapówki od Rosji.

Hieronim Radziejowski
Ojciec Michała Radziejowskiego
Katolicki zdrajca i intrygant, sprowadził na Polskę potop szwedzki. Był współautorem planów potopu szwedzkiego. W czasie najazdu szwedzkiego był doradcą Karola Gustawa i jego dowódców. Współautor wymierzonego przeciw Polsce sojuszu pomiędzy Szwecją, Kozaczyzną i Siedmiogrodem

Michał Radziejewski
książe biskup warminski, od 1667r., arcybiskup gniezninski i prymas Polski w latach 1687-1705,senator, kardynał.
Łapówkarz- arcyzdrajca, rządny władzy. Jako interreks ogołocił skarbiec Polski Trzykrotnie sprzedał koronę Polski i Litwy ( jako prymas i interrkes) . Wciągnął Augusta II ( za łapówkę od Jana Reinholda Patkula) w 21 -letnią wojnę ze Szwecja która zrujnowała Polskę a z Rosji uczyniła potęgę i dało to wstęp do rozbiorów. Spiskował z Szwedami, Rosjanami, Sasami, Prusakami którzy u schyłku jego życia oprócz zagarnięcia jego majątku ograbili kilka razy całą Polskę.

Krzysztof Białłozor
Kanonik wileński, zwany krwawym księdzem.
Jeden z przywódców szlachty w wojnie domowej na Litwie przeciwko Sapiehom. Za jego namową Król zastąpił wojska litewskie wojskiem saskim ( Niemcy wyznania luterańskiego), i doprowadziło Litwę do ruiny, co skwapliwie wykorzystał August II i wprowadził wojsko saskie do całego kraju aby przerzucić koszty utrzymania wojska na Polaków. Skończyło się to konfederacją tarnogrodzką, wojną domową, wezwaniem Rosji na rozjemcę i Sejmem Niemym pod rosyjskimi bagnetami.

Stanisław Szembek
Biskup pomocniczy krakowski od 1690 roku, biskup kujawski od 1700r. Prymas Polski w latach 1706-1721. Senator.
W roku 1667 poparł bezprawną elekcje Augusta II i wziął za to dużą zapłatę i awanse oraz służył mu pomimo ze ten przekształcił Polskę w pole bitewne a Szwedzi, Rosjanie i Sasi grabili kraj bardziej niż podczas potopu. Z polecenia cara Piotr I ogłosił bezkrólewie i sprawował władzę w części okupowanej przez Rosjan.

Jan Szembek
Brat biskupa St. Szembka
Też agent rosyjski , w roku1703 był podkanclerzym , a następnie kanclerzem wielkim koronnym. Dzięki sprytowi i zapobiegliwości zdobył ogromny majątek, wpływami swymi ogarnął całą koronę. Począł frondować przeciw dworowi i wysługiwać się Moskwie. Jako płatne narzędzie cara Piotra I Romanowa odegrał w dziejach Polski rolę fatalną.

Krzysztof Antoni Szembek
Biskup inflancki od 1710, biskup poznański od roku 1717,kujawski w roku 1719, arcybiskup gnieźnieński, prymas Polski w latach 1739-1748. Senator.
Stryjeczny brat kanclerza Jana i prymasa Stanisława i ich protegowany. Fanatyk religijny, jako proboszcz próbował nawracać Żydów. Odegral role w "tumulusie toruńskim" a Polacy zyskali opinie barbarzyńców i fanatyków religijnych która trwa do dnia dzisjejszego.

Konstanty Felicjan Szaniawski
Od roku 1705 biskup kujawski, w latach 1720-1732 senator.
Zwolennik rządów Augusta pomimo ze ten zdobył władze przemocą i oszustwem. W roku 1717 był jednym z organizatorów Sejmu Niemego. Polska straciła suwerenność i stała się rosyjskim protektoratem . Realizował politykę papieży którzy współpracowali z silnymi zawsze Rosjanami, Austriakami, Sasami. Został nagrodzony za swoje " zasługi " biskupstwem krakowskim.

