NNNdanuta

Blondi... może mam jakąś pamięć genetyczną, że ja się już w czyms takim namieszkałam i wcale mi z tym nie było dobrze ostatecznie przecież mam błękitną krew bo z domu to ja herbu Ogończyk. Komuna zrobiła swoje, a dziadek został szewcem choć zakład miał prywatny i to w stolicy, ale wcześniej zostawił moją babkę dla młodszej.., jak to hrabiowie

Wygląda jak ta wyżej (z szufladkami), tylko moja jest właściwie stan dobry i jasny brąz. Miała iść w prezencie dla dziewczyny mojego syna, ale wziął i się rozstał niedawno po kilku latach Ja nie lubię pałacowego wystroju dla siebie. Drewno proste bez rzeźbień (!) Mój gust to raczej prycza i cela tylko, że wszystko musi być wygodne !!! Na wejściu do tego mieszkania kazałam zabrać niski, ale dość duży stolik z tymi wygiętymi nogami z rzeźbieniami okalającymi blat, w kształcie jaja.., tez antyk. Ta toaletka też nie będzie ze mną i tyle. Ona mi się podoba, ale ja jej nie lubię Lubię za to skrzynię, która wróciła po wojnie wraz z Polakami z Syberii, stolik na pasmanterię z nóżkami na kółkach (świetna myśl techniczna) lata 50-te ubiegłego wieku i wieszak - podobny, choć niekompletny widziałam u Ciebie na zdjęciach z jakiejś manelarnii itd. Jak zacznę odnawiać to właśnie chyba od tego

Ale i tak mają być dla mnie Takich krzeseł Ludwików to nie mogłabym mieć .., z kształtem nic nie zrobisz, a ta toaletka, którą mam to chyba to samo, a to nie moja bajka ... I nie mam szacunku do historii, która nie umie być bo zawsze ma swoją czystą i brudną twarz - jest biegunowa)))))

Szczerze ... staram się nie poganiać czasu bo w domu to czuję ino gwizd niech sobie ma tempo miarowe i wtedy tu odsiedzę swoje, a tam zdążę odreagować

Mam dwie witryny, kolubryny dębowe do tego stół i 4 krzesła, a i jeszcze szafka pod telewizor... Jakieś lata 50-60 ubiegłego wieku. Jednej witryny chciałam się pozbyć, ale nie łatwo takiego molocha znieść z drugiego piętra. Tak patrzę na to co robi Blondi i chyba dam im inne życie Może nie na biało, ale stanowczo jaśniejsze... Niech poczują rękę pani... ostatecznie to ja mam się czuć dobrze w swoim otoczeniu Jeszcze mam coś pięknego, toaletkę, ale to już zabytek... Tyle że to nie moja bajka i temu to każę się wyprowadzić ...

Witam zaraz kopnę się do kuchni w celu ponownego napełnienia mojego kubka Kubeczek moj w kształcie filiżanki (flohmarkt-owy zakup), z cienkiego fajansu,ale pojemność ma minimum 0,30 l. Tankowanie do pełna Na zewnątrz widać tylko drugą stronę ulicy, wszystko inne zasnute mgłą... i jest tajemniczo Wtorek chyba nic nowego nie przyniesie będziemy ciągnąć ten wózek, więc miłego dzionka i buziaki

Stawiam to tylko oczy w słup ewentualnie colę, kawę i ciasto Ja Ciebie doceniam prawie jak Lach bo wiem, że choć trudno Cię ująć w ramy to jednak takie ramy masz i w tych szybkich i jakby szalonych wypowiedziach jest bardzo fajny rozum

Nie wiem czy lubisz kwiatki, ale to wyraz uznania

Ja przechodzę na dystans, czyli dla poprawienia relacji proponuję przejście na Pan, Pani... Też sprawdzona metoda.

Na pewno nabrał lekkości i teraz jest tylko dla Ciebie bo jakiś tak mało męski ten mebel się zrobił Super

To masz podobnie jak ja.., mam albo demencję albo trudny charakter i na dzień dzisiejszy to chyba zostanę przy dementykach

Na takie postepowanie jak proponujesz (odbijanie problemu) trzeba mieć silniejszą konstrukcję .., i jeszcze nie dać się wciągnąć w grę w badmintona Ja aż o taką siłe siebie nie posadzam.., ale do perfekcji opanowałam odcinanie się od osób i zdarzeń, które w jakiś sposób mnie zabolały. Ja tego nie trzymam, ja o tym nie myślę, ja to od razu puszczam.)))

