Redakcja

@Mirelka1965, szanuj wybory innych. Tego tematu używajmy jak najrzadziej, a w najlepiej, by nie było ku temu okazji w ogóle. Pozdrowienia.

@Moderator, nie ryzykujemy. Wstaną wypoczęci i jeszcze bardziej bojowi. Wciśniemy im kiedyś coś głupszego i powiemy, że sorry, ale tym razem muszą ustąpić :))))))), bo my już tyle razy odpuściliśmy...

Nie usuwaliśmy go, poprosiliśmy o testy. Jesteście niereformowalni. I nie wiemy czy to dobrze, czy źle. Zwał, jak zwał. Pytać już nie będziemy, bo z żonami mamy problem, a co dopiero z tyloma kobietami. Czat zostaje dla tych co chcę. Pamiętajcie, że zmiany na forum często mają miejsce nie tylko z naszego widzimisię. Straciliśmy niedawno gify z Waszymi opisami. Zauważyliście? Niestety zewnętrzny partner nie świadczy już tej usługi. Zostały zwykłe gify. Czasami mamy związane ręce. Pozdrawiamy

Myślę, że temat klubów jest bez znaczenia, wszystkim przypominamy rozmowy z nami rok temu. Rozmowy przy kawie zostały przywrócone.

Na pewno zniknie w formie pytań. Ale mamy po ostatniej aktualizacji inne problemy z klubami i dlatego nie wykluczamy ich zawieszenia. Forma pytań z założenia systemowego polega na tym, że jedna osoba zadaje pytanie, a reszta mu odpowiada. Odpowiedzi ustawiają się zgodnie z oceną. Autor pytania może też określić najbardziej oczekiwaną odpowiedź. A to oznacza, że nie ma tam normalnej konwersacji, a posty w każdej chwili mogą zmienić swoją kolejność. Ot, cała tajemnica wiary.

Który post zniknął, gdzie? Dziewczyny, przestańcie siać panikę.

Nie ma możliwości, by klub był zbudowany na pytaniach. Błąd systemu dał taką możliwość i teraz trzeba to naprawić. Niestety kosztem postów, bo forum nie pozwala na przekonwertowanie klubu z pytaniami.

Violka - to już drugi lub trzeci czat od startu forum. My też nie rozumiemy. Kluby były be, wszyscy byli niezadowoleni, nikt nie chciał stworzyć. Teraz są zadowoleni?

Autor przy zakładaniu klubu wybrał pytania zamiast forum. Miał prawo nie wiedzieć, a myśmy tego nie sprawdzili. Nie da się, próbowaliśmy. Pytań nie można przekonwertować na forum.

Tam to w ogóle jest bałagan. Właściciel klubu zamiast forum stworzył pytania, które miały nie być dostępne. Pytania rządzą się swoimi prawami i tam to dopiero zapewne trudno się odnaleźć, bo odpowiedzi układane są zgodnie z oceną. I nikt tego nam nie zgłasza :)))))))

@Joy, zdecyduj się, cytat z czatu: Joy 10/03/19 11:04 PM "fajny,taki szybki czat"

@Mirelka1965, jesteś tu na tyle długo, że wiesz, że sprawy do moderacji załatwia się w innym miejscu. Poprosiliśmy o testy, raz na jakiś czas to się nam zdarza i myśleliśmy, że porozmawiamy merytorycznie. 1. Można się wołać - klikając w nazwę Użytkownika biorącego udział w dyskusji. Zobaczy on wtedy, że wiadomość do niego jest na niebiesko. 2. Można czytać posty archiwalne bez konieczności stronicowania - po prostu przesuwacie suwak w górę. To duże ułatwienie i oszczędność czasu. 3. Możecie czytać resztę forum mając pod ręką czat - jest dostępny na każdej stronie. 4. To czat - do szybkiego przywitania się, pośmiania się, zagadania. Dlatego nie ma edytora tekstu i własnych zdjęć. 5. Mamy problem z klubami i musimy zawiesić te, które założyli Forumowicze - opcje kłócą się z klubami systemowymi. Stąd pomysł na czat, a później na prywatne pokoje. 6. Do niczego nigdy Was nie zmuszamy. Temat kawusiowy wróci - chcieliśmy Was zachęcić do testowania, bo udawaliście, że czatu nie ma 7. Nasze pomysły robimy z myślą o Was.

