zuziam

Partner austriacki poszukuje doświadczonych opiekunek do tzw. opieki całodobowej w domu podopiecznego. Oczekujemy znajomości języka niemieckiego, doświadczenia i/lub kursu* umiejętności znalezienia satysfakcji w pracy z seniorami. W zamian oferujemy sprawdzone oferty, pomoc w sprawach formalnych i merytorycznych, dobre warunki finansowe (stawka 65 EUR-90, 100 dla pielęgniarek) EUR dziennie przy jednej osobie) + zwrot kosztów podroży. Możliwość szkoleń uzupełniających, głównie w zakresie pracy z pacjentem demencyjnym. Zapraszam do kontaktu:h [email protected]

Dla zainteresowanych tematyką opieki w Austrii. Ponieważ duża grupa polskich opiekunek zasila rynek niemiecki. Informacje na temat tej branży w Austrii zaczęłam publikować w innym miejscu. Zależy mi też na wymianie informacji i doświadczeń w zakresie opieki nad osobami cierpiącymi na demencję. Zapraszam :) https://www.facebook.com/HelpCare-2260738290842293/

Oj, dawno nie zaglądałam na forum, bardzo dawno. Już nie te okolice i nie DE. Teraz jestem w AT-2110

1 Lubię to!

1 Lubię to!

Wprawdzie wulgaryzmy zbędne, ale temat na czasie

Dokładnie, to jest z dniem wyjazdu włącznie. A takie tricki i wybiegi z odejmowaniem poprawiają samopoczucie. Trochę psychohigieny nikomu nie zaszkodzi

Stellomierz pokazuje 10, ale ja wiem swoje: 9 Dniu wyjazdu nie liczę

Dzień doberek Opiekunkowo. Kawa już prawie wysiorbana, a ja jeszcze się nie przywitałam, więc teraz to niniejszym czynię . Miłego i przede wszystkim spokojnego dnia na posterunku

Dramat, prawda? Na 250 tys. opiekunek. Nie udało się zebrać tak banalnej kwoty. Najlepiej narzekać, że coś nie funkcjonuje albo funkcjonuje źle. Konkretnie pomóc już trudno. A sens i pomyślny rozwój działania organizacji non profit zależy od zaangażowania "od dołu". Niekonicznie finansowego. Przykładem może być też obecne forum. Ile osób jest zarejestrowanych, zagląda, szuka informacji i znajduje je, a nie splamiły się jeszcze ani jednym postem? A ile pozostaje aktywnych, po prostu są i można się do nich zwrócić z konkretem albo zwyczajnie pogadać o dupie marynie. Niewiele i zawsze to samo grono. Zazwyczaj przeważa grono osób, które są obojętne, potem nie brakuje roszczeniowych, które chciałyby to czy tamto. Niewiele takich, które gotowe są się same zaangażować, dać coś z siebie ( czas, umiejętności, wiedzę) pomoc w współtworzeniu. Po kilku rozmowach z osobą, która założyła stowarzyszenie, dochodzę do wniosku, że zarówno ona jak i osoby które ją otaczają należą do tego ostatniego grona. Ale jak długo pociągną natrafiając na taki mur obojętności? Samo się nie zrobi, samo się nie sfinansuje, nie tak łatwo o granty czy dofinansowanie. Tego też się nie dostaje na piękne oczy. Ale osoby, które choć trochę znają temat nie potrzebują wyjaśnień, a tym które nie mają pojęcia nie ma sensu tłumaczyć. Ze swojej strony gratuluję im pomysłu i zapału i życzę jak najlepiej. Ale gdy obserwuję niektóre reakcje, wypowiedzi, doszukiwanie się drugiego dna i tą potworną obojętność, to zastanawiam się dla kogo i po co to. Chociaż wiem, że tak długo jak będą nieświadome (bo takich jest jeszcze bardzo dużo) i niezrzeszone opiekunki, tak długi agencje będą profitować naszym kosztem.

Nie miałam problemu z kontaktem. Wszystko działało. FB, mail, telefon. Ku miłemu zaskoczeniu list podziękowaniem dostałam, bo zrzutka na stronę internetową była

"chłopiec do bicia"

przynieś, wynieś, pozamiataj