Redakcja

Nowe i nie porysowane okna są wizytówką naszych mieszkań i domów. Aby utrzymać ten stan trzeba jednak włożyć odrobinę wysiłku i pracy. Warto więc poznać sposoby, które przyczynią się do utrzymania okien w czystości i zapobiegną ich zniszczeniu. Nieodłącznym elementem zadbanego wnętrza są czyste okna. Zwracamy na nie szczególną uwagę w okresie przedświątecznym lub przed najważniejszymi uroczystościami rodzinnymi. Są w końcu świadectwem dbałości gospodarzy o własny dom! Niestety częste mycie szyb przy zastosowaniu niewłaściwych środków chemicznych sprawia, że pojawiają się na nich rysy, które z upływem czasu bardzo wpływają na ich estetykę. Warto więc przestrzegać kilku zasad, które sprawią, że dłużej będziemy cieszyć się wyglądem naszych okien, zwłaszcza że zakup nowych lub wymiana skrzydła to rozwiązania kosztowne. Bez rozkręcania – bez kłopotu Jeszcze do niedawna każdy z nas męczył się z oknami z rozkręcanymi ramami, które trzeba było myć z czterech stron. Dodatkowo, przy braku dobrych środków chemicznych trzeba było chwytać się domowych sposobów czyszczenia, które często powodowały trwałe zarysowania szyb (pogięte gazety!). Na szczęście nowocześni producenci okien wyszli naprzeciw oczekiwaniom klientów i stosują szyby zespolone, co sprawia, że nie męczymy się z kłopotliwym rozkręcaniem i skręcaniem okien. Ogranicza to w dużym stopniu ilość pracy i eliminuje ryzyko zarysowań od wewnętrznej strony szyb. Podstawy w pielęgnacji okien Aby nie porysować delikatnej powierzchni szkła, nie wolno stosować żrących środków do usuwania zanieczyszczeń. Należy unikać chloru oraz wszelkiego rodzaju silnych środków chemicznych tworzonych na bazie rozpuszczalnika, które mogą uszkodzić warstwę ochronną okna. Do tych polecanych przez producentów okien zaliczamy spraye, pianki czy płyny, które nie rozmazują się na szybach i są w stanie bez kłopotliwego „szorowania” rozpuścić i usunąć brud (tłuszcz, kurz, sadzę). - Dobrym posunięciem jest też stosowanie środków rozpuszczalnych w wodzie – doradza Stanisław Niedojadło, specjalista ds. produktu w firmie Oknoplast. - Dobierając materiał, którym rozprowadzimy po szybie środek chemiczny, a następnie wytrzemy go do sucha, trzeba wziąć pod uwagę jego fakturę. Unikać należy materiałów chropowatych, z twardymi szwami czy też o szorstkich włóknach. Pamiętajmy, aby był on czysty i miękki, ponieważ dzięki temu dłużej będziemy mogli cieszyć się wyglądem okien i zmniejszymy liczbę zarysowań - dodaje Niedojadło. Gdy czyszczenie nie pomaga... Jeżeli doprowadzimy do powstania rys to musimy liczyć się z faktem, że bardzo trudno będzie się ich pozbyć. Można je zniwelować przez polerowanie szyb specjalną pastą, jednak jest to zajęcie pracochłonne. Jeżeli jest to niemożliwe, rekomenduje się wymianę szyby, która może być dokonana przez wykwalifikowaną ekipę montażową. Pamiętajmy jednak, że najlepszym rozwiązaniem jest właściwa pielęgnacja i dbałość o okna, która pozwoli cieszyć się nimi przez wiele lat.

Dysmorfofobia. Tego trudnego słowa zaczęto używać pod koniec XIX wieku dla określenia zaburzeń psychicznych wywołanych lękiem przed własną „brzydotą”. Dziś coraz częściej pada ono z ust psychologów a lekarze medycyny estetycznej mają z opisywanym zjawiskiem nie lada problem. Dlaczego...? No bo jak powiedzieć pacjentowi, że niczego nie powinien w sobie zmieniać, że jego samoocena jest nieuzasadniona a defektu tak naprawdę nie ma bądź jest naprawdę niewielki...? Zdaniem Łukasza Mazura – psychologa na co dzień współpracującego z lekarzami zajmującymi się medycyną estetyczną, dysmorfofobia (DMS) jest na początku bardzo trudna do rozpoznania, bo w dzisiejszej kulturze niemalże każdy zwraca uwagę na swój wygląd. - Jeśli jednak taka czynność zajmuje nam 75 proc. naszego życia i powoli tracimy kontakt z otoczeniem, tj. zamykamy się w sobie, nie wypełniamy swoich obowiązków, to zdecydowanie powinien to być dla nas sygnał alarmowy. Z DMS mamy do czynienia, kiedy brak akceptacji wobec własnych niedoskonałości przeradza się w istną obsesję. Psycholog wskazuje na fakt, że jej przedmiotem mogą być również wady urojone. - Takim wymyślonym defektem może być w zasadzie cokolwiek: wygląd skóry, kształt twarzy, łagodne zmiany trądzikowe, małe blizny, przebarwienia, zmarszczki, nadmierne lub rzadkie owłosienie, za duży nos, itp. - wymienia kolejne przykłady - Nawet jeśli problem rzeczywiście istnieje, to stopień zaabsorbowania nim pacjenta jest znacząco niewspółmierny. Chory przekonany jest o powadze deformacji ciała i pewny tego, że jego własne objawy czy oceny na ten temat są w pełni uzasadnione. Chory na dysmorfofobię używa różnorodnych technik ukrywania swoich urojonych niedoskonałości: przybiera maskujące pozycje ciała, nakrywa głowę, zasłania twarz ręką, zapuszcza włosy, zakłada za duże ubrania, itd. Skutkiem zaburzenia jest często niezdolność do pracy. Łukasz Mazur powołuje się tu na konkretne statystyki: - W jednym z badań niezdolność do pracy zanotowano u 32 proc. chorych dorosłych. Podobny odsetek wystąpił u młodzieży nie mogącej z tego powodu przebywać w szkole lub skupić się na odrabianiu lekcji. W innych badaniach stwierdzono, że 27 proc. osób z dysmorfofobią nie mogło w ogóle wyjść z domu przez co najmniej jeden tydzień. Chorzy mogą mieć duże problemy w kontaktach społecznych, wielu z nich nie wiąże się z partnerami, nie zawiera związku małżeńskiego. Niestety chorzy są nieświadomi nieadekwatności swoich ocen i obaw, wypowiadają je więc z pełnym przekonaniem albo dopuszczają minimalną możliwość refleksji czy dyskusji na temat swojego wyglądu. Większość chorych przez wiele lat nie zgłasza się po jakąkolwiek pomoc, uważając, że ma poważny problem o charakterze kosmetycznym. Gdy jednak dochodzą do wniosku, że pomoc jest konieczna, to ok. 75 proc. pacjentów szuka jej u chirurgów plastycznych, dermatologów i stomatologów. Fachowej pomocy może natomiast udzielić w tej sytuacji wyłącznie psycholog lub psychiatra, proponując pacjentowi leczenie farmakologiczne wspomagane psychoterapią. Obecnie najbardziej popularną metodą leczenia jest zastosowanie terapii behawioralno - poznawczej polegającej na jednoczesnym „uderzeniu” w zachowania i psychikę człowieka, skierowaniu jego percepcji na rozpoznawanie błędów w myśleniu, przedstawianiu schematów poznawczych, które determinują jego irracjonalne oceny, a także wygaszanie zachowań niepożądanych przy jednoczesnym wzmacnianiu pożądanych.. Dysmorfofobia w skrajnych przypadkach może prowadzić nawet do samobójstwa, zatem nie można jej bagatelizować. Szacuje się, że cierpi na nią 1 proc. społeczeństwa.

