Dlaczego jesteśmy opiekunkami...

[Gość TO ja]

Będę szczera. Wyjechałam y zarobić na swoje długi. Traktuję pobyt tu jak pracę. Babcia jest tylko tą pracą i pomagam jej bo muszę. Czy jestem złą opiekunką? Czy wy pracujecie bo macie misję? Proszę o szczere odpowiedzi...

[jagna]

Ja też wyjechałam do pracy za pieniędzmi. Zawsze to lepiej zarabiać 4500zł niż 1300zł. Jestem dyplomowaną pielęgniarką i zawsze lubiłam pomagać chorym i słabym. Czy traktowanie podopiecznych jak pracę to złe...chyba nie, ale ja nie potrafię. Za bardzo przyzwyczajam się do ludzi. Dla mnie podopieczny to jak rodzina.

[Oczko45]

A ja wyjechałam przede wszystkim po gto, żeby uciec od samotności. Zostałam w Polsce sama, mąż nie żyje od kilku lat, dzieci porozjeżdżały sie po całej Polsce, znajomi - każdy ma swoje życie. Nie mogłam już qytrzymac. Pieniadze to tez oczywiscie wazny powód, dla którego sie zdecydowała. Teraz sobie tylko mysle, z kim ja to wszystko wydam ;)

[kamelia]

Oczko45, a dlaczego nie szukasz innego partnera? Jesteś wdową, możesz ułożyć sobie życie na nowo.

Ja pracuje w Niemczech już od 4 lat. Wcześniej rozwiodłam się z mężem-alkoholikiem. Nie mogłam patrzeć na jego zapitą wiecznie facjatę. Wyjechałam i tu, żeby zapomnieć i zarobić i przy okazji ułożyłam sobie życie na nowo. Zakochałam się w polskim murarzu, który pracował niedaleko mojej stelli. Jestem szczęśliwa.

Powodzenia!

[Ulewa]

Jakie piękne historie koleżanki powyżej opisały :) Ja jestem opiekunką bo najzwycvzajniej w śiecie potrzebuję pieniędzy. to że lubie swoja prace bardzo mi pomaga, wiadomo, ze a lepsze i gorsze dni, czasem sie chce bardziej a czasem mniej, ale nie musze sie zmuszac do swojej pracy ;)

[truda]

Wyjechałam do pracy do Niemiec z myślą że dorobię i wrócę, ale po urlopie w Polsce znowu wróciłam do rodziny. Pomoc słabym i chorym to chyba moje powołanie. Przed wyjazdem sprzedawałam gazety w kiosku i zajmowałam się swoim ogrodem. Kiedy zachorowała moja mama - opiekowałam się nią i w ten sposób nabierałam doświadczenia w opiece.

[Ulewa]

Wyjechałam do pracy do Niemiec z myślą że dorobię i wrócę, ale po urlopie w Polsce znowu wróciłam do rodziny. Pomoc słabym i chorym to chyba moje powołanie. Przed wyjazdem sprzedawałam gazety w kiosku i zajmowałam się swoim ogrodem. Kiedy zachorowała moja mama - opiekowałam się nią i w ten sposób nabierałam doświadczenia w opiece.

Truda to wciąga... jak już raz wejdziesz w zawód, w którym niesiesz pomoc innym, to potem każde inne zajęcie wydaje wydaje się bezsensowne i nie daje juz takiej satysfakcji (przynajmniej ja tak mam)

[roza]

Oj nie umiem nie traktować podopiecznych jak rodziny. Jakbym traktowała ich tylko jak pracę to wielomiesięczna oferta byłaby dla mnie męką. Ale to dobra cecha, że nie wiążesz się z podopiecznymi emocjonalnie i potrafisz spełniać się w pracy. Przynajmniej nie czujesz takiego bólu po odejściu seniora.