Kochani, prosimy Was o przeniesienie rozmów przy kawie na czata. Chcemy, byście go wypróbowali i przesłali nam swoje uwagi i pomysły. Wydaje nam się, że to najszybsza wersja luźnych rozmów. Po kilku dniach podejmiemy decyzję co do dalszego jego używania. Pozwoli nam to zbadać obciążenie forum przy nowym narzędziu. Na czat możecie wejść: https://opiekunkaradzi.pl/chatbox/room/1-czat-po-godzinach/ lub korzystać z niego w wersji podręcznej, dostępnej po prawej stronie na dole każdej strony. Można go ukrywać. Dajcie szansę nowemu wynalazkowi. My pracujemy nad możliwością tworzenia własnych pokoi i prywatnych rozmowach. Temat rozmów przy kawie na czas testu zostaje zamknięty. Pozdrawiamy.

Wolelibyśmy tym podobnego tematu na forum nie zakładać, ale życie chce inaczej. @Barbara48, przyjmij nasze najszczersze kondolencje!

W starzejącym się społeczeństwie problem NTM (nietrzymania moczu) staje się coraz bardziej powszechny. Szacuje się, że w Polsce na tę dolegliwość cierpi ok. 6 milionów osób, a choroba ta dwa razy częściej dotyka kobiet, niż mężczyzn. Rzadko się mówi i pisze o tej przypadłości, a w powszechnej świadomości problem ten nadal stanowi temat tabu. Specyficzny charakter schorzenia powoduje, że znaczna część pacjentów ukrywa objawy, walczy z krępującą dolegliwością w tajemnicy przed światem i zwleka z pójściem do lekarza. Wyniki badań klinicznych wskazują, że zaledwie ok. 20 proc. chorych szuka pomocy medycznej. Blokuje ich zakłopotanie, uczucie wstydu oraz przekonanie, że nie istnieje żadna efektywna forma terapii tego schorzenia. Zamiast tego, osoby cierpiące na to schorzenie podporządkowują swoje zachowania dolegliwościom. Aby uchronić się przed nietrzymaniem moczu, ograniczają ilość wypijanych płynów i życie płciowe, noszą ze sobą bieliznę na zmianę, w towarzystwie siadają tak, aby w razie potrzeby móc jak najszybciej dojść do toalety, czy wreszcie - noszą pieluchy. Powszechnie sądzi się, że problem dotyczy starszych osób, ale sporą grupą dotkniętych osób są kobiety po porodach, w okresie rozrodczym i okresie dojrzewania, a także dzieci. Można powiedzieć, że ok. 70 proc. kobiet wymaga leczenia, albo pomocy. Jakie są najczęstsze typy nietrzymania moczu? Kłopoty z nietrzymaniem moczu mogą przybierać różną postać: • wysiłkowego nietrzymania moczu - powodującego niekontrolowane popuszczanie moczu, mogące pojawić się przy nagłym wysiłku fizycznym np. podnoszeniu ciężaru, kaszlu, śmiechu; • nietrzymanie moczu z parcia tzw. pęcherz nadreaktywny - wyciekanie moczu niezależne od woli, pojawiające się w skutek niepohamowanego parcia na mocz; • mieszanego nietrzymania moczu - łączącego elementy zarówno wysiłkowego nietrzymania moczu, jak również pęcherza nadreaktywnego. Zadaj sobie pytanie, czy Twój podopieczny: • chodzi do toalety częściej, niż 8 razy na dobę? • wstaje więcej niż jeden raz w nocy, by oddać mocz? • odczuwa natychmiastową potrzebę oddania moczu? • czuje, że Twój pęcherz stale się kurczy? • zdarza się mu popuścić mocz, gdy masz silne parcie? • zdarza mu się popuścić mocz, gdy szybko idziesz, kaszlesz, ćwiczysz? Jeśli odpowiedź na choć jedno z tych pytań jest twierdząca, koniecznie zgłoś się po poradę do lekarza ginekologa lub urologa, który ustali przyczynę dolegliwości i zastosuje odpowiednie leczenie. Celem leczenia jest zapewnienie kontroli nad trzymaniem moczu, jak również poprawienie samopoczucia, jakości życia i funkcjonowania pacjenta w otaczającym środowisku. Na problem nietrzymania moczu medycyna znalazła już rozwiązania, nie jedno, lecz kilka różnych, w zależności od stopnia zaawansowania dolegliwości i jej bezpośrednich przyczyn. Wyróżnia się leczenie zachowawcze, którego najbardziej rozpowszechnioną formą terapeutyczną jest farmakoterapia oraz leczenie „ostatniej szansy”, czyli techniki chirurgiczne. Zrób badania Dokładnie zebrany wywiad, badanie lekarskie oraz uzyskane wyniki badań podstawowych (m.in. badanie ogólne i posiew moczu, USG) pozwalają na rozpoznanie pęcherza nadreaktywnego. Te proste procedury są niezbędne podczas diagnostyki, ponieważ istniejące zakażenie dróg moczowych może dawać objawy podrażnieniowe identyczne, jak w nadreaktywności pęcherza moczowego. Należy jednak pamiętać, iż badanie urodynamiczne powinno być wykonywane jako ostatnia z procedur i jest ono szczególnie zalecane u chorych, u których dotychczasowe leczenie nie przyniosło spodziewanej poprawy, oraz u pacjentek przygotowywanych do leczenie operacyjnego.