Problem łupieżu wzmaga się jesienią, kiedy następuje obniżenie temperatury, skóra głowy broni się wydzielając większą ilość sebum, a ten prowadzi do powstania uporczywego i nawracającego łupieżu. Jak się bronić i raz na zawsze pozbyć przyczyny problemu? Łupież to choroba, nie brak higieny Musimy wiedzieć, iż łupież jest problemem dermatologiczny, a nie estetycznym. Nie warto się łudzić, że kilkukrotne użycie szamponu określonego mianem „przeciwłupieżowy” zlikwiduje problem. Łupież to nie wirus - walcząc z nim należy walczyć z przyczynami, a nie tylko skutkami. Bezpośrednią przyczyną powstawania łupieżu nie jest brak higieny osobistej, ale utrata równowagi kwasowo-hydro-lipidowej i niewłaściwy odczyn pH skóry, obie przyczyny ułatwiają rozmnażanie bakterii i grzybów, a te z kolei powodują zachwianie procesu odnowy naskórka. Kilka wskazówek praktycznych Warto wziąć sobie do serca wskazówki, które mogą znacznie pomóc w walce z problemem białych płatków na kołnierzu: - Poszukaj kosmetyków przeciwłupieżowych do włosów i skóry głowy na bazie piroctonu olaminy, pirytonian cynku, ketokonazolu clotrimazolu, klimbazolu oraz tych bez spłukiwania – działają 24 h na dobę; - Stosuj suplementy diety, bogate w witaminy z grupy B. - Obniż temperaturę wody, podczas mycia włosów, a także strumienia powietrza podczas suszenia. - Jak najczęściej zdejmuj nakrycia głowy lub też zaopatrz się w te uszyte z przewiewnych materiałów Jakie kosmetyki? Niemal każda firma kosmetyczna oferuje produkty przeciwłupieżowe, nie każda jednak może pochwalić się kosmetykami zawierającymi kilka aktywnych składników przeciwłupieżowych stanowiących prawdziwą kurację uderzeniową. Warto wybierać produkty, które bazują na aktywnym działaniu naturalnych składników, z których najważniejsze to aż 3 składniki antybakteryjne i przeciwgrzybiczne: glistnik jaskółcze ziele, porost islandzki i pirokton olaminy; antyseptyczney i tonizujący aloes; lekko oczyszczające eukaliptus, bisabolol i rzepik pospolity oraz odżywcze panthenol i ananas.

Pomimo łatwości zarażania się wirusem HIV, część osób jest całkowicie lub częściowo odpornych na infekcje wirusem HIV. Przyczyna tej odporności tkwi w sposobie wchodzenia wirusa do komórki człowieka. Wirus HIV aby się namnożyć, atakuje tylko te komórki naszego organizmu (limfocyty), które na swojej powierzchni mają 2 typy receptorów: CD4 i CCR5. Wirus HIV może wejść do komórki tylko w obecności tych dwóch receptorów. W przypadku braku jednego z receptorów, zakażenie wirusem HIV jest niemożliwe. W populacji europejskiej, co piąta osoba posiada mutację w genie odpowiadającym za syntezę białka CCR5, co powoduje, że ten receptor nie pojawia się na powierzchni limfocytu T. Opisana mutacja dotyczy delecji (braku) 32 par zasad w sekwencji CCR5 (mutacja zapisywana jako CCR5Δ32). Występowanie mutacji w CCR5 wiąże się z całkowitą lub częściową odpornością na zakażenia wirusem HIV. Osoby, które odziedziczyły obie zmutowane kopie genu (po jednej od matki i ojca) nie mają prawidłowych receptorów CCR5 i dlatego są odporni na zakażenia HIV. Natomiast osoby, które mają tylko jedną zmutowaną kopię genu CCR5 a druga kopia genu jest prawidłowa, są częściowo odporne na zakażenia HIV a i AIDS u takich osób rozwija się wolniej. Koszt badania na odporność na HIV wynosi ok. 400 zł.