[ Dodano: 28-07-14, 14:47 ]

Wyjechałam do pracy do Niemiec z myślą że dorobię i wrócę, ale po urlopie w Polsce znowu wróciłam do rodziny. Pomoc słabym i chorym to chyba moje powołanie. Przed wyjazdem sprzedawałam gazety w kiosku i zajmowałam się swoim ogrodem. Kiedy zachorowała moja mama - opiekowałam się nią i w ten sposób nabierałam doświadczenia w opiece.

Truda to wciąga... jak już raz wejdziesz w zawód, w którym niesiesz pomoc innym, to potem każde inne zajęcie wydaje wydaje się bezsensowne i nie daje juz takiej satysfakcji (przynajmniej ja tak mam)

Oj wciąga wciąga. Ja też miałam jechać tylko na "chwilę", żeby zarobić na zmianę samochodu.

[Ulewa]

Najważniejsze (ale nie najprostsze) to znalezienie złotego środka. Zeby za bardzo ani w jedna ani w drugą stronę sie nie zakopwac. to naturalne, ze zblizamy sie czesto dopodopiecznycvh, ale zbyt mocne angażowanie się emocjonalnie w prace raczej nam nie słuzy...

[roza]

Najważniejsze (ale nie najprostsze) to znalezienie złotego środka. Zeby za bardzo ani w jedna ani w drugą stronę sie nie zakopwac. to naturalne, ze zblizamy sie czesto dopodopiecznycvh, ale zbyt mocne angażowanie się emocjonalnie w prace raczej nam nie słuzy...

No właśnie...tylko kto mi powie w jaki sposób??

[gabi]

Będę szczera. Wyjechałam y zarobić na swoje długi. Traktuję pobyt tu jak pracę. Babcia jest tylko tą pracą i pomagam jej bo muszę. Czy jestem złą opiekunką? Czy wy pracujecie bo macie misję? Proszę o szczere odpowiedzi...

Pracuje jako opiekunka - bo mam misje

Pracuje jako opiekunka w Niemczwech - żeby duzo zarobić

Jedno drugiego nie wyklucza.

[Gość goralka]

Będę szczera. Wyjechałam y zarobić na swoje długi. Traktuję pobyt tu jak pracę. Babcia jest tylko tą pracą i pomagam jej bo muszę. Czy jestem złą opiekunką? Czy wy pracujecie bo macie misję? Proszę o szczere odpowiedzi...

Pracuje jako opiekunka - bo mam misje

Pracuje jako opiekunka w Niemczwech - żeby duzo zarobić

Jedno drugiego nie wyklucza.

Misja to cos szlachetnego w moim rozumieniu, cos wznioslego, za co nie bierze sie pieniedzy (np. misjonazre wyjezdzajacy pomagac dzieciom w Afryce). Nie nazywajmy misją wyjazdu za kasą!

[Gość radocha]

Jestem opiekunką bo moja mama też nią była i zaszczepiła we mnie chęć niesienia pomocy innym. Przekazała mi to chyba w genach, bo od 20 lat pracuje jako opiekunka i tak juz bedzie do mojej smierci :) o ile zdrowie pozwoli

[Gość kotka]

Jestem opiekunką bo moja mama też nią była i zaszczepiła we mnie chęć niesienia pomocy innym. Przekazała mi to chyba w genach, bo od 20 lat pracuje jako opiekunka i tak juz bedzie do mojej smierci :) o ile zdrowie pozwoli

Praca, która jest jednocześnie powołaniem i pasją to dar, naprawdę :) Też tak miałam do pewnego czasu, teraz czuje sie juz zmęczona wszystkim, ale mam tak często na jesień, taki juz ze mnie typ człowieka :)

[Gość Kacja]

Jestem opiekunką bo moja mama też nią była i zaszczepiła we mnie chęć niesienia pomocy innym. Przekazała mi to chyba w genach, bo od 20 lat pracuje jako opiekunka i tak juz bedzie do mojej smierci :) o ile zdrowie pozwoli