Dzień dobry! Już dobry, bo wieczór i ranek były ciężkie. Przepraszamy Was za problemy z serwisem. Mamy nadzieję, że na ten rok wyczerpaliśmy limit przestojów. Miłych rozmów! P.S. @kris stało się to krótko po Twoim zgłoszeniu :))) Niczego nie sugerujemy :))))))))))))))))))

Klimakterium to naturalny okres w życiu kobiety, w którym dochodzi do szeregu zmian ogólnoustrojowych w wyniku wygasania czynności hormonalnej jajników. Okres ten dzieli się na premenopauzę (około sześć lat przed ostatnią miesiączką), menopauzę (ostatnie krwawienie miesięczne, po którym przez 12 miesięcy nie występuje żadne krwawienie) oraz okres pomenopauzalny (sześć lat po menopauzie). Określenie menopauza powstało z połączenia greckiego meno (miesiąc) oraz pausis (przerwa). Menopauza jest uwarunkowana fizjologicznie. Nie jest chorobą, ale zachodzące w tym okresie zmiany w organizmie mogą być przyczyną długofalowych problemów zdrowotnych, którym towarzyszy poczucie dyskomfortu i obniżonej jakości życia. W tym okresie wzrasta ryzyko takich chorób jak osteoporoza i choroby układu krążenia. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) określa średni wiek wystąpienia menopauzy (ostatniej miesiączki) na 51 lat. W Polsce wynosi on 49 - 53 lata. Zaburzenia charakterystyczne dla tego okresu dotyczą wszystkich aspektów biologicznego życia kobiety. Od 75 proc. do 80 proc. kobiet odczuwa uderzenia gorąca (nagłe uczucie ciepła na twarzy, szyi, klatce piersiowej). Pojawia się nadmierne pocenie się (szczególnie nocą), bóle głowy, bóle pleców, zaburzenia rytmu serca, dolegliwości związane z zatrzymywaniem płynów w organizmie. Kobiety często czują zmęczenie, szczególnie poranne znużenie. Skóra staje się sucha, pergaminowa. Mogą pojawić się problemy z koncentracją, osłabienie pamięci, maleje odporność na stres. Dyskomfort wiąże się również z większą drażliwością, lękami, a nawet depresjami, utratą wiary w siebie. W okresie około- i pomenopauzalnym pacjentkom dokuczają nieprawidłowe krwawienia z dróg rodnych (najczęściej są to przedłużone krwawienia miesięczne, obfite krwotoczne miesiączki, zbyt częste miesiączki, krwawienia poza cyklami). Dolegliwości te poważnie wpływają na codzienną aktywność i jakość życia. Kobiety w okresie menopauzy powinny zadbać o dietę – unikać masła (na przykład na rzecz oliwy z oliwek), spożywać