Gołębie zanieczyszczają nie tylko obiekty użytku publicznego, ale także prywatne budynki. W miastach upodobały sobie parapety i balkony. - Zarządcy budynków, którym zależy na rozwiązaniu kłopotu z gołębiami, chętnie inwestują w moduły mechaniczne. To skuteczny i trwały sposób na utrzymanie obiektów w czystości - mówi Paweł Ćwierzyński, specjalista w odstraszaniu gołębi, właściciel firmy Birdsystem. - Gołębie potrafią wyrządzić szkody także na terenie domków, działek i balkonów, warto więc spróbować zniechęcić je do przebywania w tych miejscach. Moduły mechaniczne mają formę listwy wykonanej z bezbarwnego tworzywa z umieszczonymi pionowo lub ukośnie stalowymi szpilkami. W porównaniu z człowiekiem, gołębie mają znacznie lepszy wzrok - już z daleka widzą awirepelenty umieszczone na parapetach, gzymsach i rynnach. Dzięki temu, nie dochodzi do poranienia w wyniku prób siadania, bo gołębie po prostu unikają tych miejsc. Tym wszystkim, którzy mają do czynienia z małą ilością gołębi nasz specjalista proponuje wykorzystanie metod domowych. Powinniśmy zdecydowanie pamiętać o niedokarmianiu gołębi. To, że ptaki upodobały sobie dane miejsce do wypoczynku bądź gniazdowania nie jest dziełem przypadku. Znajdując w pobliżu źródło wody i pokarmu, gołębie interpretują jako zaproszenia do regularnych odwiedzin. Odetnijmy gołębiom dostęp do miejsc, które sobie szczególnie upodobały. Jednym z nich może być parapet, na którym rozciągnięta na całej długości żyłka powinna utrudnić ptakom odwiedziny naszego okna. Niektórzy decydują się na zastosowanie siatki, którą można zamówić jak i wykonać we własnym zakresie. Jest to mało atrakcyjny, aczkolwiek skuteczny sposób, najczęściej stosowany na balkonach. Następny domowy sposób ma na celu odstraszenie gołębi z miejsca przesiadywania. Możemy to zrobić za pomocą płyty CD, która zaczepiona nad miejscem odpoczynku gołębi przestraszy je bijącym z niej blaskiem. Alternatywnie wykorzystuje się inne błyszczące blaszki albo nawet dziecięce wiatraczki. Gołębie kierują się naturalnym instynktem, dlatego wystrzegają się miejsc, które kojarzą im się z zagrożeniem. Wszystkim posiadającym nagranie odgłosów wydawanych przez sowy oraz jastrzębie poleca się puszczanie ich głośno, gdy tylko zobaczą w okolicy gołębia. Oprócz tego, warto spróbować zawieszenia barwnych flag lub szmatek, które nie tylko utrudnią gołębiom dostęp do miejsca, gdzie chciałyby odpocząć, ale także wywołają u nich niepokój. Godne uwagi jest również skorzystanie ze ,,strachów na gołębie”. W tej roli ponownie najlepiej sprawdzają się drapieżniki. Polecamy gumowe węże, wypchane ptaki drapieżne, albo balony z namalowanymi oczami przypominającymi spojrzenie sowy. - W przypadku korzystania z domowych sposobów odstraszania gołębi sugeruję stosowanie kombinacji różnych narzędzi. W przeciwnym razie, gołębie szybko przyzwyczają się do nowych warunków. Zabiegi te faktycznie mogą się sprawdzić, gdy mamy do czynienia z garstką gołębi, w przypadku większych obiektów najkorzystniejszym rozwiązaniem są moduły mechaniczne – podsumowuje Paweł Ćwierzyński. Przy odstraszaniu gołębi na własną rękę należy trzymać się istotnej zasady – nie wolno naruszać gniazd z lęgiem, czyli takich, gdzie pojawiły się już pisklaki lub jajka! Przeniesienie gniazda jest możliwe tylko wtedy, gdy nie będzie się to wiązało z zagrożeniem życia zwierząt.

Każdy, kto chce złożyć wniosek lub pozew do sądu musi się liczyć z poniesieniem kosztów finansowych. Warto jednak wiedzieć, że niektóre sprawy są zwolnione z opłat z „urzędu”. Z opłat sądowych zwolnione są sprawy: 1. dotyczące uznania dziecka, ale tylko wtedy gdy ojciec dziecka dobrowolnie pragnie przed sądem złożyć oświadczenie o uznaniu dziecka; 2. dotyczące ustalenie ojcostwa i macierzyństwa, ale tylko dla osoby która składa pozew w tej sprawie; 3. o nadanie dziecku nazwiska; 4. o przysposobienie dziecka; 5. o odebranie małoletniego dziecka jego rodzicom lub opiekunom; 6. o alimenty ale z kosztów zwolniona jest tylko osoba, która wnosi o alimenty lub która została pozwana w sprawie o obniżenie alimentów; 7. dotyczące uznania testamentu ustnego – przesłuchania osoby która była świadkiem testamentu ustnego; 8. o otwarcie i ogłoszenie testamentu; 9. o odtworzenie zaginionych lub zniszczonych akt. 10. dotyczące skargi na orzeczenie referendarza sądowego o odmowie zwolnienia od kosztów sądowych oraz złożenia zażalenie na postanowienie sądu odmawiające zwolnienia lub cofające zwolnienie od kosztów sądowych; 11. dotyczące zażalenia na postanowienie sądu o wysokości opłaty albo wysokości wydatków. 12. składane przez osoby nieletnie w postępowaniu w sprawach nieletnich; 13. składane przez pracownika do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych; 14. składane przez osobę ubezpieczona do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych; 15. w sprawach związanych z ochroną zdrowia psychicznego; Uwaga: W sprawach przed sądem pracy i ubezpieczeń społecznych zwolnione z opłat są jedynie osoby składające pozew. Natomiast osoby te zobowiązane są do uiszczenia opłaty podstawowej przy wnoszeniu odwołań.