Praca, która jest jednocześnie powołaniem i pasją to dar, naprawdę :) Też tak miałam do pewnego czasu, teraz czuje sie juz zmęczona wszystkim, ale mam tak często na jesień, taki juz ze mnie typ człowieka :)

Też jestem meteoropatą. Moje samopoczucie spada do -10000 w skali od 0 do 100 na jesień. Tragedia... ale wracając do tematu - Jestem opiekunką bo to troche rodzinny zawód, przekaszywany z pokolenia na pokolenie. Moja babcia była pielęgniarką, też niosła pomoc chorym. Mama pracowała najp[ierw jako pielęgniarka a potem wiele lat jako opiekunka i ja tak samo. Poszłam w ich slady i cieszę się z tego. Bo choć praca nie jest łatwa to daje mi dużo satysfakcji. Nie wytrzymałabym 8 godzin w sklepie czy przed komputerem, to nie dla mnie.

[a.....1]

Będę szczera. Wyjechałam y zarobić na swoje długi. Traktuję pobyt tu jak pracę. Babcia jest tylko tą pracą i pomagam jej bo muszę. Czy jestem złą opiekunką? Czy wy pracujecie bo macie misję? Proszę o szczere odpowiedzi

...........Bardzo uczciwy komentarz ,czy tez samookreślenie się. Moim zdanie zdecydowana większość nie przyjechała tu dla misji ,może 1% a reszta to z potrzeby a jakiej to wiadomo.Tylko ,że podczas tych obowiązków ,musimy i bierzemy pod uwagę osobe nad która się opiekujemy bo to jest człowiek ....i w tedy wychodzi na wiesz kim jesteśmy -egoistami czy tez patrzymy na dobro drugiego człowieka.Czyli nie tylko pięniadz ma tu coś do powiedzenia.,bo jesli tylko pieniądz to jesteśmy złymi opiekunami.Taki prezent nam dała współczesna Polska --wyjazdy by przeżyć w kraju.Pamiętajmy jednak ,że dobro człowieka to nadrzędny cel i tak traktujmy naszych podopiecznych!

[Gość Renia]

Będę szczera. Wyjechałam y zarobić na swoje długi. Traktuję pobyt tu jak pracę. Babcia jest tylko tą pracą i pomagam jej bo muszę. Czy jestem złą opiekunką? Czy wy pracujecie bo macie misję? Proszę o szczere odpowiedzi

...........Bardzo uczciwy komentarz ,czy tez samookreślenie się. Moim zdanie zdecydowana większość nie przyjechała tu dla misji ,może 1% a reszta to z potrzeby a jakiej to wiadomo.Tylko ,że podczas tych obowiązków ,musimy i bierzemy pod uwagę osobe nad która się opiekujemy bo to jest człowiek ....i w tedy wychodzi na wiesz kim jesteśmy -egoistami czy tez patrzymy na dobro drugiego człowieka.Czyli nie tylko pięniadz ma tu coś do powiedzenia.,bo jesli tylko pieniądz to jesteśmy złymi opiekunami.Taki prezent nam dała współczesna Polska --wyjazdy by przeżyć w kraju.Pamiętajmy jednak ,że dobro człowieka to nadrzędny cel i tak traktujmy naszych podopiecznych!

Dokładnie, nie ma co dokładać ideologii. To nie jest łatwa praca i dużą rolę odgtywają tu pieniądze. Wiele bym dała, by pracować za podobne pieniądze w Polsce. Pozdrowienia adamos1!

[wiolkus]

A ja lubię starszych ludzi i pracę z nimi. Do tego zarabiam dobre jak na polskie warunki pieniądze. Byłam kiedyś rekruterką i wiedziałam jak ta praca wygląda z dwóch stron. Sama decyduję do kogo jadę i mam dużą satysfakcję. Znajomi patrzą na mnie jak na ufoludka bo kto to widział z uśmiechem zmieniać pampersa obcym ludziom... A ja jestem urodzoną pielęgniarką :) Chciałabym, żeby każda opiekunka pracowała nie tylko dla pieniędzy.