więcej pełnoziarnistego pieczywa razowego, otrębów oraz warzyw (fasola, soja, groszek, marchew, brokuły, pomidory) i owoców. Warto jeść więcej ryb (łosoś, tuńczyk) i zastąpić wołowinę drobiem. Trzeba zadbać o odpowiednią podaż witamin i składników mineralnych, szczególnie witamin A, B6, C, D, E oraz kwasu foliowego, wapnia, magnezu oraz beta-karotenu. Równie duże znaczenie ma aktywność fizyczna (odpowiednio dobrana gimnastyka codzienna, ruch na świeżym powietrzu). W badaniach dotyczących wpływu aktywności fizycznej na objawy klimakteryczne wykazano, że menopauzę najlepiej przechodziły kobiety, które ćwiczyły co najmniej trzy razy w tygodniu. W ostatnich dziesięcioleciach metody leczenia problemów zdrowotnych okresu menopauzy bardzo się rozwinęły, głównie dzięki wdrożeniu hormonalnej terapii zastępczej (HTZ). Nadal jednak jest to otwarty problem terapeutyczny. Lekarze dysponują coraz większą wiedzą na temat ograniczeń i niepożądanych następstw HTZ. Jednocześnie wzrasta liczba kobiet z przewlekłymi dolegliwościami somatycznymi, współistniejącymi z objawami depresyjnymi lub depresyjno-lękowymi. Ocenia się, że terapii menopauzalnej nie otrzymuje 98 proc. potrzebujących jej kobiet. Jedną z głównych przyczyn są obawy pacjentek przed niepożądanymi następstwami HTZ. HTZ polega na przyjmowaniu preparatów z grupy estrogenów i gestagenów (uzupełnienie braków hormonalnych związanych z wygasaniem aktywności hormonalnej jajników). Zanim kobieta zdecyduje się na HTZ powinna poznać wskazania i przeciwwskazania tej terapii. Terapia musi być prowadzona pod stałą kontrolą lekarza. HTZ ma liczne ograniczenia i nie u każdej kobiety może być stosowana. Bezwzględne przeciwwskazania do HTZ to ciężkie uszkodzenie wątroby, czynna choroba zakrzepowo-zatorowa, nowotwory estrogenozależne (rak sutka, rak endometrium), otoskleroza (choroba błędnika kostnego). Hormonalna terapia zastępcza musi zapewniać pacjentce wysoki stopień bezpieczeństwa w trakcie leczenia i nie powodować niebezpiecznych dla jej zdrowia konsekwencji po jej zakończeniu. Dlatego HTZ może być stosowana dopiero po przeanalizowaniu zarówno wszystkich korzyści dla danej kobiety, jak i czynników ryzyka. HTZ nie jest jedynym rozwiązaniem skutków menopauzy. W każdym przypadku kobieta powinna zasięgnąć rady lekarza, który wybierze dla niej odpowiednią terapię.

