Co robiłyście nim zostałyście opiekunkami?

Przed chwilą zaczęłam zastanawiać się nad tym jak to było jak nie byłam opiekunką w Niemczech. Jak ja w ogóle mogłam żyć za te marne pieniądze i utrzymywać swoją rodzinę. Bądź co bądź na pół z mężem, ale było strasznie ciężko. Dzieci nie miały tego czego chciały, co miały inne ich koleżanki i koledzy. Córka musiała zadowolić się lalkami z niższych półek kiedy jej najlepsza przyjaciółka miała zastawione półki lalkami Barbie..wiem wiem...zabawki nie są najważniejsze, ale ja też nie byłam najszczęśliwsza i brak pieniędzy powodował frustracje i kłótnie z mężem. Zaczęłam pracować stosunkowo niedawno bo prawie 3 lata temu, córka miała już wtedy 16 a syn 20 lat. Wyjeżdżałam na krótko, miesiąc 2, ale na urlopach mogłam poświęcić cały swój wolny czas dzieciom. Żałuję, że wcześniej nie zaczęłam wyjeżdżać.

Ciężko już myśleć o tym, żeby mieć 4 razy niższą wypłatę ;). A Wam jak układało się życie sprzed kariery opiekunki?

O, kolejny ciekawy temat. Dobrze, że mam chwilę czasu to mogę popisać.

Kochana, moje życie też nie było kolorowe. Straciłam pracę i przez wiele miesięcy uciekałam przed znajomymi i rodziną w ogrodnictwo. Siedziałam godzinami na działce i plewiłam, sadziłam, przesadzałam. Zima była dla mnie udręką. Ciągłe siedzenie w domu - więzieniem. Cokolwiek poszło nie po mojej myśli - powodowało złość. Szukałam pracy w Internecie, w Urzędach Pracy i nic dla mnie nie było. Kolejna porażka to kolejna złość, kolejna kłótnia z byle powodu. Wystarczyło, że mąż zostawił szklankę w pokoju albo córka za późno przyszła w domu. Kiedy wyjechałam na pierwszą ofertę wiele się zmieniło, zaczęłam być potrzebna i nie byłam już stałym wyposażeniem mojego mieszkania. No i pieniądze...to też wiele zmieniło w moim życiu. Już nie byłam na utrzymaniu męża i mogę pozwolić sobie na rozpustę na zakupach :).

Różo, haha zakupy też uwielbiam. Czasami ciężko mi się opanować na wyprzedażach i wracam do domu z pełnymi reklamówkami ciuchów. Za niedługo zabraknie mi miejsca w szafie :D.

Oj Kochana, kiedyś omijałam sklepy szerokim łukiem, bo nie było mnie stać na ubrania. Większa część pieniędzy szła na jedzenie i rachunki. Teraz zakupy to czysta przyjemność, no nie muszę liczyć się z każdym groszem.

Ja przed tym jak zaczęłam wyjeżdżać do Niemiec byłam opiekunką w prywatnym domy spokojnej starości. Lubiłam tę pracę. Niestety dom musieli zamknąć a ja zostałam tak jakby na lodzie :(. Bardzo szybko zgłosiłam się do Agencji, bo tylko tam mogłam dostać wypłatę wyższą od tej co miałam wcześniej. Nie żałuję, ale prawdę powiedziawszy wolałabym pracować w Polsce a nie za granicą.

Ja przez całe zycie prywatne biznesy -wzloty i upadki ,praca od rana do nocy -dlatego jak pisałam gdzies wczesniej miałam tylko 3 razy naprawdę urlop ,ostatnio miałam super prace i super kasę przez ponad 10 lat ale kryzys wykończył biznes i wszystko padło.A ja nauczona mieć pieniądze i zarabiać je i żadna praca nie jest dla mnie ciężka gdzie zarabia się dobre pieniądze i dlatego jestem teraz opiekunką .,

Ale też bym wolała pracować w Polsce -niestety.