Jak nie obrażać się na podopiecznych?

Na ostatnim zleceniu swoje przeszłam. Podopieczna kontrolowała mnie na każdym kroku, wszystko krytykowała, nawet odkurzacz źle trzymałam, ścian nie dotykać, drzwi nie dotykać, podłogi myć na sucho. Jak prasowałam czy gotowałam to od razu przychodziła pilnować, pomagać i krytykować.

Po niecałym miesiącu coś się zmieniło, nagle wszystko robiłam dobrze, nagle przestała mnie kontrolować na każdym kroku. Nie dotykam ścian ani drzwi, robię tak jak podopieczna sobie życzy i jest OK. Zdrowa na umyśle, tylko taki ma charakterek więc musiałam się dostosować. Nauczyłam się z nią żyć i okazało się to nie takie straszne jak było na początku. Dwa razy o mało nie wybuchłam. Na złość jak nie widziała to dotknęłam ściany albo drzwi, śmieszne, ale dałam upust swojej złości. Za to w domu naprawdę porządek i człowiek się nie narobi ani przy sprzątaniu, ani przy gotowaniu, ani przy podopiecznej.

@Maria Jolanta brawo za Twoją cudowną cierpliwośc,,bo tak naprawdę to cicho obrócić to w żart,,tez bym tak zrobiła,,krytykę mialam nieraz i przyjmowałam ją super,,zawsze potrafilam powiedzieć ,że robię to bardzo dobrze,,dziadek mądrala swoje a ja swoje a na koniec ? powiedział z radością ,,wszystko super robiłas" !!! cwaniaczki jedne,,nie dac się i dopiero jest frajda ,,jak tak potem sobie wspominamy sytuacje w domach u PDP ,,to albo nam się buzka uśmiecha albo dochodzi do nas ,że to był maly kabaret nieraz, albo ,że to żaden problem w prównaniu z innymi PDP ,,jak się czyta ,,jacy potrafią być niegrzeczni,,może nie niegrzeczni,,nieraz to mają już takie paskudne charakterki a do tego dojdzie choroba i finał,,różki zaczynają rosnąc ,,jeszcze jak taki PDP trafi na opiekunkę po której może jezdzić i sie wyżywac to wtedy jest już katastrofa,,ale zostańmy przy tych dobrych PDP,,