Serenity

@Emi86 Jesteś bardzo otwartą i produktywną osobą na naszym forum. Oczywiście z nauką języka każdy ma swoje doświadczenia i są one nieco indywidualne i zależą pewnie od rodzaju uzdolnień. Ty z pewnością opanujesz język najdalej po roku. Niemniej miejsce w którym pracujesz jest złe, a języka bardzo ciężko się uczyć w lichej atmosferze i z ludźmi nie na poziomie mimo tytułu doktorskiego. Jako nauczyciel sama wiesz, że stres nie sprzyja przyswajaniu wiedzy, Ja sama dokonałam ogromnego skoku w nauce języka dopiero w moim czwartym miejscu pracy gdzie dostałam bardzo dobrą, miłą i życzliwą Pdp. Myślę, że gdy znajdziesz dobre miejsce sama zauważysz znaczącą różnicę. Dodam też, że z niesympatyczną Pdp nie warto się produkować z rozmowami, a nawet bym powiedziała, że nie należy, bo przy małym zapasie słów możesz taką nadętą osobę łatwo urazić. Radziła bym mówić z nią jak najmniej, bo jak to zauważyłam niektórzy ograniczeni klienci słysząc łamaną niemczyznę uważają tak mówiących za... głupich, choć sami nie znają nawet podstaw jakiegokolwiek języka obcego. A wracając już do samej nauki niemieckiego to ważne wydaje mi się skupienie na jednym materiale : dobrze dobranej książce z Cd. Nauka języka wymaga ciągłych powtórzeń i niekorzystny wydaje mi się nadmiar materiałow. Ale co do twojego sukcesu to jestem go pewna !

Prawie zawsze wcześniejsze przyzwyczajenie do nieszanowania opiekunki wynikające ze złych metod działania osób wprowadzających tzn zapewniania klientów, że oto przyjedzie ktoś kto zrobi wszystko i rozwiąże wszelkie problemy. Mszczą się tu też reklamy 24h pracy.

@INEZ Tak, dobre referencje pisali mi i moim koleżankom tylko porządni klienci. A praca w złym miejscu dla referencji to zupełna strata czasu.

@Emi86 Od tej klientki trzeba zażądać normalnych zachowań : mniej godzin i wyżywienie i nie ma sensu jej ustępować ze względu na agencje, bo jedno z dwóch : albo pani Babcia ustąpi i jesteś wygrana i możesz jeszcze trochę posiedzieć, albo rozzłoszczona, że niewolnica się postawiła zażada przysłania świeżego mięsa, a w obydwóch przypadkach z agencją nie będzie kłopotu. Dadzą Ci nowych Pdp Generalnie klient to los na loterii, ale zwłaszcza na początku nie warto wyjeżdżać na długo : lepiej szykować soibie wyjazdy 6 tygodniowe z ewentualną opcją przedłużenia. Im dłuższy jest wyjazd tym trudności bardziej doskwierają i to nawet coraz bardziej doskwierają.

Moim zdaniem marnujesz sobie tylko czas i dodatkowo psujesz tą Pdp. O referencje aż tak nigdy nie warto walczyć, a zresztą nigdy nie warto o nie walczyć.Porządne referenchje ma się od porządnych klientów. Poza tym możliwe, że taka licha osoba jak ta Pdp wykorzysta Cię i jeszcze napisze coś niedobrego, czyli bezsens. Miejsce jest stracone. Jeśli nie chcesz zrezygnować z uwagi na koszty kursu to postaraj się, żeby pani Hrabina zrezygnowała z Ciebie. Od 7 rano do 22 ? Nie, to jest już samo w sobie za dużo. Ostatecznie, masz chyba też 40 godzin w umowie ? I zakończ swoje obowiążki po góra 12 h. Przyznam się też, że na początku też mnie wykorzystywano, a potem trafiali się normalniejsi klienci i do dziś jest mi wstyd, że dałam się wykorzystywać bylejakim ludziom. Teraz umiem już takich eliminować lub z nimi walczyć. Ty też się tego nauczysz, a siedzenia w twoim miejscu dłużej niż to konieczne będziesz żałować. Wielu klientów jest normalniejszych.

Ato jest dobre ! Też tak sądzę, że wykształcenie raczej ujmuje charakteru i walorów moralnych, co mnie nigdy nie przestaje dziwić. .Może wątek na nowy temat ?

Kapitalne. Dzień mam smutny a się uśmiałam !

Dokładnie tak @Emi86. Przy ludziach będzie jej wstyd. Jedz wszystko co jest w domu i nie myśl, że dla Pdp nie starczy, bo to jej problem i żądaj pieniędzy na wyżywienie dla siebie.