Jeśli osoba nie jest w stanie natychmiastowo zapłacić kosztów sądowych, ponieważ byłoby to związane z niewspółmiernymi trudnościami lub groziłoby ciężkimi skutkami, może zwrócić się z wnioskiem do prezesa sądu o odroczenie terminu spłaty, rozłożenie na raty lub umorzenie. W składanym wniosku należy dokładnie opisać sytuację swoją i swojej rodziny, tak aby z opisu wyraźnie wynikało, iż natychmiastowe opłacenie kosztów byłoby możliwe jedynie wtedy gdyby rodzina zrezygnowała z wydatków związanych z zaspokojeniem podstawowych potrzeb życiowych lub jeśli miałaby natychmiast uregulować należności to spowodowałoby to drastyczne konsekwencje. Każdy przedstawiany argument powinien być potwierdzony odpowiednim dokumentem, zaświadczeniem. We wniosku należy wyraźnie zaznaczyć, o co prosimy: 1. czy o odroczenie terminu spłaty należności, przy czym należy pamiętać, że odroczenie spłaty może być maksymalnie na okres dwóch lat, jedynie w bardzo wyjątkowych sytuacjach sąd może się zgodzić aby zapłata kosztów sądowych została uregulowana po trzech latach. 2. czy o rozłożenie na raty - ponieważ ustawa nie określa ilości rat ani ich wysokości warto we wniosku samemu zaproponować wysokość i ilość rat. Uwaga: • Nie można ubiegać się o rozłożenie jej na raty jeśli suma do zapłaty jest niższa niż trzykrotna wys. opłaty podstawowej czyli 90 zł. • Nie zapłacenie którejkolwiek raty w terminie spowoduje, że sąd każe zapłacić natychmiast pozostałą należność. 3. czy też o umorzenie zasądzonych kwot. Składając wniosek o umorzenie należności należy do niego dołączyć oświadczenie o stanie majątkowym. Umorzenie części lub całości należności może nastąpić gdy: - osoba ze względu na swoją sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów nie jest w stanie ich uiścić, lub - ściągnięcie należności pociągnęłoby zbyt ciężkie skutki dla osoby lub jej rodziny, lub - egzekucja ich byłaby bezskuteczna i ponowne jej wszczęcie w czasie późniejszym byłoby bezcelowe, lub - wszczęcie egzekucji okazało się niemożliwe albo byłoby bezcelowe bo że suma uzyskana z egzekucji nie pokryłaby kosztów egzekucyjnych.

Wniosek do sądu o zwolnienie z kosztów sądowych można złożyć na piśmie lub do protokołu w tym sądzie, w którym dana sprawa ma się odbywać lub w którym już się toczy. Może to być samodzielny wniosek lub może on stanowić część wnoszonego pisma procesowego (pozwu, wniosku, odpowiedzi na pozew, itd.). Jeśli osoba, mieszka poza rejonem sądu, w którym toczy się sprawa, swój wniosek może złożyć w najbliższym sądzie rejonowym. Sąd ten ma obowiązek przekazania złożonego wniosku o zwolnienie z kosztów właściwemu sądowi (art. 105 Ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych). Do swojej prośby o zwolnienie z kosztów sądowych należy dołączyć oświadczenie, w którym muszą się znaleźć szczegółowe informacje na temat sytuacji rodzinnej, majątkowej, osiąganych dochodach i źródłach utrzymania. Oświadczenie to musi być sporządzone na specjalnym formularzu sądowym. (art. 102 Ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, §3 Rozporządzenia /…/). W praktyce sąd bada bardziej płynność finansową (wskazane jest podawanie koniecznych wydatków), niż wartość poszczególnych elementów mienia. Wzór takiego oświadczenia można pobrać nieodpłatnie: w sądach oraz na stronie internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości www.ms.gov.pl Uwaga: Jeśli do wniosku nie zostanie dołączony formularz - oświadczenie o stanie majątkowym, wówczas sąd prześle pismo wzywające do uzupełnienia braków formalnych. Jeśli w terminie jednego tygodnia nie zostanie przesłany do sądu wypełniony formularz i w ten sposób nie zostaną uzupełnione braki formalne, wówczas wniosek o zwolnienie z kosztów sądowych zostanie zwrócony. (art. 130 Kodeksu Postępowania Cywilnego). Zwolnienie od kosztów sądowych dotyczy nie tylko osób fizycznych, ale także innych podmiotów, np. przedsiębiorców. Inna jest sytuacja osoby, która przed sądem jest reprezentowana przez pełnomocnika – adwokata. Jeśli adwokat do wniosku o zwolnienie z kosztów sądowych nie dołączy oświadczenia o stanie majątkowym, wówczas taki wniosek zostanie przez sąd zwrócony bez wezwania do uzupełnienia braków formalnych (art. 102 Ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych). Postanowienie sądu o zwolnieniu z kosztów sądowych oznacza, że osoba zwolniona nie uiszcza opłat sądowych i nie ponosi innych wydatków sądowych. Opłaty te tymczasowo ponosi Skarb Państwa. Osoba zwolniona z kosztów sądowych jest jedynie zobowiązana do wpłacenia tzw. opłaty podstawowej w wysokości 30 zł. Opłatę tę należy wpłacić po otrzymaniu postanowienia sądu o zwolnieniu z kosztów. Nie jest to jednak opłata jednorazowa. Opłacie podstawowej podlega także wniesienie apelacji, zażalenia. Zwolnienie z kosztów sądowych nie obejmuje zwolnienia z kosztów procesu strony przeciwnej. Oznacza to, że jeśli osoba zwolniona z kosztów sądowych przegra sprawę to strona przeciwna może żądać od niej pokrycia poniesionych przez siebie kosztów procesu. (art. 108 Ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych). Cofnięcie wniosku o zwolnienie z kosztów Jeśli podczas toczącej się sprawy sąd uzyska informacje, iż sytuacja majątkowa osoby zwolnionej z ponoszenia kosztów sądowych jest inna niż podana w oświadczeniu majątkowym wówczas może nakazać sprawdzenie faktycznej sytuacji. Jeśli potwierdzą się wątpliwości, co do stanu majątkowego osoby zwolnionej z kosztów wówczas postanowienie dotyczące zwolnienia z kosztów zostanie cofnięte. W takiej sytuacji osoba jest zobowiązana uregulować wszystkie należne opłaty (art. 109, art. 110 Ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych). Kara za świadome podanie nieprawdziwych informacji o swoim stanie majątkowym wynosi 1000zł (art. 111 Ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych). Odmowa zwolnienia z kosztów sądowych Jeśli sąd nie zgodzi się na zwolnienie z kosztów sądowych i wyda w tej sprawie stosowne postanowienie to na takie postanowienie można złożyć zażalenie. Termin złożenia zażalenie musi być określony w postanowieniu. Po uzyskaniu postanowienia odmawiającego zwolnienia z kosztów sądowych ponowny wniosek można składać jedynie wtedy gdy zostaną przedstawione nowe okoliczności, które nie występowały lub nie były podawane w pierwszym wniosku np. utrata pracy, choroba (art. 107 Ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych).

