Leczył się! Jest zły!

W telewizji coraz częściej mówią, że zabójca, wyrodna matka, zbrodniarz leczył się psychiatrycznie. Sugrują tym samym, że jak się leczyłeś psychiatrycznie to nic dziwnego, że to zrobiłeś. A może zaczęliby też mówić, że nie leczył się psychiatrycznie lub podawali ile zarabia. Leczyłem się na depresję. Wyszedłem z niej po 2 latach. Leczyłem się u psychologa, ale tak jak prawie każdy byłem krótko pod opieką psychiatry. Czy to oznacza, że kogoś zabiję, pobiję napadnę? Taka postawa mnie powala. Czy ja jestem gorszy?

Oczywiście że nie oznacza to że jestes zły czy gorszy...Każdy ma problemy ale to nie czyni go gorszym od reszty.Niczym się nie przejmuj bo naprawde nie ma czym.Pozdrawiam i głowa do góry :wink:

Ja też byłam pod opieką psychologa w młodości i wcale się gorsza nie czuję :) A to że taka informacja jest podawana ma na celu podkreślenia tego że taka osoba miała problem i nic innego

ja choruje już dwa lata na depresję , nerwicę a teraz jeszcze do tego normalnie padaczka doszła . Zawsze zmęczony , do niczego , złe samopoczucie ... Po prostu nic w życiu mi nie dało w kość jak to cholerstwo . Można zadać sobie pytanie jak tu można żyć ? Skoro nie czujesz że żyjesz , tylko cierpisz przez pół swego życia . Ciężko mi jest i żadne leki mi nie pomagają , nic a nic może w odrobinie troszeczkę czuję różnicę gdy zmieniam lek na inny . Ale co z tego nie potrafię funkcjonować jak normalny człowiek , lekarzy też zmieniałem i teraz mam kolesia młodego który wydaje mi sie że sie zna . Zresztą co ja będę sie rozpisywał takich przypadków było i jest na pewno setki jak nie tysiące . A podobno wiara czyni cuda ?

Tak Karolu ------wiara czyni cuda !!!!! :!: :!: :!:

ja choruje już dwa lata na depresję , nerwicę a teraz jeszcze do tego normalnie padaczka doszła . Zawsze zmęczony , do niczego , złe samopoczucie ... Po prostu nic w życiu mi nie dało w kość jak to cholerstwo . Można zadać sobie pytanie jak tu można żyć ? Skoro nie czujesz że żyjesz , tylko cierpisz przez pół swego życia . Ciężko mi jest i żadne leki mi nie pomagają , nic a nic może w odrobinie troszeczkę czuję różnicę gdy zmieniam lek na inny . Ale co z tego nie potrafię funkcjonować jak normalny człowiek , lekarzy też zmieniałem i teraz mam kolesia młodego który wydaje mi sie że sie zna . Zresztą co ja będę sie rozpisywał takich przypadków było i jest na pewno setki jak nie tysiące . A podobno wiara czyni cuda ?

Nie mogę ci podać linku zewnętrznego ale może znasz forum o nerwicy i depresjach zgłoś się tam . Poradzą specjalistę , znajdziesz dużo potrzebnych info a przedewszystkim pogadasz z ludzmi którzy przechodza to samo.

oooooo to już takie se znalazłem ale nigdy nie uwierzę w to ze mogą mi pomóc przez internet ! sam mój lekarz wybił mi z głowy że w necie piszą co niektórzy bzdury na temat tych chorób i lepiej nie słuchać takich bo jeszcze można sobie pogorszyć stan .

no ale swój przypadek owszem można opisać i umieścić na tej że stronie , aby każdy mógł sobie przeczytać i wierzyć w to że z najgorszych opresji można wyjść . :wink:

nie wiem możliwe ale myśle że dobrze jest wygadać się ludziom którzy przechodza podobne rzeczy niż takim którzy tylko ci z grzeczności przytakują mówiąc ze wiedzą co czujesz

dobrze jest wygadać się ludziom którzy przechodzą podobne rzeczy niż takim którzy tylko ci z grzeczności przytakują mówiąc ze wiedzą co czujesz ---- tak masz rację , pomoc słowna właśnie w tych przypadkach jest bardzo ważna ! I ja coś wiem na temat tego że warto pogadać z osobą która to przechodzi i na pewno lepiej cię zrozumie i co do jednego nie będzie udawała. Ci którzy tego nie mieli lub nie mają nigdy nie zrozumią do końca ... chorego .

depresje też mam bo moja sytuacja jest tragiczna boję się ze siądę na wózek inwalidzki staram się jak mogę ale przykurcze u mnie są zbyt duże

O 14.09.2008 at 10:58, Gość michell napisał:

nie wiem możliwe ale myśle że dobrze jest wygadać się ludziom którzy przechodza podobne rzeczy niż takim którzy tylko ci z grzeczności przytakują mówiąc ze wiedzą co czujesz

To wielki problem Nie miałam depresji ( a może mam ale niezdiagnozowaną) napiszę tylko na podstawie zachowania osoby z  depresją. To moja juz niezyjąca sasiadka przemiła i cudna kobieta, ktora po smierci męza wpadła w ten stan psychiczny. Wszyscy z bliskiego otoczenia takiego codziennego, sąsiedzi , znajomi , kolezanki starali się jej  pomoc Oczywiscie była pod opieka lekarzy ( syna i synowej ) . Nic nie mozna było zdziałać,  tak to wyglądało jakby w jej mózgu zainstalowano płytę CD . Nie mozna było zmienic tematu rozmowy, bo był tylko jeden. Gnębiła sie przez parę lat. Po smierci męża tyrana starciła siłę , werwę, chęć do życia . A on urósł do rangi bohatera . To okropna smiertelna choroba .. 

Na szczęście depresję można skutecznie wyleczyć. Moja babcia po śmierci dziadka wpadła w taki stan, że tylko lekami można było jej pomóc. Ale jest już bardzo dobrze.