Papuga - zabawka czy obowiązek?

Czy ktoś z Was ma papugę ? Pozornie to takie piękne, kolorowe, ptaszątko, które można przy odrobinie chęci nauczyć mówić, udawać jakieś dźwięki lub wykonywać jakieś czynności. Większość właścicieli tych pięknych ptaków, kupuje je jako atrakcję i traktuje jako zabawkę a nie jako typowe trudne tak naprawdę i wymagające w hodolwi stworzenie. Nie każdy zdaje sobie sprawę, że papuga w pewnym okresie swojego życia, nagle zaczyna być ogromnym uciążeniem dla swojego właściciela i ten najczęściej się jej pozbywa.

Papugi to bardzo towarzyskie ptaki ale potrzebują one ciągłego zainteresowania i uwagi. Jeśli im tego zabraknie mogą stać się prawdziwym utrapieniem. Mogą stać się wtedy bardzo krzykliwe, niespokojne. Bądą brudziły, czasami zaczną bez przyczyny gryźć. To jest wpisane w ich naturę - jak każde inne stworzenie papuga dojrzewa a z wiekiem wzrastają też i jej wszelkie potrzeby związane głównie z towarzystwem swego opiekuna. Ogromnym błędem jest pozbywanie sie wtedy ptaka lub... dokupywanie mu na siłę nowego parntera - ten ostatni pomysł jest naprawdę najmniej trafiony. Dlaczego ? Bo jeśli ptak do tej pory przebywał sam nie zmieni nagle swojego upodobania i nie zacznie lubić nowego towarzysza, będzie go traktował jako zagrożenie a to spowoduje pogorszenie jego stanu. Co wobec tego należy robić ? Przede wszystkim zadbać o to by papuga miała wciąż coś nowego w swojej klatce - to mogą być patyki, szyszki lub zabawki wykonane z warzyw i owoców. Po drugie - należy dać jej więcej swobody i o poświęcać jej dużo więcej czasu niż dotychczas. Pamiętajmy PAPUGA TO NIE ZABAWKA TO OBOWIĄZEK I OGROMNA ODPOWIEDZIALNOŚĆ. Zanim więc zakupimy to piękne stworzenie, przemyślmy czy jesteśmy w stanie zapewnić mu odpowiednie warunki.

Powiem - ze wstydem - że miałam kiedys papużki faliste - kilka. Były w łaściwie kupione dla dzieci. Na początku bardzo sie nimi interesowalismy, to byla frajda, nowe zwierzątko w domu. Ale nie wiedzieliśmy tego co jest wyżej napisane. Z czasem rzeczywiscie papugi żyły swoim życiem a my swoim,sprzątaliśmy im, dawaliśmy jesc, ale nie chciały się zaprzyjaźnic - tak to widzielismy. Z czasem nie chciały nawet opuszczac klatki. Sporo błedów popełniliśmy, ale jako wrazliwa osoba mam do dzis wyrzuty sumienia.

Ha ha uśmiałam się troche :d Baba gaja ale ptaki to właśnie takie zwierzęta, żyją w klatkach, po co te wyrzuty sumienia :)

Moja podopieczna ma papugę nimfę. Bardzo towarzyskie zwierzątko :) . Często puszczamy ją po pokoju i siada sobie na meblach i nas obserwuje. Sympatyczne zwierzątko :) .

Ja jakoś nigdy nie miałam marzenia, żeby mieć ptaka w domu. Ptaszek to potrzebuje polatać pod chmurami, a nie siedzieć w klatce.

No wiadomo, że żywe zwierzę nigdy nie będzie zabawką. To chyba musiałby powiedzieć nieodpowiedzialny nastolatek a nie dorosły człowiek.