Zadatek i zaliczka nie są synonimami, a ich rozróżnienie ma w praktyce ogromne znaczenie, bo wiąże się z odmiennymi skutkami prawnymi. Kwota przekazana wykonawcy staje się zadatkiem tylko wtedy, gdy zostanie to jasno określone w umowie – bez tego zaznaczenia – jest zaliczką. Zaliczka: - po wykonaniu usługi zostaje wliczona w jej cenę, - jeśli umowa zostaje rozwiązana za zgodą obu stron, to zwracają one sobie wzajemne świadczenia, czyli zaliczka wraca do konsumenta, - jeśli umowa zostaje rozwiązana z winy konsumenta, zaliczka pozostaje u usługodawcy, - jeśli umowę rozwiąże usługodawca, jest on zobowiązany do zwrotu pobranej zaliczki. Zadatek: - jeśli umowa została wykonana prawidłowo, zadatek zostaje zaliczony w poczet ceny usługi, - jeśli umowa zostaje rozwiązana za zgodą obu stron, to zwracają one sobie wzajemne świadczenia, czyli zadatek wraca do konsumenta, - jeśli umowa została wykonana prawidłowo, zadatek zostaje zaliczony w poczet ceny usługi, - jeśli umowa nie została wykonana, bo konsument z niej zrezygnował, zadatek przepada na rzecz usługodawcy, - jeśli umowa nie została zrealizowana z przyczyn leżących po stronie wykonawcy usługi, konsument może od umowy odstąpić i żądać zwrotu zadatku w jego podwójnej wysokości.

Coraz więcej Polaków korzysta w zimie z solarium, ale jak wykazała kontrola Inspekcji Handlowej - w wielu miejscach nie jest to bezpieczne. Spośród 157 urządzeń opalających poddanych analizie, tylko 17 proc. zapewniało bezpieczny poziom promieniowania ultrafioletowego. Pamiętajmy, że nasze bezpieczeństwo zależy nie tylko od przedsiębiorców, ale przede wszystkim od nas samych... Raport UOKiK z kontroli urządzeń opalających jest efektem pierwszej ogólnopolskiej kontroli solariów sprawdzającej nie tylko bezpieczeństwo, ale także oznakowanie i sposób informowania klientów o zagrożeniach. Spośród 157 urządzeń poddanych analizie, tylko 17 proc. zapewniało bezpieczny poziom promieniowania ultrafioletowego – 0,3 W/m2 (wat na metr kwadratowy). Pozostałe 83 proc. emitowało promieniowanie, którego poziom stwarzał zagrożenie dla bezpieczeństwa opalających. W skrajnym przypadku stwierdzono sześciokrotne przekroczenie dopuszczalnej normy. Kontrole przeprowadzono w II i III kwartale mijającego roku w losowo wybranych obiektach, głównie w salonach opalania (88 proc.), ale też w salonach kosmetycznych (5 proc.), fryzjerskich (3 proc.) i masażu (2 proc.) oraz klubach fitness (2 proc.). Aż w dziewięciu na szesnaście województw wszystkie sprawdzane urządzenia przekroczyły dopuszczalny poziom promieniowania. W sześciu województwach – lubuskim, małopolskim, opolskim, śląskim, świętokrzyskim, warmińsko-mazurskim – ilość urządzeń przekraczających normy sięgała nawet 50 proc. Jedynie w Podkarpackiem wszystkie skontrolowane urządzenia emitowały promieniowanie na właściwym poziomie. Warto podkreślić widoczną już w trakcie kontroli poprawę bezpieczeństwa na rynku usług opalających. W II kwartale tego roku odsetek stwierdzonych przekroczeń norm promieniowania wynosił 97 proc., natomiast w kolejnym kwartale zmniejszył się do 71 proc. W przypadku 36 proc. urządzeń opalających brakowało wymaganego prawem ostrzeżenia przed niekorzystnymi dla zdrowia skutkami Oprócz przekroczenia promieniowania kontrola IH wykazała także inne nieprawidłowości. W przypadku 36 proc. urządzeń opalających brakowało wymaganego prawem ostrzeżenia przed niekorzystnymi dla zdrowia skutkami. Ponadto brak wystarczającej ilości okularów chroniących oczy podczas sztucznego opalania stwierdzono w 16 proc. sprawdzanych solariów, natomiast 27 proc. nie posiadało znaku CE. Zgodnie z normami obowiązującymi w Unii Europejskiej w każdym solarium powinna znaleźć się informacja: „Promieniowanie UV może powodować uszkodzenia oczu i skóry, takie jak starzenie się skóry i w konsekwencji rak skóry. Czytaj uważnie instrukcje. Noś gogle ochronne. Niektóre leki i kosmetyki mogą zwiększać wrażliwość na opalanie.” Zgodnie z prawem, jeżeli usługodawca korzysta z urządzeń niebezpiecznych dla konsumentów, Inspekcja Handlowa może nakazać usunięcie zagrożeń albo zakazać świadczenia usług. Cieszy fakt, że negatywne wyniki zakończonej kontroli dla większości przedsiębiorców były sygnałem do podjęcia działań mających na celu dobrowolnego wyeliminowania nieprawidłowości. Niektórzy dokonywali koniecznych zmian w oznakowaniu urządzeń już w czasie badania. W przypadku 18 łóżek, które posiadały największe przekroczenia dopuszczalnej normy promieniowania, została zlecona dodatkowa kontrola laboratoryjna. We wszystkich przypadkach analizy laboratoryjne potwierdziły występowanie znacznych przekroczeń promieniowania. Aż 13 przedsiębiorców zobowiązało się dostosować moc urządzeń opalających do obowiązującej normy, w pozostałych pięciu przypadkach Inspekcja Handlowa nakazała wstrzymanie świadczenia usług ze względu na bezpieczeństwo konsumentów. W 2011 roku w całej Polsce będą przeprowadzone kolejne badania weryfikujące stan urządzeń opalających. Ponadto w celu wyeliminowania wykrytych podczas pierwszej kontroli nieprawidłowości, w przyszłości planowane są regularne analizy urządzeń opalających. Korzystając z solarium pamiętaj, że: - nie należy korzystać z solarium częściej niż raz na 48 godzin, a opalanie nie powinno trwać dłużej niż 10 min, - dla każdego bezpieczna dawka promieniowania UV jest inna. Zależy od typu skóry oraz częstotliwości kontaktów ze słońcem. Istnieje sześć fototypów skóry. Szczególnie na oparzenia narażone są osoby z pierwszych grup – o jasnej karnacji z występującymi często piegami, niebieskimi, zielonymi oczami o włosach koloru blond. Te osoby powinny szczególnie ostrożnie się opalać, - stwierdzenie „nowe lampy”, „turbo solarium” powinno być traktowane jako ostrzeżenie a nie reklama, ponieważ często mają większą moc promieniowania, a także świecą nierównomiernie co może być przyczyną poparzeń, - należy zadbać, by przed opalaniem skóra była czysta, bez makijażu, kosmetyków, kremów i perfum, ponieważ mogą one zwiększyć wrażliwość skóry na światło. Wskazane jest stosowanie kremów chroniących i pielęgnujących skórę, specjalnie przeznaczonych do opalania w solarium. Warto również pamiętać o ochronie oczu, - przed skorzystaniem należy sprawdzić, czy urządzenie opalające zostało zdezynfekowane.