Osoby, które zdecydują się na pomoc adwokata w zależności od zasobności portfela albo korzystają z prywatnych kancelarii adwokackich, albo starają się o przyznanie nieodpłatnej pomocy prawnej w postaci adwokata lub radcy prawnego z urzędu. Ustanowienie adwokata z urzędu jest nierozerwalnie związane ze zwolnieniem z kosztów sądowych. Jeśli więc biorąc udział w sprawie cywilnej, zostaliśmy przez sąd wcześniej zwolnieni - w całości lub tylko w części - z kosztów sądowych możemy, niezależnie od rodzaju sprawy, ubiegać się o pomoc prawną w postaci adwokata z urzędu (art. 117§1 Kodeksu Postępowania Cywilnego). Osoba, dla której ustanowiono adwokata z urzędu nie ponosi oczywiście kosztów adwokackich; koszty te zostają ściągnięte od strony przeciwnej, a jeżeli nie jest to możliwe (np. gdy strona przeciwna wygrała proces w całości) – koszty te pokrywa Skarb Państwa. Jednak sąd nie każdemu, kto się o to ubiega przyzna pomoc w postaci adwokata z urzędu. Osoba, która chce mieć przyznanego obrońcę z urzędu, musi udowodnić, że nie jest w stanie, ze względu na swoją sytuację materialną i rodzinną ponieść kosztów zatrudnienia prywatnego adwokata. Może również uzasadniać potrzebę przyznania pełnomocnika z urzędu, tym że zamieszkuje daleko od siedziby sądu i z różnych powodów (np. choroba, konieczność opieki nad członkiem rodziny) nie może stawić się w sądzie osobiście. Jedną z podstawowych przesłanek do uzyskania takiej pomocy jest to, że się na to, że sprawa jest zawiła i wymaga udziału prawnika, który by ją reprezentował. Jednak to od oceny sądu zależy czy podane przez nas powody będą uznane za dostateczne do ustanowienia adwokata lub radcy prawnego. Oznacza to, że sąd, po zbadaniu sytuacji danej osoby może, ale nie musi przyznać jej pomoc prawną w osobie adwokata czy radcy prawnego z urzędu. Przyznanie adwokata z urzędu następuje na wniosek osoby zainteresowanej. Każdy, kto chce otrzymać taką pomoc powinien wystąpić na piśmie lub ustnie do protokołu z wnioskiem o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego. Wyjątek stanowią osoby cierpiące na zaburzenia psychiczne. Sąd może wyznaczyć adwokata z urzędu bez wniosku osoby, której postępowanie dotyczy, jeżeli osoba ta ze względu na jej stan zdrowia psychicznego nie jest zdolna do złożenia wniosku, a sąd uzna, że udział adwokata w sprawie jest potrzebny (art. 48 ust.2 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego). Złożenie wniosku jest wolne od opłaty sądowej. Wniosek o przyznanie adwokata z urzędu składa/zgłasza się w sądzie, w którym sprawa ma być wytoczona lub już się toczy. Osoba, która nie mieszka w rejonie sądu, przed którym toczy się postępowanie, może zgłosić wniosek w „swoim” sądzie rejonowym (właściwym ze względu na miejsce swego zamieszkania). Wtedy sąd ten ma obowiązek niezwłocznie przesyłać wniosek do sądu właściwego. Do wniosku o ustanowienie adwokata z urzędu należy dołączyć oświadczenie o niemożności poniesienia kosztów sądowych i kosztów adwokata z wyboru bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny Oświadczenie powinno obejmować dokładne dane o stanie rodzinnym, majątku i dochodach, potwierdzone w miarę możliwości odpowiednimi dokumentami (np. odcinkiem renty, zaświadczeniem o zarobkach itp). Uwaga: Można w jednym wniosku zwrócić się do sądu zarówno o zwolnienie z kosztów sądowych jak i ustanowienie adwokata z urzędu. Postanowienie o ustanowieniu adwokata lub radcy prawnego sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym. Jak wygląda wybór adwokata? O wyznaczenie adwokata lub radcy prawnego sąd zwraca się do właściwej okręgowej rady adwokackiej lub rady okręgowej izby radców prawnych. Jeżeli adwokat lub radca prawny ustanowiony w ten sposób ma podjąć czynności poza siedzibą sądu orzekającego, właściwa okręgowa rada adwokacka lub rada okręgowej izby radców prawnych, na wniosek ustanowionego adwokata lub radcy prawnego, wyznaczy w razie potrzeby adwokata lub radcę prawnego z innej miejscowości. Osoba, której ma być przyznana pomoc w postaci