kris

By przyrządzić islandzkiego hákarla, rekina grenlandzkiego kroi się na kawałki, a następnie polewa moczem (przynajmniej w wersji tradycyjnej; obecnie podobno odchodzi się od tej metody) i zakopuje na kilka miesięcy lub przykrywa kamieniami. W tym czasie całość oczywiście gnije, dodatkowo amoniak reaguje z mięsem, nadając mu charakterystyczną konsystencję - skruszałą i zarazem rozpływającą się pod wpływem procesów fermentacyjnych. Na koniec hákarla suszy się na wolnym powietrzu, choć i potem śmierdzi niesamowicie. Dobry jest ponoć wtedy, gdy po zostawieniu go na dworze żaden ptak nie chce tknąć specjału.

Więc zrobimy bigos. Brzmi egzotycznie w tym zestawieniu? Być może - ale to wyłącznie dlatego, że jesteśmy do niego przyzwyczajeni. Patrząc na nasze narodowe danie obiektywnie wypada jednak przyznać, że przyrządza się je po prostu z zepsutej kapusty, która w dodatku podczas gotowania śmierdzi tak, że sąsiedzi mają ochotę się wyprowadzić. Podobnie pomysł z kiszonymi ogórkami czy zsiadłym mlekiem mógłby być trudny do przetrawienia dla postronnego degustatora.

Po prawdzie wcale nie ma stu lat, a "zaledwie" kilka miesięcy. Za to przechowywane jest nie w lodówce, tylko w szczelnym pojemniku wypełnionym roztworem gliny, niegaszonego wapna, herbaty, łusek ryżowych, soli oraz wody. Podczas samorzutnego procesu gaszenia wapna żółtko gotuje się na twardo i zyskuje niepowtarzalną zieloną barwę, a białko zmienia kolor na brązowy lub czarny i zaczyna przypominać galaretę. Podobno jest też pyszne.

Czyli lutefisk. Posolona i wysuszona na wietrze ryba zostaje poddana ługowaniu węglanem potasu. Proteiny ulegają rozkładowi, a zawarty w mięsie tłuszcz, zamiast zjełczeć, zamienia się w mydło. Tzw. rybę mydlaną, o galaretowatej konsystencji, gotuje się następnie na parze lub piecze w folii. Ze względu na wysoką zasadowość oraz zawartość siarki potrawa rozpuszcza powierzchnię srebrnych sztućców czy zastawy, więc nie są one zalecane. Poleca się natomiast zatkanie nosa przy jedzeniu, a po spożyciu dania natychmiast umyć naczynia, noże, widelce, deski i generalnie wszystko, co miało styczność z lutefiskiem. Zapach jest bowiem wyjątkowo intensywny.

Dla miłośników oryginalnych potraw. Smacznego. Spleśniały ser to jedno. Dla niektórych nęcący, dla innych śmierdzący i paskudy, ale mimo intensywności aromatów porównywanych ze starymi skarpetkami nie tak obrzydliwy, by na jego widok przypominać sobie ostatni posiłek. A zgniły ser, w którym wiją się bez mała setki białych larw? Niby niemożliwe, a jednak mieszkańcy Sardynii zajadają się tym specjałem od wieków. Larwy owadów swoimi sokami trawiennymi czynią ser bardzo delikatnym, mimo to wielu miłośników casu marzu nie docenia wysiłku lokatorów sera i wydłubuje ich przed degustacją. Inni chętnie zjadają larwy, delektując się ich smakiem.

Myślałem o czymś takim:

Lubię czytać, nauczyli mnie tego w podstawówce!

Gotować najlepiej w łupinach w połowie czasu normalnego gotowania. A potem smażyć, czy jakoś tam! No i obrać ze skórki.

A na Północy Niemiec tradycyjnie na śniadanie króluje ryba...

@geronimo wystąp!

Miałaś na myśli Semmelknödel?

Musi pojeść i koszulę flanelową miał do kolan by mu krzyża nie zawiało...

Aparat Praktica z optyka Zeissa też był hitem!

Rozpoznałeś, czy uwierzyłaś na słowo?

Bauernfrühstück - w każdym regionie Niemiec to ma inne znaczenie...

Ale proboszcz oburzał się bardzo na taką profanację. Jak baba może coś takiego wytwarzać i nosić!

Stringi?

Dojdzie do tego, że ulubionym daniem na obiad będzie modlitwa!

To panaceum na wszystko. Ale to do @LACH Ja bez berecika na razie mam się dobrze. Dziękować, dziękować (to z Asteriksa)

Chcielibyście by tak został zabity Wasz syn, czy wnuk? https://www.o2.pl/artykul/6-latek-stracony-w-arabii-saudyjskiej-nowe-fakty-wyszly-na-jaw-6348352059610753a

Nitrogliceryna pod język i modlitwa - tylko to Cie uratuje!

No normalnie nie kumam! Ale dzisiaj będę spał spokojnie...

Oj znam, to znam, choćby z własnego małżeństwa. Wszystkiego musisz się domyślić

Którego? Ja ze swojej strony czuję się zaszczycony, że ktoś mnie zauważa... Ale dla ignorowanych też istnieje jakieś życie... I to mnie wzmacnia.

Pamiętaj, jak kobieta nie zrozumie, to się obraża. Tak na wszelki wypadek...