Zawsze jest czas na miłość.

Piszcie tu kochani o swojej miłości. Gdzie, kiedy i w jakich okolicznościach Was, dopadła "Czy jest to miłość na całe życie czy może pozostały tylko wspomnienia 

O swojej to by mi zlecenia nie starczyło.. Tyle jej było. Ale...... Ostatnio poznałam bardzo fajna miłość dwoja ludzi urodzonych przed przed 1951 rokiem

On to jest Pan A od kilkunastu lat mój przyjaciel właściwie ojciec mojego przyjaciela. Jego syn chorował na zanik mięśni  poznaliśmy się w czasie gdy panowie potrzebowali dobrego ducha który by im pomógł w codziennym życiu.  Historia tej niezwykłej przyjaźni jest długa i skomplikowana. A nie o tym miałam pisać.  Więc Pan A po śmierci syna nagle miał tyle czasu że właściwie świat stanął na głowie. Nie pomagały odwiedziny u znajomych i dzieci. Nie pomogła działka ani kupno samochodu. Ponieważ był od 16lat wdowcem podrzucilam myśl o portalu randkowy Wyszły z tego nieźle siupki ale miłości nie znalazł.. Pewnego razu dzwoni do mnie mówi wiesz B..... Trzasnelo mnie. Przestraszylam się i mówię "w krzyżu"?.

Nie krzyczy A.  chyba się w supermarkecie zakochałem....

Co oooo? Odbiło ci?. Jak można się w supermarkecie zakochać. 

Można... Mówię Ci ze można.  Pomyslam że na głowę mu już padło. Po krótkich wyjaśnieniach dowiedziałam się że nie w budynku jako takim tylko w kobiecie która przy półce z makaronami poprosiła go by jej pomógł.  Pani A zauroczyla go delikatnością i niezwykłym akcentem.  Okazało się że wiele lat pracowała jako opuekunka we Włoszech. Pan A wiedząc że też pracuje jako opiekunka postanowił że będzie to pretekst by ją do mnie zaprosić. I tak się rok temu zaczęła ta fajna, prosta i zupełnie inna miłość ludzi z innej dla mnie epoki.  I Wiecie co? Niedługo będę starsza na ich ślubie.. Na kościelnym ślubie dodam. Aa wcześniej byłam fachowcem od kupna domu na przedmieściach i wyścigowej Pandy w automacie.  Ilekroć z nimi jestem niezmiennie zadziwia mnie ich chęć życia i mnogość planów które mają.