Zrobiłes z igły widły, przez nadanie temu wszystkiemu tak wielkiego znaczenia.., teraz to odwróć i niech wrócą te widły do rozmiaru igły. Kłucie igłą też boli, ale lekko, krótko i miejscowo

Przede wszystkim puść to ... bo nadałeś wartość osobie i zdarzeniom z nią związanym, a przecież nie jest warta jednej poświęconej przez Ciebie myśli... Ja reaguję na wyciągniętą do mnie rękę, a nie na odwracanie się do mnie dupą .., co wyraźnie sugeruje że powinnam zacząć do tej dupy włazić Byłam kiedyś na kilkudniowym kursie w Warszawie, kupa kasy na te czasy... Było nas sporo, tak ze 40 osób i w trakcie kursu jedna z uczestniczek wpadła w okropny szloch... Prowadzący odwrócił się do niej i powiedział: - proszę się uspokoić lub wyjść bo nie jest pani najważniejszym uczestnikiem tego spotkania... Z kursu chyba dokładnie to tylko pamiętam to zdarzenie i jak życie stawia mi taki "hałas", czy inne zakłócenie w przestrzeni to zawsze wiem, że nie jest to najważniejszym "uczestnikiem" mojego bytowania na tym świecie.

Różnie bywało... Kwota na utrzymanie od 30 do 120 euro... Czasami zakupy robione przez kogoś z rodziny i z tym faktycznie było najtrudniej bo ... bo nieodmiennie (w moim przypadku) powiązane z nie tylko oszczędnością ,często też z takim myśleniem, że pracownik może jeść w innym standardzie, a mamusi czy tatusiowi to już nic nie zaszkodzi

Dlatego zapraszam do topiku "Rozmowy przy kawie" tam nas można pooglądać w pełnej krasie i bardziej prywatnie tylko trochę trudniej ten topik ogarnąć

Witam Otwieramy oczy, przeciągamy się... dwie nóżki stawiamy na podłodze bo niedobrze nawet kawę pić na jedną nogę suniemy do kuchni zahaczając o toaletę i do dzieła a jak trzeba to również . I poniedziałek nam nie straszny, a nawet sympatyczny bo przecież i tak to kolejny kroczek do celu Miłego dzionka i buziaki

Pewnie, że można nie czytać ... nawet tak po całości

Zaczynałam w 2011, pierwszy swój laptop i dostęp do internetu w 2013. Od tego czasu dopiero zaczęłam poznawać swoje prawa z podobnego portalu opiekunkowego. Teraz jestem w miarę świadoma, a i umowę wreszcie mam, która te prawa mi gwarantuje

I tak to powinno być. I za taka twarzą Forum ja się opowiadam ... Tylko Ty (?), Pan (?) zalogowałeś się i nikogo z nas nie znasz... Aktywne na ogół są osoby z praktyką i długoletnim stażem. O tych co to fizjoterapie, czy szkoły pielęgniarskie łyknęli i jeszcze długoletnie doświadczenie przed opiekunkowem mają to nie wspominam. Ja wiem trochę do kogo uderzyć w razie W bo ja w opiece niby prawie 8 lat, ale wcześniej to technik-ekonomista. Kolanka mi kiedyś spuchły przy pdp (podopiecznym) leżącym i teraz jak mi się taki trafi to będę na nie bardziej uważała. Ale lubię jak tu się ktoś zwróci o pomoc i rozwinie się dyskusja bo zawsze coś fajnego z tego wyniknie oczywiście jak nie dojdzie do przepychanek... Życze Ci powodzenia bo wiem, że jak już przestaniemy sobie pomagać to będzie oznaczać, że ta robota nas pokonała

Krista każdy dowcip Cie śmieszy ??? Dla mnie niektóre sa zbyt wulgarne lub sprośne i te już mnie nie śmieszą.

A ja czasami za niektóre dowcipy go nie lubię bo co poniektóre są poniżej jego poziomu