[imgl]http://www.ekspertradzi.tv/pics/6865ee81cc1c.jpg[/imgl]Zadbaj o środowisko za pomocą wełny szklanej, czajnika, taśmy uszczelniającej i odpowiedniego garnka – to zadanie wykonalne nie tylko dla MacGyvera. Prawidłowe użycie podstawowych sprzętów domowych może mieć gigantyczny wpływ na środowisko. Eksperci, autorzy m.in. części ekspozycji na otworzonej w zeszłym tygodniu w Warszawie wystawie ekologicznej „Nasza Ziemia”, opracowali pakiet prostych eko-porad dla każdego. - Kiedy gotujemy wodę na herbatę użyjmy właściwego czajnika, kończąc oglądać telewizję wyłączmy we właściwy sposób telewizor, budując dom właściwie go ocieplmy i tak musimy to zrobić, żeby przetrwać zimę. Często nie zdajemy sobie sprawy jak sami możemy zmienić obraz Ziemi i jej środowiska naturalnego. Jak pokazują nasze porady jest to naprawdę proste - mówi Henryk Kwapisz z Isover, specjalisty w dziedzinie izolacji oraz mecenasa wystawy „Nasza Ziemia”. Eksperci Isover, firmy specjalizującej się w produkcji ociepleń i izolacji budynków, przygotowali porady jak umiejętnie oszczędzać energię w naszym domu i wpływać tym samym na ochronę środowiska: 1. Użyj właściwego czajnika do zagotowania wody Kupując czajnik wybieraj tylko spośród tych modeli, których elementy grzejne są wbudowane w dno ( nie widać spirali grzejnej). Są tańsze w eksploatacji - plus dla Ciebie, czyli zużywają mniej prądu - to plus dla środowiska. Kiedy już wybierzesz właściwy czajnik gotuj w nim tylko tyle wody ile potrzebujesz w danej chwili, nie więcej - to strata energii - minus dla Twojego budżetu i… dla środowiska. 2. Wybieraj właściwe pralki i umiejętnie z nich korzystaj Pralki oznakowane symbolem A++ to urządzenia o najwyższej klasie energooszczędnej. W miarę możliwości uruchamiaj pralkę wtedy, gdy zgromadzony jest pełen ładunek. Jeżeli to możliwe, uruchamiaj pralkę tylko wtedy, kiedy jest zgromadzony pełny ładunek prania. Dwa prania z niepełnym ładunkiem, to większe o 35 proc. zużycie energii elektrycznej i marnotrawienie wody. 3. Chłodziarki energooszczędne chronią środowisko Chłodziarki energooszczędne mogą zużyć aż do 42 proc. mniej energii niż standardowe, a te wyposażone w systemy automatycznego usuwania szronu i wilgotności, pozwalają oszczędzić dodatkowo do 20 proc. energii. Dlatego kupując tego typu sprzęt zwróć uwagę na klasę energooszczędności. Pamiętaj o tym, żeby umieścić chłodziarkę w miejscu nie nasłonecznionym (a także z dala od okien kuchennych i piekarników), o niskiej temperaturze, co podwyższa sprawność działania. 4. Gotuj umiejętnie … Płyta indukcyjna sprawnie wykorzystuje aż 90 proc. energii, w przypadku, gdy elektryczna żeliwna jedynie 55 proc. Pamiętaj, aby dopasować wielkość garnków do wielkości płyty grzewczej (naczynie powinno być o dwa centymetry mniejsze niż średnica powierzchni grzejącej), a także o gotowaniu przy użyciu pokrywek – co pozwoli zachować ciepło. Dobrym rozwiązaniem jest także jak najczęstsze używanie garnków i patelni o gładkim i dobrze przewodzącym ciepło dnie. 5. … a potem we właściwy sposób umyj naczynia Zmywarka oszczędza sześć razy więcej wody niż tradycyjny sposób zmywania naczyń. Żeby w pełni korzystać ze zmywarki, oszczędzając wodę i energię, włączaj urządzenie w momencie gdy jest całkowicie zapełnione. Zmywarki ekologiczne ( BIO) pozwalają zaoszczędzić 30 proc. energii elektrycznej poprzez skrócenie cyklu suszenia. 6. Stand by - wróg klimatu Moc urządzeń w czasie czuwania , czyli przy włączonej opcji stand-by waha się w granicach od 0,5W do 35W. Wyłączając urządzenia całkowicie, możesz zredukować straty prądu bez ponoszenia jakichkolwiek nakładów finansowych. Gdybyśmy w Polsce wyłączali połowę urządzeń, zamiast pozostawiać je w trybie czuwania, zaoszczędzilibyśmy 1 tonę dwutlenku węgla emitowanego w atmosferę. 7. Utrzymuj właściwą temperaturę pomieszczeń Obniżenie temperatury o 2ºC przyczynia się do obniżenia kosztów ogrzewania o ok. 10 proc. Optymalna temperatura dla człowieka to 20-21ºC. Pamiętaj, żeby podczas wietrzenia pomieszczeń zamknąć dopływ ciepła. 8. Pamiętaj o właściwej stolarce okiennej Instalacja podwójnych szyb pozwoli zredukować upływ ciepła przez okna nawet o połowę. To nie tylko znaczące oszczędności energii i kosztów, ale ulga dla klimatu. Dobrym rozwiązaniem są także taśmy uszczelniające okna i drzwi. 9. Na koniec najważniejsze - Dobrze zaizoluj dom, w którym mieszkasz lub który budujesz 40 proc. produkowanej energii w Europie konsumują budynki. W Polsce wyprodukowanie 1 MWh energii elektrycznej generuje powstanie blisko 1000kg dwutlenku węgla. Tylko przez niewłaściwie izolowany dach domu jednorodzinnego możemy stracić nawet 3000 kWh energii rocznie, co w polskich warunkach klimatycznych pozwoliłoby na ogrzanie dwóch kolejnych domów o powierzchni ok. 100 m2. Odpowiednio zaizolowany dom to oszczędność kosztów i ochrona środowiska a także odpowiedni klimat dla jego mieszkańców.

