PRACA W OPIECE
Weronika
Typ zawartości
Profile
Forum
Artykuły
Blogi
Poradniki
Sklep
Galeria
Treść opublikowana przez Weronika
-
Widzę, że strasznie tu nerwowo. Kiedyś czytałam, że nawet jeśli człowiek nie wierzy w Boga, bożka, czy inny element będący podmiotem wiary, wówczas znajduje sobie bożka w rzeczach materialnych np. pracy, zainteresowaniach itd. Wynika z tego, że każdy z nas w coś wierzy i nie należy krytykować innych. W naszej konstytucji zapisane jest prawo do wolności słowa i wyznania, więc warto chociaż to prawo zachować. Jesteśmy Polakami i to jest najważniejsze. W trudnych chwilach nie ma podziału. :)
-
Czytam Wasze opinie, wypowiedzi i jestem przerażona. Jeszcze nie wyjechałam, a już chcę wracać. Boję się, że jak trafię na jakąś wieś i będę musiała iść wieczorem do sklepu, bo zabraknie czegoś mojej stelli, to zaatakuje mnie jakiś psychopata i nikt i nic mi nie pomoże. Chyba przed wyjazdem należało by skończyć kurs pierwszej pomocy. :(
-
I jak Wasze walentynki? Moje były proste, ale urocze. :)
-
Faktycznie, strasznie zwiększyła się ilość opiekunek. Nastąpiły jakieś zmiany, czy ta praca stała się bardziej popularna? :) Wita wszystkich :)
-
Ja mam znajomych, którym udało się znaleźć co prawda dwie różne rodziny, ale mieszkające na jednej ulicy i zaprzyjaźnione ze sobą. Dziadkowie byli na tyle ogarnięci i funkcjonujący, że często chodzi na wspólne spacerki, herbatki inne takie. Fajna sprawa. Gdyby Wam się udało, to byłoby super. Co do jednej rodziny poszukującej dwóch opiekunów rzadko kiedy szukałam. Podobno zazwyczaj kończy się tak, że jedno umiera i robi się problem.
-
Trzy staruszki jedzą obiad i rozmawiają o różnych rzeczach. Jedna mówi:- Wiecie, naprawdę coraz gorzej z moją pamięcią. Dziś rano, stałam na schodach i nie mogłam sobie przypomnieć, czy właśnie wchodzę, czy schodzę. Druga na to:- Myślisz, że nie ma nic gorszego? Któregoś dnia siedziałam na brzegu łóżka i nie wiedziałam, czy wstaję, czy kładę się spać. Trzecia uśmiecha się zadowolona z siebie:- Cóż, moja pamięć jest tak dobra, jak zawsze była, odpukać - tu puka w stół. Nagle z zaskoczeniem na twarzy pyta:- Kto tam?