adwokata z urzędu, nie ma więc wpływu na wybór swego pełnomocnika. Ustanowienie adwokata lub radcy prawnego dla strony zwolnionej od kosztów sądowych jest równoznaczne z udzieleniem pełnomocnictwa procesowego, to znaczy, że taka osoba nie musi dawać adwokatowi swego pełnomocnictwa na piśmie. To oznacza jednak także, że wszelkie pisma sąd będzie kierował do adwokata, a nie do osoby zainteresowanej. Jeśli więc osoba, chce wiedzieć co się dzieje w jej sprawie, po informację powinna zwracać się do adwokata. Możliwość odwołania się od postanowienia sądu o nie przyznaniu adwokata z urzędu Na postanowienie odmawiające ustanowienia adwokata z urzędu przysługuje zażalenie (art. 394 § 1 pkt 2 Kodeksu Postępowania Cywilnego.). Zażalenie należy wnieść w terminie tygodnia od dnia doręczenia lub ogłoszenia postanowienia o odmowie do sądu, który wydał to postanowienie. Sąd ten (jeżeli nie uwzględni zażalenia, a zażalenie nie ma braków formalnych) przekaże zażalenie wraz z aktami sprawy sądowi drugiej instancji. Sąd drugiej instancji uwzględniając zażalenie, może uchylić zaskarżone postanowienie i przyznać adwokata lub uchylić postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania. Zgłoszenie wniosku o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego, jak również wniesienie środka odwoławczego, czyli zażalenia od odmowy ich ustanowienia nie wstrzymuje biegu toczącego się postępowania. Wyjątkiem jest ustanowienie adwokata lub radcy prawnego dla powoda (czyli osoby, która złożyła pozew w danej sprawie) na skutek wniosku zgłoszonego w pozwie lub przed wytoczeniem powództwa. Sąd może jednak wstrzymać rozpoznanie sprawy aż do prawomocnego rozstrzygnięcia wniosku i w związku z tym nie wyznaczać rozprawy, a jeśli termin jest już wyznaczony - rozprawę odwołać lub odroczyć. Adwokat z urzędu może zrezygnować z występowania w imieniu danej osoby Adwokat lub radca prawny może z ważnych przyczyn wnosić o zwolnienie go od obowiązku reprezentowania danej osoby podczas procesu. Okręgowa rada adwokacka lub rada okręgowej izby radców prawnych, zwalniając adwokata lub radcę prawnego, wyznaczy jednocześnie innego adwokata lub radcę prawnego. Po zwolnieniu przez radę adwokacką adwokata, ustanowionego z urzędu, od obowiązku zastępowania strony w postępowaniu sądowym (art. 119 § 2 Kodeksu Postępowania Cywilnego.), pełnomocnik ten zobowiązany jest działać za stronę jeszcze przez dwa tygodnie, licząc od daty doręczenia mu decyzji „zwalniającej”. Może on zwolnić się wcześniej z tego obowiązku, bez naruszenia interesów strony, jeżeli przekaże ustanowionemu następcy niezbędne informacje i materiały dotyczące prowadzonej sprawy. Również sąd może „odebrać” osobie wcześniej przyznaną pomoc Sąd cofnie ustanowienie adwokata lub radcy prawnego, jeżeli okaże się, że okoliczności, na podstawie których adwokata przyznano, nie istniały lub przestały istnieć, np. jeśli okaże się, że osoba ubiegająca się o pełnomocnika z urzędu z powodów materialnych (brak pieniędzy) zataiła przed sądem swój majątek lub jakieś dochody. W takiej sytuacji osoba, której wcześniej adwokata przyznano będzie zobowiązana pokryć koszty związane z wynagrodzeniem adwokata lub radcy prawnego dla niej ustanowionego. Dodatkowo osobę, która uzyskała ustanowienie adwokata lub radcy prawnego na podstawie świadomego podania nieprawdziwych okoliczności, sąd skaże na grzywnę, niezależnie od jej obowiązku uiszczenia wynagrodzenia adwokata lub radcy prawnego. Uwaga: Ustanowienie adwokata lub radcy prawnego nie zwalnia strony od obowiązku zwrotu kosztów przeciwnikowi, np. w sytuacji gdy daną sprawę przegra. Osoby, którym pomoc w formie adwokata z urzędu została przyznana również mogą wystąpić o przyznanie im innego pełnomocnika, jeżeli z dotychczasowego nie są zadowoleni W takim przypadku należy wystąpić z wnioskiem o zmianę pełnomocnika do Okręgowej Rady Adwokackiej lub sądu, który takiego pełnomocnika przyznał. We wniosku należy szczegółowo opisać przyczyny, dla jakich ubiegamy się o zmianę pełnomocnika.

