Patrycja781

Hochst im Odenwald.Niedaleko Darmstadt.

Przedtem byłam 80 km od Frankfurtu...nad Menem

Bielefeld.A wracając do gotowania:ex mąż nie umarł z powodu zatrucia,PDP tez nie, to tak do końca źle nie jest...

Na szczęście już się rozstałyśmy i mam nadzieję że już się zawodowo nie spotkamy

Czort ją wie.Dla mnie to była mordęga bo docierałam na miejsce w czwartek wieczorem a następne zakupy dopiero w środę.I weź tu kombinuj jak ziemniaków na bank nie starczy.ktoś nie będzie jadł:albo dziadek albo ja...Próbowałam odpłacić się jej tym samym ale finalnie zawsze było mi żal podopiecznego bo to on by cierpiał w tym wszystkim

Wygodne buty będą ...i kije do Nordica tez trafią do walizki.Takie łażenie mnie odstresowuje

Uch...za dwa tygodnie jadę na nową sztelę.Trzęsę gaciami jak panienka...Czy dam radę,czy to co będę gotować będzie smakowało(szałową kucharką nie jestem)czy się dogadam...To tylko 4 tygodnie(pierwszy raz poprzez agencję)ale mam stresa...Przedtem były koleżanki do których mogłam zadzwonić i pogadać ,ale znudziło im się kumplowanie i praktycznie zostałam sama(partner pracuje dość dużo)Jak ja przetrwam?

Moja zmienniczka zostawiała mnie z pustkami w spiżarni (a ja głupia zawsze robiłam jej zapasy)z zapleśniałym pieczywem,2 kg,ziemniaków na cały tydzień(dziadek ziemniakożerny)kilkoma plasterkami wędliny i wieloma produktami po terminie.EXTRA numerem były DWA zamrożone listki kapusty...Do tego uwielbiała wręcz kwiatki,kwiatuszki i badyle.Znosić do domu i ustawiać w wazonach,o wywalaniu ich kiedy już uschły,mowy nie było,więc po przyjeździe czekało mnie mycie opleśniałych 15(!) wazonów,i "pierestrojki" w kuchni(bo do dziś nie wiem na co stała na blacie zepsuta lampka nocna)Poza tym to całkiem sympatyczna i czysta kobieta była...Choć PDP jej chyba nie lubił bo o ile ja z jego strony z takim czymś się nie spotkałam,to jej potrafił otworzyć w nocy zaworek od worka z moczem i całość wylać na dywan...

U mnie tez było podobnie.Jak już był spęd rodzinny(święta albo urodziny PDP)to familia wpadała albo z gotowym jedzeniem albo z półproduktami i było szykowane na miejscu.Byłam wtedy "gościem"na takim spędzie,i jedyne co mnie interesowało to opieka nad PDP.Ale przyznam że jak wszyscy kręcili sie po kuchni i każdy coś robił to miło się pomagało

Zaczynam odliczanie do wyjazdu na nową sztelę...mam stresa.14 dni do wyjazdu

Mój PDP?"psychoza"z układaniem chusteczek higienicznych na stoliku nocnym przed snem,przed wieczornym wyjściem z salonu układanie wszystkiego na ławie"pod linijkę",W łazienkowej szafce wszystko musiało stać dokładnie tak jak on sam postawił(dzięki Bogu to była tylko JEGO szafka)Jak już leżał wieczorem w łóżku to obowiązkowo przypomnienie jaki dzień tygodnia minął i jaki jest następny,no i wierszyk z dzieciństwa który mi zawsze mówił.Pamiętam go nadal

Mój PDP mieszkał w pięknej lokalizacji.Koniec miejscowości,z jednej strony las ze ścieżkami spacerowymi,z drugiej pola.Jak się dobrze zaplanowało trasę to w czasie pauzy wchodziło się do lasu i wracało polami albo od stromy miasta.Uwielbiałam tam wiosnę,lato i wczesną jesień.W walizce przywoziłam kije do Nordica i łaziłam na pauzach.Zima była koszmarna i dla mnie i dla PDP.Ja nie mogłam łazić z kijami on nie mógł przesiadywać na tarasie...

Który rejon?

Dzień dobry. W opiece jestem 2 lata(u mojego pierwszego i jak na razie jedynego podopiecznego)Jestem z Wielkopolski.