Ułatwienie jedzenia pdp z alzheimerem

Jak ułatwić choremu jedzenie?

Przed jedzeniem zakładamy choremu fartuch lub duży "śliniak", który uchroni odzież przed zaplamieniem. Stół warto nakryć ceratą.

Przy trudnościach w posługiwaniu się sztućcami - podajemy tylko łyżkę.

Unikajmy podawania jedzenia na kilku talerzach (np. oddzielnie surówka, chleb itp.).

Aby ułatwić choremu spożywanie pokarmu, zamiast talerza płaskiego podajemy głęboki.

Nie stawiamy spodka pod kubek z napojem. Kubeczek (nie szklanka) powinien mieć duże, wygodne do uchwycenia ucho.

Jeśli chory nie potrafi pić powoli i krztusi się, radzimy korzystać z kubeczka z lejkiem (jak dla małych dzieci).

Jeśli chory ma trudności z odgryzaniem kęsów z kromki chleba radzimy chleb pokroić na małe kawałki i poukładać na talerzu lub dużej plastikowej tacy. Chory będzie miał wówczas możliwość samodzielnego jedzenia bez potrzeby używania sztućców. Zwracajmy uwagę na temperaturę pokarmów - nie mogą być lodowate (prosto z lodówki) ani zbyt gorące. Jedne jak i drugie mogą chorego zniechęcić do jedzenia i w przyszłości spowodować problemy z karmieniem. Chory na sam widok posiłku już będzie się przed nim wzbraniał. Bardzo ważna jest atmosfera spokoju podczas jedzenia. Chory nie może być zmuszany do szybkiego przyjmowania pokarmu, nie można go też karmić "na siłę", gdy odmawia jedzenia. Starajmy się w takich wypadkach stworzyć miły, serdeczny nastrój przy jedzeniu (może włączyć muzykę?) i na początek posiłku podać coś, co chory szczególnie lubi. Jeżeli mamy trudności z przysuwaniem krzesła chorego do stołu - warto postarać się o krzesło obrotowe na kółkach, z bocznymi poręczami. Przy mniej sprawnym ruchowo chorym krzesło takie odda nam nieocenione usługi i bardzo ułatwi opiekunowi przemieszczanie chorego. Zamiast krzesła można też zastosować fotel na kółkach typu szpitalnego.

Jaka powinna być dieta chorego?

Choroba Alzheimera nie wymaga stosowania specjalnej diety. Jeśli więc chory nie cierpi na jakieś schorzenia (np. układu pokarmowego, jelit, wątroby czy trzustki) może korzystać z normalnych posiłków. Z uwagi na małą ruchliwość chorych i często podeszły wiek - ich zapotrzebowanie energetyczne jest mniejsze, dlatego zadbać trzeba o właściwe porcje pokarmowe i odpowiednią liczbę posiłków w ciągu dnia. Posiłki należy podawać regularnie - o tej samej porze.

W diecie chorego powinny znaleźć się zarówno produkty białkowe (pochodzenia roślinnego i zwierzęcego), pieczywo (w tym także razowe), jak i jarzyny i owoce. Szczególną uwagę należy poświęcić doborowi rozmaitych warzyw, które są podstawowym źródłem witamin i soli mineralnych.

Pamiętajmy o dostarczaniu chorym odpowiedniej ilości płynu - ok. 2 litrów dziennie. Może to być bardzo słaba kawa naturalna, lepiej zbożowa (np. "Inka" z mlekiem), kefir, jogurt, soki warzywne i owocowe, a także różne herbaty ziołowe. Niedopuszczalne jest ograniczenie podawania napojów, by chory się mniej moczył. Można jedynie ograniczyć podawanie większej ilości płynów przed snem.

Jeśli chory pali papierosy, powinien to robić pod opieką, bowiem może zakrztusić się dymem, oparzyć (wkładając do ust rozpaloną końcówkę) lub też spowodować zaprószenie ognia przez rzucenie niedopałka w nieodpowiednie miejsce. W żadnym wypadku chory nie powinien sam dysponować zapałkami, zapalniczką i całą paczką papierosów.

Co zrobić, jeśli chory przestaje jeść?

W ostatnim okresie choroby Alzheimera chory może stracić umiejętność jedzenia. Wkładana do ust łyżeczka może wydać mu się czymś obcym nieprzyjemnym, może niebezpiecznym. Nie rozumie sensu podawania mu przez opiekuna kawałka chleba - zaciska zęby.

Czasami zaczyna ssać łyżkę. Można spróbować zamienić łyżkę metalową na plastikową. Wykorzystaj odruch ssania, który pozwala u wielu chorych w tym okresie karmić swojego bliskiego butelką ze smoczkiem. W ten sposób można podawać napoje, soki, zmiksowane zupy z mięsem, kaszki (dobre są mleczno-zbożowe rozpuszczalne kaszki dla niemowląt), rzadki kisiel. Można też wykorzystywać słoiczki obiadowe dla niemowląt. Inną metodą jest podawanie choremu płynnego pokarmu strzykawką do ust.

Pamiętaj, że twój bliski musi otrzymać dwa litry płynu dziennie (wliczając w to zupy). Odwodnienie gwałtownie pogorszy jego stan. Dramatem jest moment, kiedy chory przestaje połykać podawany mu pokarm. Czasami pomaga wtedy delikatny masaż przedniej części szyi, wyzwalający ruchy połykowe. Niekiedy jedynym wyjściem pozostaje karmienie przez sondę. W takim przypadku należy szukać pomocy u lekarza. Trzeba jednak zauważyć, że nagłe pogorszenie stanu chorego wynika przeważnie z pojawienia się dodatkowej choroby, najczęściej infekcji dróg oddechowych lub układu moczowego. Wyleczenie może przynieść poprawę także jeśli chodzi o funkcjonowanie chorego. Dlatego zawsze w takiej sytuacji należy wezwać lekarza.