Dziękujemy! W tym roku przykleiliśmy Wam karteczki z życzeniami. Mamy nadzieję, że były widoczne. Spokojnych Świąt!

Kochani, przepraszamy Was, ale w fazie ostatecznego testowania uznaliśmy, że Stelomierz wymaga rozbudowania. Zdradzimy jedynie, że to nie jest suwaczek. Stelomierzem będziecie mogli dzielić się nie tylko na forum, ale także na FB. Wraz z nim pojawi się... Rozkład jazdy. Chcemy zaprezentować Wam kompletną i przetestowaną funkcjonalność. P.S. @Mirelka1965 jako matka Stelomierza już na zawsze zostanie z nami. Czekajcie, warto!

O centymetr nie robiliśmy tyle hałasu Cierpliwość, uchylimy rąbka tajemnicy za kilka dni. Wracajcie do tematu, bo będziemy musieli sami sobie nałożyć karę za zaśmiecanie tematu. Albo nie, nałożymy sobie. Zobaczymy jak to jest. Pozdrawiamy!

Prezent będzie dla wszystkich. Mamy nadzieję, że udany Miłego dnia.

14 dni do Będzie i . Nic więcej nie napiszemy. Do usłyszenia

Trwają prace nad ustawą o delegowaniu pracowników. Z założenia nowe prawo ma lepiej chronić pracowników delegowanych do pracy za granicą, ale zarówno dyrektywa, jak i przedstawiony przez resort pracy projekt budzą wątpliwości pracodawców. Alarmują oni, że z powodu nowych regulacji utratą pracy zagrożonych jest kilkaset tysięcy osób co roku korzystających z tej formy zatrudnienia, a polski rynek może niemal całkowicie zniknąć. – Trwają prace nad ustawą w myśl dyrektywy 96/71/WE o delegowaniu pracowników, która ma wejść w życie w maju 2016 roku. Na dobrą sprawę będzie to oznaczać, że w Polsce praktycznie nie będzie się opłacało delegować pracowników – mówi agencji informacyjnej Newseria Jarosław Adamkiewicz, prezes zarządu Stowarzyszenia Agencji Zatrudnienia. Dziś Polska jest europejskim liderem w zakresie delegowania pracowników. W 2014 roku ZUS wydał ponad 425 tys. poświadczeń ubezpieczenia społecznego dla delegowanych pracowników. Zatrudnienie na podstawie modelu pracy naprzemiennej w dwóch krajach jednocześnie systematycznie rośnie. Pracodawcom opłaca się zatrudniać pracowników częściowo w Polsce, częściowo w kraju docelowym ze względu na sposób odprowadzania składek – w myśl przepisów polskiego prawa. – Po wprowadzeniu tej dyrektywy będzie trzeba płacić jedną składkę w kraju, w którym się pracuje. Delegowanie przestanie być wtedy opłacalne na taką skalę jak do tej pory. Dlatego ten rynek albo spadnie do minimum, albo nikt nie będzie zainteresowany delegowaniem pracowników – wyjaśnia Adamkiewicz. Jak podkreśla, w niektórych krajach europejskich coraz silniejsze są obawy przed napływem pracowników z zewnątrz i widać tendencję do ograniczania swobody świadczenia usług. Jest to widoczne zarówno we wspomnianej dyrektywie, jak i w rozporządzeniu o koordynacji ubezpieczeń społecznych. W II połowie roku Komisja Europejska ma przedstawić nowy pakiet dotyczący mobilności pracowników. Według zapowiedzi komisarz Thyssen KE chce dokonać przeglądu dyrektywy o pracownikach delegowanych, bo przyjęte przepisy wymagają ulepszeń. Prezes SAZ dodaje, że w szczególnie trudnej sytuacji mogą znaleźć się np. opiekunki pracujące w Niemczech – jest to grupa ok. 200 tys. osób. Za sprawą nowej ustawy mogą się nie odnaleźć w nowych warunkach. – Większość osób ocenia, że to się powinno niejako przekierować na ich działalność tutaj w Polsce. Nie jest tak jednak do końca. Pewne zawody, inżynierowie czy specjaliści budowlani o wysokich kwalifikacjach, będą mieli problem ze znalezienia pracy w Polsce – zauważa prezes SAZ. – Pracowników delegują nie tylko agencje zatrudnienia, lecz także wiele firm, zwłaszcza dużych produkcyjnych. To są naprawdę duże przedsięwzięcia, np. budowa tam czy dróg, dlatego myślę, że tu też pojawi się bardzo duży znak zapytania, co dalej robić z tym tematem. Trudno mi powiedzieć, jak firmy sobie z tym poradzą. Przedstawiciele Konfederacji Lewiatan podkreślają, że projekt ustawy zawiera mało precyzyjne definicje kluczowych pojęć: pracownik delegowany, pracodawca delegujący, tymczasowe skierowanie. zagraniczny oddział. Zastrzeżenia dotyczą także szerszych uprawnień Państwowej Inspekcji Pracy w zakresie kontroli delegowanych pracowników, nadmiernych obowiązków informacyjnych pracodawców, a także kar nakładanych za ich niedopełnienie formalności. Chcesz być na bieżąco z nowymi agencyjnymi i prywatnymi ofertami pracy, poradnikami i postami? Polub forum opiekunkaradzi.pl na Facebooku: