Wyrok sądu: Zmiana decyzji ZUS w sprawie zasiłku chorobowego (wygrana opiekunki)

Sygn. akt IV U 310/16

WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 9 stycznia 2017 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSR Magdalena Piątkowska

Protokolant Katarzyna Zych

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 stycznia 2017 roku w Ś.

sprawy z odwołania M. W.

przy udziale zainteresowanego Agencji (...) K. G. w W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W.

z dnia 7 lipca 2016 roku, znak: (...)

o zasiłek chorobowy

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W. z dnia 7 lipca 2016 roku, znak: (...)

w ten sposób, że przyznaje M. W. prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego za okres od (...) do końca nieprzerwanej niezdolności do pracy.

UZASADNIENIE
Powódka M. W. odwołała się od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. z dnia 7 lipca 2016r roku, odmawiającej jej prawa do zasiłku chorobowego za okres od 18 stycznia 2016 roku do końca nieprzerwanej niezdolności do pracy. W uzasadnieniu wskazała, że w trakcie pracy na umowę zlecenie na terenie Niemiej jako opiekunka osoby starszej odśnieżała schody i dojście do furtki, gdyż chciała wyjść z podopieczną na spacer, a z uwagi na duże opady śniegu w nocy z 17 na 18 stycznia 2016 roku, wyjście z domu było niemożliwe. W czasie odśnieżania schodów poślizgnęła się, upadła i złamała kość w nadgarstku. Powódka podniosła, że decyzja pozwanego oparta została na wadliwej karcie wypadku, w której pracodawca nie uznał zdarzenia z dnia 18 stycznia 2016 roku za wypadek przy pracy.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. wniósł o oddalenie odwołania oraz zasadzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 360 zł, podnosząc że płatnik składek nie uznał zdarzenia za wypadek przy pracy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka M. W. w okresie od dnia 27 listopada 2015 roku do dnia 31 stycznia 2016 roku zatrudniona była w Agencji (...). Przedmiotem umowy zlecenia było świadczenie usług opiekuńczych w ramach delegacji zagranicznej (na terenie Niemiec). Świadczenie usług opiekuńczych polegało na udzielaniu pomocy w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych, których podopieczny nie jest w stanie samodzielnie zaspokoić, aby zachować równowagę fizyczna i psychiczną. Czynności opiekuńcze obejmowały również prowadzenie gospodarstwa domowego. Powódka codziennie wychodziła na spacer z podopieczną i na zakupy.

W dniu 18 stycznia 2016 roku powódka postanowiła wyjść na zakupy razem ze swoją podopieczną. Z uwagi na duże opady śniegu w nocy z 17 na 18 stycznia 2016 roku, aby możliwym było wyjście z posesji, koniecznym było odśnieżenie schodów i dojścia do furtki. Podczas odśnieżania schodów powódka poślizgnęła się i upadła na lewy nadgarstek, wskutek czego doznała złamania dalszej lewej kości promieniowej. O zaistniałej sytuacji pracodawcę powódki zawiadomiła jej córka za pomocą sms –ów, informując jednocześnie o konieczności operacji ręki.

W karcie wypadku sporządzonej przez pracodawcę w dniu 17 marca 2016 roku stwierdzono, że wypadek jakiemu uległa powódka nie jest wypadkiem przy pracy.

W okresie od 19 stycznia do 25 lutego 2016 roku powódka przebywała na zwolnieniu lekarskim.

Decyzją z dnia 7 lipca 2016 roku strona pozwana odmówiła powódce prawa do zasiłku chorobowego za okres od 18 stycznia 2016 roku do końca nieprzerwanej niezdolności do pracy, wskazując że zdarzenie z dnia 18 stycznia 2016 roku nie zostało uznane przez płatnika składek za wypadek przy pracy.

Dowód:

- akta ZUS – w załączeniu;

- karta wypadku – k. 35-38;

- umowa zlecenia nr (...) – k. 39-41;

- pisma powódki do pracodawcy z dnia (...) – k. 42-49

- wydruki sms – k. 50;

- formularz przyjęcia – krótka informacja lekarska – k. 51-52;

- uwierzytelnione tłumaczenie z języka niemieckiego maila – k. 53-54;

- zeznania powódki M. W. i K. R. – e protokół z dnia (...) . k. 32.

Sąd zważył, co następuję:

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą: 1) podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych, 2) podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia, 3) w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy.

Z tytułu wypadku przy pracy przysługuje zasiłek chorobowy - dla ubezpieczonego, którego niezdolność do pracy spowodowana została wypadkiem przy pracy (art. 6 ust. 1 pkt. 1 powołanej ustawy). Zasiłek z ubezpieczenia wypadkowego przysługuje niezależnie od okresu podlegania ubezpieczeniu i przysługuje od pierwszego dnia niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową z zastrzeżeniem ust. 3 (art. 8 ust 1 i 2 ). Zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego przysługuje w wysokości 100% podstawy wymiaru (art. 9 ust. 1).

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt. 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, osoby wykonujące pracę na podstawie umowy zlecenia podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnym i rentowym, przy czym art. 12 tej samej ustawy stanowi, że osoby pracujące w oparciu o umowę zlecenie podlegają również ubezpieczeniu wypadkowemu.

Do uznania zdarzenia za wypadek przy pracy niezbędne jest, aby wystąpiły kumulatywnie następujące przesłanki: nagłość zdarzenia, przyczyna zewnętrzna wywołująca zdarzenie, skutek w postaci urazu oraz związek zdarzenia z pracą.

Z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie w szczególności z dokumentacji, będącej podstawa ustaleń faktycznych, a której wiarygodności Sąd w żaden sposób nie kwestionował bezsprzecznie wynika, że wypadek jakiemu uległa powódka jest wypadkiem przy pracy.

Sąd w całości podziela pogląd wyrażony w uchwale Sądu Najwyższego w składzie 7 sędziów z dnia 11 lutego 1963r. (sygn. III PO 15/62- zasada prawna, OSNC 1963/10/215), zgodnie z którym „przyczyną sprawczą - zewnętrzną zdarzenia może być każdy czynnik zewnętrzny (tzn. nie wynikający z wewnętrznych właściwości człowieka), zdolny wywołać w istniejących warunkach szkodliwe skutki. W tym znaczeniu przyczyną zewnętrzną może być nie tylko narzędzie pracy, maszyna, zwierzę, siły przyrody, lecz także czyn innego osobnika, a nawet praca i czynność samego poszkodowanego. Tak więc za przyczynę zewnętrzną należy uznać zarówno działanie maszyny uszkadzającej ciało, jak i uderzenie spadającego przedmiotu, podźwignięcie się pracownika, niezręczny ruch jego ręki powodujący uderzenie i jej uszkodzenie, jak wreszcie potknięcie się na gładkiej nawet powierzchni i złamanie nogi”.

Przyczyną zewnętrzną może być zatem nawet niefortunny odruch pracownika – jego nieskoordynowane poruszenie się powodujące potknięcie się i upadek nawet na gładkiej powierzchni. Wyłączenie przyczyny zewnętrznej przy wypadku pracownika w czasie i miejscu pracy może być uzasadnione tylko wtedy, gdyby istniały podstawy do ustalenia, że upadek, czy potknięcie się zostało spowodowane schorzeniem pracownika np. łączącym się ze skłonnością do omdleń lub zakłóceń równowagi ( tak wyrok SN z dnia 16.06.1980r., III PR 33/80, Lex 14532).

W ocenie Sądu zdarzenie, jakiemu uległa powódka w dniu 18 stycznia 2016 roku było spowodowane wyłącznie przyczyną zewnętrzną. Za przyczynę zewnętrzną tego zdarzenia Sąd uznał nieskoordynowane poruszenie się powodujące poślizgnięcie się i upadek, w wyniku którego powódka upadła na lewy nadgarstek, doznając urazu w postaci złamania dalszej lewej kości promieniowej.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję.

41 minut temu, Gość Leosia napisał:

pracodawca nie uznał zdarzenia z dnia 18 stycznia 2016 roku za wypadek przy pracy.

Brawo agencja!!!!!! To co to było???? Wypadek w czasie wolnym??? Bezczelne typy!

O wszystko trzeba się z nimi kłócić nawet w sprawie własnego zdrowia. Rozumu to oni nie mają. Tu się powinno podać nazwę agencji i omijać ją szerokim łukiem.