[a.....1]

A ja lubię starszych ludzi i pracę z nimi. Do tego zarabiam dobre jak na polskie warunki pieniądze. Byłam kiedyś rekruterką i wiedziałam jak ta praca wygląda z dwóch stron. Sama decyduję do kogo jadę i mam dużą satysfakcję. Znajomi patrzą na mnie jak na ufoludka bo kto to widział z uśmiechem zmieniać pampersa obcym ludziom... A ja jestem urodzoną pielęgniarką :) Chciałabym, żeby każda opiekunka pracowała nie tylko dla pieniędzy.

wierzę Ci ,,bo ten rodzaj pracy trzeba kochać ,bo moja żona mi mówi,że ona by tego się nie podjeła i to nie ,że nie kocha ludzi ,ale nie czuje się w tym...a ja mam inny charakter i mi nie przeszkadza ,że muszę kogoś przewinąć..to jest wielce problem złożony...pozdrawiam:)

[Gość Zuza]

Jestem opiekunką bo w moim kraju nie ma pracy da 55 latek. Teraz muszę jeździć do pracy 1000 km i rozstawiać się z moją rodziną na 3 miesiące 3 razy w roku. Gdybym nie musiała to bym nie pracowała w opiece w Niemczech tylko przy opiece starszych w Polsce. Dziękuję Polsko!

[a.....1]

Jestem opiekunką bo w moim kraju nie ma pracy da 55 latek. Teraz muszę jeździć do pracy 1000 km i rozstawiać się z moją rodziną na 3 miesiące 3 razy w roku. Gdybym nie musiała to bym nie pracowała w opiece w Niemczech tylko przy opiece starszych w Polsce. Dziękuję Polsko!

---oj tak masz racje......

[Gość każda]

Uważam, że tą pracę trzeba lubić. Jeśli ktoś nie lubi opiekowac sie innymi - długo nie wytrzyma. Mamy silną motywacje pod tytułem "euro", ale najważniejsza jest chęć niesienia pomocy.

[a.....1]

Uważam, że tą pracę trzeba lubić. Jeśli ktoś nie lubi opiekowac sie innymi - długo nie wytrzyma. Mamy silną motywacje pod tytułem "euro", ale najważniejsza jest chęć niesienia pomocy.

dokładnie masz racje...bardzo uczciwy komentarz--pozdrawiam:)

[Gość Radocha]

Mam wykształcenie średnie i całe życie pracowałam fizycznie. Przez kilka lat pracowałam na czarno, teraz przez agencję i zarabiam 4400 na rękę. W Polsce nie zarobiłabym takich pieniędzy ze swoim wykształceniem i zawodem. Czy pracuję dla pieniędzy. Tak ale lubię tą pracę. I mam to szczęście, że od 3 lat pracuję u jednej podopiecznej. Jestem tu już jak członek rodziny. Nie zamienię tej pracy na żadną inną :)

[a.....1]

Mam wykształcenie średnie i całe życie pracowałam fizycznie. Przez kilka lat pracowałam na czarno, teraz przez agencję i zarabiam 4400 na rękę. W Polsce nie zarobiłabym takich pieniędzy ze swoim wykształceniem i zawodem. Czy pracuję dla pieniędzy. Tak ale lubię tą pracę. I mam to szczęście, że od 3 lat pracuję u jednej podopiecznej. Jestem tu już jak członek rodziny. Nie zamienię tej pracy na żadną inną :) masz trochę racje ale nie piszesz o stronach emocjonalnych bo pieniądz to nie wszystko a pozostawienie rodziny itd..tego nie da się przeliczyć na pieniądze tak tylko zdaje się to niektórym Agencjom....