@Emi86 Podpisuję się również pod tymi słowami. chyba nikt nie zjawia się w tej pracy z konieczną tutaj pewnością siebie i zasobem absolutnie niezbędnych wymagań typu : sen w nocy, wyżywienie, pewien szacunek ze strony otoczenia. Dodatkowo trafiła Ci się Pdp zwykła chamka, prymitywna i pozbawiona cienia wstydu, co uważam za konieczne zaznaczyć. Osobne gotowanie dla opiekunki z gorszych - w mniemaniu klientki - produktów ? nie, to mnie nawet jeszcze nie spotkało. Bywali skąpi, ale i sobie skąpili. Twoja klientka nie zasługuje na twoją pracę. Wstrętna wyjątkowo osoba. I wybacz - robisz jeden błąd - niepotrzebnie ją usprawiedliwiasz, bo ta akurat kobieta dobrze wie co robi i umie o siebie dobrze zadbać i to twoim kosztem. Agencja na P ? może ta największa z 24 ? Pro.....a24 To akurat dno zupełne, bo pomijając kwestię rat, co może nie być aż takim problemem o ile zapłacą całość, ale oni okradają na ubezpieczeniu i pobierają wysokie opłaty od klientów, co odbija się ostro na opiekunkach. Jeśli to ta firma radzę złożyć wymówienie, a przez ostatnie dwa tygodnie poćwiczyć swoją pewność siebie na klientce, o którą nie ma sensu zupełnie się starać.

Dobrze, że trzymasz rękę na pulsie, ale to akurat chyba inna sprawa niż ta omawiana w tym temacie. Tu pisaliśmy o Anecie Kurkowskiej i oskarżeniu jej o otrucie pacjenta, a w tym powyższym artykule widzę informacje o opiekunce, której bliscy napadli na jej podopiecznych w celach rabunkowych. https://www.tvn24.pl/pomorze,42/podejrzany-o-zabojstwo-staruszkow-z-bawarii-zatrzymany-w-szczecinie,728975.html

Teoretycznie patrząc powinna być najlepszym rozwiązaniem, bo i odejście z fatalnej pracy bez kłopotu, wypłata po tygodniu, czas pracy normowany osobiście przez opiekunkę, co do wynagrodzenia to negocjacje też bezpośrednio z rodziną. Ale rzadko słychać o jednoosobowych firmach. Oczywiście trzeba samemu poszukać sobie oferty i nieco zainwestować, ale dla doświadczonej osoby to nie aż taki problem. Można np. skorzystać z gościny rodzin u których już kiedyś się pracowało. Zastanawiam się mocno nad takim rozwiązaniem, ale oto co mnie zniechęciło. W lokalnej prasie trafiają się ogłoszenia wolnych opiekunek z Polski i prosiłam córkę podopiecznej o telefony do nich. Okazało się, że inne opiekunki żądały za swoją pracę 1300 -1500euro. !!! Jasne, że musiały to być oferty na czarno( tego absolutnie nie chciała rodzina moich PDP) Nikt z 1500 euro nie pokryje wszystkich legalnych kosztów prowadzenia firmy w Polsce ( ZUS to teraz prawie 1100zł miesięcznie) Ja sama też nie pracowałabym za 1500 na czarno, bo gdzie tu sens? Moja agencja z moją wypłatą, ZUS em i podatkami płaci więcej. Nie obawiam się też, że nie otrzymam tygodniówki i wyjadę 400euro do tyłu. Później przeglądałam oferty agencji zatrudniających osoby prowadzące własną działalność i tu załamka: Najlepsza firma jaką znalazłam oferowała po odjęciu swoich kosztów od 1350 na rękę do 1700 euro za dwie osoby, ale z tego opiekunka musiałaby pokryć swoje koszty prowadzenia działalności : czyli około 450 euro najoszczędniej licząc, a więc na czysto : 900 euro do 1250 euro. Niedorzeczność oczywista, bo dodatkowo taka osoba pozbawiałaby się uprawnień wynikających z Kodeksu Pracy Uważam, że prowadząc własną działalność nie ma sensu robić to przez agencj3, który ograniczają zarobek i biorą prowizje. Trzeba szukać samej. Ale tu właśnie pojawia się problem konkurencji ze strony osób pracujących na czarno, które biorą dużo za mało za swoją pracę. Ale może ktoś ma doświadczenie w prowadzeniu takiej działalności legalnie i coś podpowie? Bo to jednak chyba najlepsze rozwiązanie.