[imgl]http://www.ekspertradzi.tv/pics/d8280c00430e.jpg[/imgl]Kupując jaja warto sprawdzić skąd one pochodzą i w jakich warunkach żyją znoszące je kury. Kod na jajku: 3/PL/AABBCCDD 3 – chów klatkowy Obcięte dzioby, podcięte ścięgna. Przestrzeń 50x50 dla ośmiu kur. Zautomatyzowany proces karmienia i oczyszczania klatki. Kury tarzają się we własnych odchodach, nie mogą się prawie poruszać. Nie widzą w życiu światła słonecznego, a sztuczne oświetlenie budzi je co 1,5 godziny, przyspieszając naturalny cykl produkcji jajka. Kury otrzymują duże dawki antybiotyków i hormonów. Żyją o połowę krócej niż normalnie hodowane kury, umierają w męczarniach. 2 - chów ściółkowy Zapomnijmy o wolnym wybiegu. Kury trzymane są w budynkach, przy zagęszczeniu 9 ptaków na metr kwadratowy powierzchni użytkowej. Wolność i przestrzeń życiowa tych kur są ograniczone, ale przynajmniej mogą czasem zażywać kąpieli w piasku, drapać i korzystać z grzęd. W zależności od dobrej woli producenta warunki chowu ściółkowego mogą przypominać hotel pracowniczy lub lekki obóz pracy. 1 - chów wolnowybiegowy Kury mają stały dostęp do wybiegu na świeżym powietrzu. Mogą poruszać się swobodnie, rozprostować skrzydła, więc mają silne kości. Korzystają z grzęd i zachowują się jak na kury przystało. Może nie jest to luksusowy hotel, ale na pewno solidny, trzygwiazdkowy. 0 - chów ekologiczny Ptaki są wolne, spacerują po trawie, grzebią w ziemi, dziobią. Hodowane są tradycyjnie, jak za czasów naszych babć i prababć. Innymi słowy – kurze El Dorado, drobiowy Eden. PL – kraj pochodzenia (PL wskazuje na Polskę) AABBCCDD - weterynaryjny numer identyfikacyjny producenta: AA - kod województwa BB - kod powiatu CC - kod zakresu działalności DD - kod firmy w danym powiecie

[imgl]http://www.rzecznikprasowy.pl/pics/fa9c5c46c59c.jpg[/imgl]Popcorn ma o wiele bogatszą tradycję, niż mogłoby się wydawać. Zaskakujące jest także to, kto pierwszy wpadł na pomysł prażenia ziarenek kukurydzy… Okazuje się, że pierwsze skojarzenie jest w tym przypadku mylne – to nie Amerykanom możemy przypisać zasługę wynalezienia popcornu, ale… mieszkańcom Meksyku. W urnach pogrzebowych Azteków sprzed 2 300 lat archeolodzy odnaleźli wizerunki bogów z prymitywnymi nakryciami głowy przestawiającymi właśnie popcorn. Do prażenia ziaren kukurydzy używano wówczas płytkich naczyń z otworem w pokrywie. Kilkaset lat później, gdy w kierunku Ameryki żeglowali Europejczycy, popcorn był już doskonale znany na całym kontynencie. Udokumentowane zapiski francuskich osadników z XVII wieku mówią o jedzeniu popcornu przez Irokezów, którzy w swoim menu posiadali także… popcornową zupę i popcornowe piwo. O tym, jak popularny już wówczas był to przysmak świadczy fakt, że Indianie przynosili popcorn np. na negocjacje pokojowe z białymi czy też ofiarowywali go w prezencie Anglikom z okazji Święta Dziękczynienia. Od końca XIX wieku na amerykańskich ulicach, bazarach, festynach czy zabawach królowały maszyny do prażenia popcornu, ale prawdziwy boom na prażoną kukurydzę zrodził się w amerykańskich domach wraz ze wzrostem popularności odbiorników telewizyjnych. Popcorn z kina trafił pod strzechy, a Amerykanie całkowicie oszaleli na jego punkcie. Kukurydza dotarła do Polski za pośrednictwem naszego bratanka i do szabli, i do szklanki – Węgier. Świadczy o tym sama nazwa, która pochodzi od węgierskiego ‘kukuruc’. Jak powstaje popcorn? Jak wiadomo, ziarenka kukurydzy pękają pod wpływem temperatury. To dlatego, że w środku każdego ziarenka znajduje się delikatne bielmo (rodzaj tkanki miękiszowej), z mikroskopijnymi cząsteczkami wody. Podczas prażenia woda zamienia się w parę wodną, rozsadzając ziarenko i wyrzucając bielmo na zewnątrz – w ten sposób otrzymujemy popcorn. Oczywiście nie z każdej odmiany kukurydzy można zrobić popcorn. Do tego celu służy specjalna odmiana, czyli tzw. kukurydza pękająca, pochodząca oczywiście z… Meksyku. Obecnie największym eksporterem kukurydzy pękającej jest kraj, który pierwszy bezgranicznie zakochał się w popcornie, czyli Stany Zjednoczone. Co ciekawe, w zależności od rodzaju ziarna kukurydzy, popcorn może mieć różne kształty – najczęściej jest to motylek („butterfly”) lub grzybek („mushrooms”). Przygotowanie Popcorn nie jest już domeną kina. Obecnie przygotowanie popcornu w domu zajmuje maksymalnie 3 minuty. Czasy, w których prażenie małych ziarenek kukurydzy kończyło się przypalonym garnkiem, już dawno odeszły w zapomnienie, bo w XXI wieku wystarczy mikrofalówka i błyskawiczny popcorn w opakowaniu. Amatorzy gotowania popcorn mogą przyrządzić samemu. Potrzebne do tego będą: patelnia, pokrywka, olej, sól i ziarna kukurydzy do prażenia. Na rozgrzaną patelnię należy wlać olej, wsypać odrobinę soli, a następnie ziarenka kukurydzy. Nie wolno zapomnieć o pokrywce i równomiernym rozłożeniu ziarenek. Kukurydzę smażymy do momentu, kiedy przestaną „strzelać” ostatnie ziarenka. Częste potrząsanie patelnią powinno zmniejszyć ryzyko przypalenia przekąski. Smacznego!