Kazimierz Łubieński
od roku 1705 biskup chełmiński, biskup krakowski w latach 1710-1719.
Poparł wojnę północną, wywołał dwie domowe i z Polski zrobił przydrożną karczmę dla obcych wojsk.

Jan Aleksander Lipski
Biskup łucki od roku 1732, krakowski i książe siewierski w latach 1732-1746, senator, kardynał.
Zdrajca , pachołek rosyjski. W roku 1724 został podkanclerzym koronnym i prezydentem Trybunału Koronnego. W roku 1733 wraz z biskupem Hozjuszem dokonał zdrady stanu wspierając zbrojna interwencje rosyjską.

Stanisław Józef Hozjusz
biskup inflancki od roku 1720, następnie biskup kamieniecki od roku 1722 oraz biskup poznański w latach 1733-1738. Senator.
Zdrajca Polski, na usługach Sasów, również rosyjski kolaborant. To za jego sprawą papież unieważnił przysięgę sejmu konwokacyjnego która wykluczała wybór obcokrajowca.

Adam Stanisław Grabowski
od 1733 roku był biskupem poznańskim, następnie w roku 1736 został biskupem chełmińskim i kujawskim w 1739 roku oraz warmińskim w latach 1741-1766.
Wraz z biskupami Lipskim i Hozjuszem brał udział w "przyspieszonej" koronacji Augusta III Sasa pod bagnetami wojsk saskich i rosyjskich. Spiskował jednocześnie z Sasami i Rosją nad sposobem spacyfikowania prawowitego króla Leszczyńskiego.

Andrzej Stanisław Załuski
od roku 1723 biskup płocki, biskup łucki w roku 1736 a chełmiński w roku 1739. W latach 1746-1758 biskup krakowski. Senator.
Kanclerz wielki koronny od roku 1735 do 1746( dzięki poparciu carycy Rosji Anny) Karierę zrobił poprzez rodzinną protekcje oraz będąc na usługach Sasów i Rosjan. Współpracował z Augustem III i ambasadorem rosyjskim. Był przewodniczącym komisji ds. lustracji dóbr i zabezpieczenia materialnego armii i pod jego nadzorem w koszarach po 9 latach było 6 sprawnych armat a wydatki na proch wynosiły 100 zł na rok. Załuski, kolaborant rosyjski został pochowany w katedrze wawelskiej.

Kajetan Ignacy Sołtyk
od roku 1749 biskup koadiutor kijowski ,biskup kijowski w roku 1756, w roku 1759 biskup biskup krakowski( biskupstwo to objął dzięki przyjaźni z skorumpowanym ministrem związanym z Rosją). Senator.
Przeciwnik reform- brał udział w obaleniu reform tzw. Kodeksu Zamoyskiego, który sejm odrzucił pod wpływem Rosji, Rzymu i polskiego kleru. Na reformatora i lektora Akademii Krakowskiej rzucił klątwę. Spiskowiec, donosiciel. Zaaranżował proces o " mord rytualny" aby wyłudzić pieniądze od Żydów ( 500 dukatów i futra warte 300 dukatów za uwolnienie), w wyniku którego na kilkudziesięciu z nich dokonano egzekucji.

Andrzej Szołdrski
Od roku 1635 biskup przemyski, biskup poznański w latach 1635-1650.Senator.
Był w komisji regulującej granice, w czasie kiedy Władysław IV wraz z i kilkoma senatorami postanowili oddać Moskwie miasto i zamek Trubeck. W Polsce nie doszło do wojny tylko dlatego że zmarł car Michał Romanow.

Jan Stefan Giedroyć
Od roku 1764 biskup inflancki, w latach 1778-1803 biskup żmudzki (dzięki poparciu Rosji).
Przeciwnik konfederacji barskiej i Konstytucji 3 maja. Donosiciel, zdrajca.

Grzegorz Pusłowski
Administrator diecezji inflanckiej.
Nawoływał do poddaństwa względem carycy Rosji Katarzynie II jako prawowitej władczyni.

Władysław Łubieński
Od 1757 roku arcybiskup lwowski, a latach 1759-1767 arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski.Senator. Interreks w latach 1763-1764.
Po śmierci Augusta III popierał kandydata saskiego ale za łapówkę 80 tys. rubli (około 500tys.zł) przeszedł na stronę rosyjską i pozwolił aby Rosjanie zajęli się wyborem króla. W roku 1764 wydał zgodę na wkroczenie do Polski wojsk rosyjskich. Przez tego zdrajcę zostały zerwane stosunki dyplomatyczne z Francją, Austrią i Hiszpanią. Przeciwnik równouprawnienia prawosławnych i protestantów.

Gabriel Podoski
W latach 1767-1777 arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski.
Rosyjska wtyka, bawidamek, hulaka ,ścigany za długi przez sądy . Ponieważ bardzo dobrze układała się jego współpraca z Rosją, został za to wynagrodzony przez papieża i mianowany na prymasa. Nawet obłudny i zakłamany Kościół katolicki uznaje go za czarną owcę.

Antoni Ostrowski
Od roku 1753 biskup inflancki, od 1763 kujawski,w latach 1777-1784 arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski, senator.
Rosyjski żołdak, według pokwitowań rocznie dostawał do Rosjan 3 tys. dukatów w złocie. Brał tez kasę od Prusaków. Razem z innymi biskupem -zdrajcą doprowadził do ratyfikacji I rozbioru, przewodniczył delegacji podpisującej traktat rozbiorowy. Polski papież docenił jego " zasługi '' i przy poparciu Rosji nagrodził Ostrowskiego mianowaniem go na arcybiskupa i prymasa.

Andrzej Stanisław Młodziejowski
Od 1766 roku biskup przemyski, w latach 1768-1780 biskup poznański. Senator. Kanclerz wielki koronny.
Prowadził hulaszczy tryb życia, zdrajca, złodziej, rosyjski agent, łapówki dostawał też do Prusaków. Większość swoich olbrzymich dochodów przeznaczał na kobiety. Współorganizator sejmu na którym doprowadzono do ratyfikowania I rozbioru.

Adam Stanisław Krasiński
Lata 1759-1798 biskup kamieniecki,senator. Był też sekretarzem koronnym i prezydentem Trybunału koronnego.
Wróg reform, łapówkarz. Gdy Repin ( ambasador Rosji) doprowadził do przeforsowania ustawy o równouprawnieniu prawosławnych i protestantów, odsunął się od Rosjan i organizował konfederację barską "w obronie wiary katolickiej". Zwolennikom reform i przeciwnikom konfederacji "w obronie wiary katolickiej" grabił majątki . Rzezie dokonywane na innowiercach doprowadziły do wybuchu powstania Kozaków ( 200 tys. Polaków i Żydów zostało zamordowanych ). Przyjął pieniądze od Austriaków , pomimo tego ze Austria już w roku 1769 była inicjatorem rozbiorów.

Ignacy Massalski
W latach 1762 biskup wileński.Senator.
Przeciwnik równouprawnienia prawosławnych i protestantów, zmienił zdanie gdy Rosjanie zakwaterowali w jego " dobrach" swoje wojska i przeszedł na ich stronę i zdradzał Polskę. W roku 1773 poparł Ostrowskiego i Młodziejowskiego w organizacji sejmu rozbiorowego. Zyskał wtedy miano "czwartej potencji rozbiorowej".

Michał Poniatowski
Od roku 1773 biskup płocki, w latach 1784-1794 arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski. Senator.
Był zwolennikiem umiarkowanych reform, wrogiem Sejmu Wielkiego na którym mu wytykano chciwość służalczość względem Rosji. Podczas powstania kościuszkowskiego przesłał Prusakom list w którym wskazał słabe strony obrony stolicy. List przechwycono.

Józef Kossakowski
W latach 1781-1794 biskup inflancki, senator.
Brał udział w konfederacji barskiej. Był na stałym żołdzie u Rosjan. Przeciwnik reform i Konstytucji 3 Maja i płacenia podatków na wojsko. Przywódca targowicy, po jej zwycięstwie wprowadził faszystowski terror. Współorganizator "sejmu hańby" ktory doprowadził do ratyfikacji przez sejm II rozbioru.

Kajetan Ghigiotti
ksiądz, sekretarz gabinetu Stanisława Augusta Poniatowskiego, kapelan królewski.
Ze względu na swoją pozycję przy królu był bardzo cenionym agentem. Miał opinię człowieka który potrafi zdobyć od króla każdą poufną informację i przekonać go do swoich pomysłów. Są pokwitowania za świadczenia usług agenturalnych.
Wojciech Skarszewski
Od 1790 roku biskup chełmski, senator, w latach 1824-1827 arcybiskup warszawski i prymas polski.
Doradca nuncjusza papieskiego Saluzzo, który spiskował z Rosją przeciwko Polsce. Przeciwnik opodatkowania kleru, wydał broszurę w której domagał się więcej przywilejów dla Kościoła. Złamał przysięgę Konstytucji 3Maja i przystąpił do targowiczan i zwolnił wszystkich z tej przysięgi. Współorganizator "sejmu hańby". Wraz z innymi biskupami donosił do cara to spowodowało odwołanie postępowego Ministra Oświecenia Publicznego Stanisława Kostki Potockiego.

Michał Roman Sierakowski
Od 1778 roku biskup przemyski.
Szuler na żołdzie rosyjskim, razem z Kossakowskim dokonał połączenia konfederacji Obojga Narodów. Papież Pius VI pobłogosławił targowicę i w prezencie otrzymał uchwałę przywracającą Kościołowi majątki diecezji krakowskiej.

Antoni Onufry Okęcki
Od 1770 roku biskup chełmski, biskup poznański w latach 1780-1793,senator.
Był na usługach płatnego agenta rosyjskiego i Rosji. Uczestniczył w pracach nad Konstytucją 3 maja lecz bronił przywilejów kościelnych i kleru. Przeszedł na stronę targowicy, wzywał do modlitw aby Bóg błogosławił pracę konfederacji. Został mianowany cenzorem książek ( przez Targowickich zdrajców).

Józef Arnulf Giedroyć
Od roku 1790 biskup koadiutor żmudzki, w latach 1803-1838 biskup żmudzki.
Wierny pachołek Rosji, swoją karierę zawdzięcza stryjkowi też pachołkowi rosyjskiemu. Po III rozbiorze caryca Katarzyna II nagrodziła go krzyżem wysadzanym diamentami.

Marek Dziewoński
Ksiądz.
Podczas powstania zaprzyjaźnił się z rosyjskim porucznikiem i został jego informatorem. Po zwycięstwie pod Racławicami wysłał Rosjanom donos z planem obozu Kościuszki i słabych miejsc obrony. Donos został przechwycony przez Polaków. Został skazany na śmierć.

Jan Zawisza
Ksiądz z Połańca.
Nie udzielał sakramentów chłopom którzy przyłączyli się do powstania kościuszkowskiego.

Zbigniew Oleśnicki
W latach 1423-1455 biskup krakowski. Pierwszy Polak kardynał.
Zwolennik władzy duchownej nad świecką. Doradca Władysława Jagiełły i Władysława Warneńczyka. Wróg husytów , wymógł na Jagielle edykt wieluński na mocy którego heretyków karano grabieżą majątku i karą śmierci. Obawa przed husycką herezja w Polsce sprawiła, że uniemożliwił Jagielle i Warneńczykowi objęcie tronu czeskiego. Zgodnie z wolą papieża oraz Niemiec doprowadził do udziału Polski w krucjacie na Turcję która doprowadziła do ruiny skarb państwa i na wieki zniszczyła stosunki z Turcją.

Mikołaj Tungen
W latach 1468-1498 biskup warmiński, senator.
Niemiec, finansowany przez Krzyżaków i króla Węgier Macieja Korwina - zajął Warmię poddał ją Węgrom. Wywołał " wojnę popią"

Erazm Ciołek
W latach 1503-1522 biskup płocki, senator.
Na podstawie fałszywych świadków i dokumentów otrzymał "potwierdzenie" szlachectwa i herbu Sulima. Agent niemiecki i sługus papieski.

Piotr Tomicki
Od roku 1515 biskup przemyski, w latach 1520-1525 biskup poznański, 1524 - 1523 biskup krakowski i książę siewierski , senator.
Razem z kanclerzem i zarazem agentem niemieckim Krzysztofem Szydłowieckim kierował sprawami Polski w tym dyplomacją. Szydłowicki jawnie brał łapówki od habsburgów a Tomickiemu płacono przywilejami i beneficjami . W roku 1524 papież Klemens VII mianował go na nuncjusza w Polsce czyli reprezenta interesów papieskiego Rzymu. Był głównym twórcą układu w Wiedniu, na mocy którego Jagiellonowie oddali Habsburgom Czechy i Węgry.

Maciej Drzewiecki
Od 1505 biskup przemyski, biskup kujawski od roku 1513, w latach 1513-1535 prymas Polski, senator.
Gdy w czasie reformacji chłopi nie chcieli płacić dziesięciny a w Gdańsku wybuchła rewolta Drzewiecki wezwał na pomoc króla i wojsko. Uczestnik zjazdu wiedeńskiego podczas którego oddano Niemcom Czechy i Węgry. Zwolennik sekularyzacji Prus.

Jan Chojeński
Od roku 1531 biskup przemyski, biskup płocki od roku 1535, w latach 1537-1538 biskup krakowski (książę siewierski),senator.
Sekretarz wielki koronny mianowany z naruszeniem ustawy o incompatibiliach. Agent niemiecki Habsburgów i Hohenzollernów. Osłabiał Polskę w interesie Niemców. Zwalczał ruch egzekucyjny domagający się zniesienia przywilejów kleru (opodatkowania go, przeglądu darowizn kościelnych, wolności wyznaniowej, utworzenie stałego wojska, likwidacji odrębności Prus). Domagał się wygnania Żydów z Polski.

Łukasz Górka
Biskup kujawski w latach 1538-1542, senator.
Jeden z najbardziej niebezpiecznych dla Polski agent papiesko-niemiecki. W 1522 roku, w Poznaniu skonfiskował i publicznie spalił księgi luterańskie. Niemcy i papieże byli bardzo zadowoleni z swojego agenta Górki i mianowali go tytułem Hrabiego Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego.

Samuel Maciejowski
Biskup chełmiński od roku 1539, biskup płocki od 1541 roku, w latach 1546-1550 biskup krakowski i książę siewierski .Senator. Agent niemiecki.
Po nominacji na biskupa krakowskiego nie zrezygnował ze stanowiska kanclerza łamiąc ustawę o incompatibiliach. Protesty szlachty zaogniły sytuację w państwie. Doprowadził do pierwszego małżeństwa Zygmunta Augusta z epileptyczką Elżbietą Habsburg oraz przekazania mu władzy przez Zygmunta Starego na Litwie. Wzmocniło to stronnictwo habsburskie wspierane niemieckimi pieniędzmi oraz tytułami. Starał się skłócić Zygmunta Augusta z matką królową Boną. Dla zrobienia kariery przy królu, wbrew sejmowi i senatowi oraz szlachcie poparł ożenek Zygmunta Augusta z Barbarą Radziwiłówną.
 

Najlepiej ich zdelegalizować.