Stowarzyszenie opiekunek domowych może zajmować się różną działalnością na swoim terenie : -organizowanie spotkań opiekunek, -ciekawe wykłady na różne tematy -organizowanie kursów z udziałem osób doświadczonych - ćwiczenie pewnych sytuacji w realu np odmowy ciągłego siedzenia z klientem.. To pierwsze, czyli możliwość poznania się opiekunek z danego terenu uważam za najistotniejsze, bo może wybitnie ułatwić zakładanie własnych spółdzielni opiekunek, które byłyby doskonalą alternatywą dla pracy w agencji czy na czarno. Wszelkie zyski zostały by w gronie opiekunek, a działalność byłaby legalna. Na szczeblu ogólnopolskim stowarzyszenia powinny udzielać wsparcia opiekunkom w sytuacjach trudnych, a więc wsparcie prawnika, psychologa oraz np informacje na temat transferu chorego, mieć stronę internetową, telefon, biuro Do tego powinna być już duża liczba miejscowych stowarzyszeń, bo dajmy na to gdyby jakaś grupa zaczęła się spotykać w Poznaniu to oni sami nie mogą się jeszcze nazywać ogólnopolskim stowarzyszeniem, bo to jest przesada, ta nazwa powinna być zarezerwowana dla całości. Ogólnopolskie stowarzyszenie musi się wyłonić ze spotkania licznych miejscowych kół wsparcia. Oczywiście mógłby też powstać związek zawodowy, ale głównym celem związków jest dogadywanie się z pracodawcą takim jak państwo czy wielkie przedsiębiorstwa i tak mamy związki zawodowe pielęgniarek czy wojskowych albo górników, bo oni mają na stałe swoich pracodawców i z nimi rozmawiają. My opiekunki ii opiekunowie sami jesteśmy rozdrobnieni a i pracodawców też mamy pojedyńczych. A nasze agencje to mistrzowie kamuflażu... Oczywiście, taki związek mialby prawo zbierać składki i udzielałby pomocy w sytuacji kryzysowej i w tej roli mógłby być bardzo efektywny. Związek powinien też mieć wsparcie ze strony państwa. https://www.bankier.pl/wiadomosc/Jak-zalozyc-zwiazek-zawodowy-W-Polsce-dziala-ich-juz-ponad-7-5-tysiaca-7231293.html Zobaczymy co się pojawi w tej naszej branży.

@violka Stowarzyszenie może być prawnie zarejestrowane, ale nie musi. Grupa znajomych czy jakieś kolo wsparcia to nie wymaga zaraz rejestracji. Jest to legalna forma działania.I opisywane stowarzyszenie nie wygląda na nielegalne Stowarzyszenie, żeby prosić o datki musi się zarejestrować. ten warunek w tym przypadku został spełniony. bo bez rejestracji nie wolno prosić o datki na jakieś szlachetne cele. Istnieje wiele różnych stowarzyszeń które legalnie proszą o wsparcie na różne cele, ale to też nie oznacza wcale, że dobrze wydają zebrane fundusze. Nie można jednak też przyjmować z góry, że jeśli stowarzyszenie prosi o datki to automatycznie chce je ukraść, bo wszelkie działanie kosztuje. ja sama czekam na jakieś stowarzyszenie w Wielkopolsce i ludzi, których poznam osobiście.

@zuziamSzczerze to mnie się pojawia tylko taki napis 502 Bad Gateway nginx/1.10.3 odnośnie tego stowarzyszenia. Może to chwilowe. I może ta strona się jeszcze pojawi i to nie tylko na facebuku, który jak już pisałam omijam dla zasady. Do składki się nie przyłączyłam, bo coś mi się wtedy nie spodobało, ( choć generalnie jest jak najbardziej ZA i wierzę w sens takiej organizacji samopomocowej ) ale jakoś nie wiedziałam jeszcze co ? A teraz już wiem. Nie spodobało mi się słowo:ogólnopolskie, bo to za bardzo na wyrost, a co jest na wyrost często chybia celu. Ale oby jednak działało. I trzeba o temacie pamiętać. Może @zuziam założysz osobny temat ? Pierwsze stowarzyszenie opiekunek. Łatwiej i pewniej ruszy stowarzyszenie, które będzie lokalne tzn maksymalnie wojewódzkie i przypuszczam, że założą je osoby na własnych działalnościach, bo w ich interesie leży, żeby się dobrze poznawać w swojej grupie, coś na zasadzie małego klubiku . Osoby na czarno albo na zleceniach nie mają w tym aż takiego interesu. Zobaczymy co będzie dalej.

Jasne, jeśli Pdp robi problemy to tabletki powinna rodzina przejąć. Może też to robić Pflegedienst, co chyba jest nawet w większości przypadków nieodpłatne. Miałam Pdp która oskarżała wciąż męża o próbę otrucia jej i rzeczywiście przychodzili z Pflegedienstu i podawali jej leki. My musimy bardzo uważać, bo znależć się w położeniu Anety Kurkowskiej to może każdy z nas. Naogłądam się tu tych śmisznych kryminałów z bohaterską policją, a rzeczywistość po prostu przeraża, bo aresztują kobietę, która nie miała żadnego motywu, śmierć Pdp to nasza strata, a zrezygnować można nie mordując, ale oto i trąbią na cały kraj, że mają morderczynię, pewnie seryjną !