W jaki sposób można zarazić się wirusem brodawczaka (kurzajką)? Jak go unikać i jak leczyć? Na te inne pytania odpowiedzieli nas eksperci: prof. dr hab. n. med. Paweł Lampe, dr hab. n. med. Beata Bergler - Czop oraz lek. med. Anita Radłowska. Materiał zrealizowany i opublikowany przez redakcję serwisu ekspertradzi.tv.

Witajcie, pomysł bardzo nam się spodobał. I jak już zapewne zauważyliście, trwają prace nad jego realizacją. Nową funkcjonalność możecie już testować. Czekam na Wasze propozycje kategorii ogólnych. Pomysły Tani zostaną za chwilę wdrożone. Dziękuję. Pozdrawiam gorąco, Admin

Kamień z serca :) Dlaczego piszesz, że 90 proc. czasu spędzasz sam? Coś jest tego powodem? - dla zachowania anonimowości możesz podawać tylko przybliżone fakty. Coś zaradzimy :)

Jeżeli tak bardzo Pana przygnębił to na pewno nie jest błahostką. Błahostki mają to do siebie, że nas mało interesują i na nas zazwyczaj nie wpływają. Problemy mierzymy własną miarą i tak je trzeba oceniać. Gibsia, napisała, że prawdopodobnie ma Pan 16 lat. Jeżel Pan pozwoli to ja pierwszy zaproponuję przejście na Ty.

Dziękuję za szybką reakcję. Zgodnie z prośbą, nikogo nie zawiadomimy. Proszę mieć jednak na uwadze, że odpowiadamy za naszych Użytkowników i w razie tym podobnych problemów czujemy się za nich odpowiedzialni - stąd zostawiona Panu informacja. Cieszę się, że Pan jest. I zgodnie z Pana sugestią o pozostaniu na forum proszę o opisanie swojego problemu. Pomożemy się Panu z nim zmierzyć. To dobry, pierwszy krok. Wielu ludzi nie potrafi się przyznać, że z czymś sobie nie radzą, nie chcą dać sobie pomóc. Pana reakcja jest jak najbardziej normalna i trudno ją nazywać wypocinami. Wołania o pomoc trzeba się nauczyć, bo to świadczy o odpowiedzialności. Zachęcam do zarejestrowania się na forum - dzięki temu będzie Pan informowany o odpowiedziach na Pana post i pozwoli ona na używanie przez Pana wewnętrznej poczty. Jesteśmy do Pana dyspozycji. Gorąco pozdrawiam, Admin

Witam, sprawa jest poważna. Wysłaliśmy wiadomość na podanego maila. Mam nadzieję, że Pan wróci na forum i pozwoli sobie pomóc, niekoniecznie tutaj, ale np. drogą mailową, telefoniczną lub w kontakcie osobistym. Nie wiemy jak bardzo jest to poważny problem. Niewiele Pan napisał. Prosimy o kontakt, w przeciwnym razie będziemy zmuszeni przekazać treść posta odpowiednim służbom, które podejmą kroki celem ustalenia Pana miejsca pobytu - nie możemy biernie przyglądać się tej sytuacji. Na jednej ze stron odnaleźliśmy taki oto wpis, prawdopodobnie Pana: "I znowu zostałem sam, już chyba nikt nie dba o to, co się ze mną dzieje. Średnio udany dzień (wg mojej średniej), samotny powrót do domu i nikogo, kto by zapytał czy wszystko dobrze (nie mówiąc o dłuższej rozmowie). Po raz kolejny! Ogólnie wszystko się jebie i do tego doszły jeszcze chore myśli o kierunku mniej albo więcej samobójczym. Żyletkę już mam, instruktaż był. Żegnam, następnego Яazu pewnie nie będzie. Ktoś chce przywrócić mi sens życia itp. mail: [email protected]" Pozdrawiam, wierząc, że Pana problem uda się rozwiązać. Proszę pamiętać, że z każdej sytuacji jest wyjście tylko czasami nie jesteśmy w stanie go sami odnaleźć. I odpowiadamy: tak, administratorzy i społeczność Forum chcą Panu przywrócić sens do życia. Proszę o tym pamiętać! Nie jest Pan sam. Admin