Starzenie się to zmniejszenie zdolności do odpowiedzi na stres środowiskowy, które pojawia się w organizmach wraz z upływem czasu, naturalne i nieodwracalne nagromadzenie się uszkodzeń wewnątrzkomórkowych, przerastające zdolności organizmu do samonaprawy. Starzenie się powoduje utratę równowagi wewnętrznej organizmu, co zwiększa ryzyko wystąpienia chorób. Prowadzi do upośledzenia funkcjonowania komórek, tkanek, narządów i układów, zwiększa podatność na choroby (np. choroby krążenia, Alzheimera, nowotwory), wreszcie prowadzi do śmierci.
Charakterystyczne objawy starzenia:
· utrata masy mięśni i kości,
· zmniejszenie elastyczności skóry,
· pogorszeni ostrości wzroku i słuchu,
· wydłużony czas reakcji.
Nauka zajmująca się starzeniem to gerontologia. Gerontologii nie należy mylić z geriatrią, która jest nauką o chorobach wieku podeszłego.
Wpływ środowiska może znaczenie zmienić długość życia większości organizmów. Usunięcie negatywnych czynników z otoczenia oraz zmiany w fizjologii mogą znacznie wydłużyć oczekiwany wiek, w którym dany osobnik umrze ze starości. Przykładem może być wydłużenie życia ludzi w XX wieku oraz eksperymenty dokonane na długowiecznych nicieniach.
  Ludziom młodym zdaje się ,że będą wiecznie młodzi ,też tak myślałem ,teraz coraz czesciej zdaję sobie z tego sprawę ,że jest inaczej.

 

Ja do tej pory myślę ,że jestem młoda i np. w sklepie się łapię dopiero,że te spodnie czy ta bluzka to już mi nie pasuje ale i tak kupuję i noszę i niczym się nie przejmuję.Bo jeszcze siedzi we mnie ta młodośc i na disco bym poszła i poszalała równo.Kiedyś mówiłam ,że  będę do końca życia tanczyć ,nawet jak będę miała 70 lat ale czy dam radę i czy dożyję.

Wpływ środowiska ma bardzo duże znaczenie dla naszego organizmu i dla naszego samopoczucia .Najgorsza się robi skóra na szyji,jest tak delikatna i taka się robi pergaminowa .

Ale i starośc może być piękna .

Teraz się napatrzymy na tą starosć i może sami będziemy chcieli inaczej przeżywac naszą starośc .

Narazie nie myśle ,co będzie tam kiedyś za parę dobrych lat aby się tak trzymać jak teraz i będzie dobrze.

no masz racje   bo co to daje się zamartwiać ,czas pokaże swoje,aby na przód. Ja byłem ostatni z rodzeństwa a wiec mama była już koło 50-ki kiedy miałem chyba 15 lat ,mama już narzekała jak ten czas szybko leci,teraz dopiero wiem co ona mówiła.Mi się wydawało ,że 50 lat to wieczność ,głowa do góry  ,przemija uroda i czas.....ha ha

a ja tu dorzucam piekny wiersz Thomas Dylana

Nie wchodź łagodnie do tej dobrej nocy, 
Starość u kresu dnia niech płonie, krwawi; 
Buntuj się, buntuj, gdy światło się mroczy. 

Mędrcy, choć wiedzą, że ciemność w nich wkroczy - 
Bo nie rozszczepią słowami błyskawic - 
Nie wchodzą cicho do tej dobrej nocy. 

Cnotliwi, płacząc kiedy ich otoczy 
Wspomnienie czynów w kruchym wieńcu sławy, 
Niech się buntują, gdy światło się mroczy. 

Szaleni słońce chwytający w locie, 
Wasz śpiew radosny by mu trenem łzawym; 
Nie wchodźcie cicho do tej dobrej nocy. 

Posępnym, którym śmierć oślepia oczy, 
Niech wzrok się w blasku jak meteor pławi; 
Niech się buntują, gdy światło się mroczy. 

Błogosławieństwem i klątwą niech broczy 
Łza twoja, ojcze w niebie niełaskawym. 
Nie wchodź łagodnie do tej dobrej nocy. 
Buntuj się, buntuj, gdy światło się mroczy.

no tak ładny wiersz i dużo mówiący-dzięki!

w pierwszym momencie myślałem ,że to ....

 oto jeden z jego utworów -po polsku

niesamowite to jednak --Jego wiersz a zaśpiewał to Zimmerman a potem śpiewał pod nazwiskiem Bob Dylan.

Jako poeta, Dylan Thomas porusza czytelników żywym językiem, pełnym wyobraźni i bogatym brzmieniowo. Czerpał inspirację z folkloru walijskiego, Biblii, a także koncepcji Zygmunta Freuda. W jego twórczości przewija się motyw cykliczności zjawisk natury i łączności z nią człowieka, jej cząstki. W tych zjawiskach Thomas widział jakiś mistyczny plan.

Na język polski tłumaczyli jego utwory m.in. Tadeusz Jan Dehnel, J. Frühling, J. Pietrkiewicz i Stanisław Barańczak.

Dom Thomasów w Laugharne, Boat House, mieści obecnie muzeum Dylana Thomasa. Kilka pomników i miejsc poświęconych jego pamięci znajduje się także w Swansea – jego rodzinnym mieście.

Dylan Thomas wywarł ogromny wpływ na kolejne pokolenia poetów. W szczególności na poetę-śpiewaka Roberta Zimmermana, który imienia Thomasa używał jako swego pseudonimu artystycznego, a potem dokonał formalnej zmiany nazwiska na Bob Dylan.

nie ten wiersz ale wiersz Thomasa Dylana  ha ha