No i przejrzałam wczoraj Internet i nic nie znalazłam o naszej koleżance, która pewnie dalej w areszcie siedzi czekając na proces. Doczytałam jedynie, że nie przyznaje się dziewczyna do stawianych jej zarzutów. Ja sama zupelnie w jej winę nie wierzę, nadal. Absurdalne by to było, żeby jedna z nas otruła Pdp. A może ktoś coś znalazł gdzieś w gazetach ? Temat moim zdaniem godny przywołania, bo pokazuje jak musimy uważać w naszej pracy : żadnych swoich leków w zasięgu Pdp i ich rodzin, bo jaki problem miałaby rodzina chcąca się pozbyć swojego seniora, żeby wrobić w to opiekunkę ?

Teoria i praktyka rozmijają się tu mocno...

@zuziam Poruszasz temat niestety wciąż aktualny i ważny....problem z czasem wolnym. Podobny wątek to I jeszcze był taki temat : Szkoda, że cały ten ogromny materiał jest nadal nieuporządkowany, bo trudno bardzo coś odnależć w konkretnym temacie.

@Mirelka1965 Tak zgadzam się, wszędzie mogą być nadużycia i pewnie będą z eutanazją czy bez. Ale tutaj wydaje mi się, że nie o stopień cywilizacji chodzi ( bo co to zresztą jest stopień cywilizacji ? ) a zwyczajnie o pewien niezbędny stopień zamożności. Tam gdzie są pieniądze to ci dziadkowie czy chorzy mogą w spokoju żyć czy ... umrzeć wedle swojej woli i to jest w porządku, ale tam gdzie jest bieda to eutanazja więcej cierpienia by spowodowała niż zmniejszyła, tak mi się wydaje. Oczywiście, jak już wszyscy uznamy, że nie ma to jak dobra eutanazja to źle z Europą będzie. Coś w tym artykule daje do myślenia, choć póki co chodziło o 104latka, ale on był w miarę zdrowy.

@Mirelka1965 Eutanazja , a zwłaszcza taka na żądanie jak w Szwajcarii, jednak nie wydaje mi się dobrym rozwiązaniem na nasze polskie biedne warunki i obyczaje. Tak, dobra i kochająca rodzina podjęłaby właściwą decyzję w odpowiednim czasie i skrócono by niepotrzebne już męki wielu ludziom, ale co jeśli ktoś ma złą rodzinę i się zestarzeje ? Albo jeśli wcale rodziny nie ma i decydowaliby lekarze czy nie daj boże opiekunowie prawni ? Ilu starych ludzi popchnięto by do eutanazji ? Albo wręcz sami czuliby się zmuszeni usunąć z tego świata, żeby nie być nikomu ciężarem ? Eutanazja w Polsce to byłoby otwarcie puszki Pandory. Ale też wydaje się to zupełnie nierealne. Na dzień obecny byłoby dobrze gdyby wprowadzono u nas ten testament życia i umożliwiono każdemu zastrzeżenie sobie z góry wykluczenia np sztucznego karmienia. Jeden pan opowiadał mi , że nie mógł patrzeć jak jego śmiertelnie chora i półprzytomna Babcia broniła się przed tym karmieniem w szpitalu, ale takie są przepisy i ją karmiono.

Tak, dla najbliższych podjęcie takiej decyzji o eutanazji kogoś już nieświadomego to musi być ogromna walka : z jednej strony czy pozwolić odejść komuś kto być może cierpi ? a z drugiej czy przypadkiem nie zabija się drugiego człowieka, i to być może dla własnej wygody jak mogą to osądzić inni ? Arcyciężki dylemat. W Polsce nie ma takiej możliwości i nie ma takich dylematów.

Bez sensu to działanie @oferownik . Nie trafiłeś z reklamą do nikogo i jeszcze nie umiesz skończyć.. Ble... A dziewczyny @Blondi ! @Baśka powtarzająca się @Mirelka1965 @INEZ @Maria Jolantawasze posty były kapitalne, a najbardziej mi się spodobało co pisze @Dodzisława bo ja też jestem zmęczona różnymi kołczami : Szkoda, że tu jakiś Oferownik wchodzi i psuje bardzo poważny wątek.

@oferownik werbung czy reklama ? i w złym temacie piszesz.

@Mirelka1965całKowicie się zgadzam. Ludziom cierpiącym już bez nadziei i bezsilnym nikt nie powinien odmawiać skrócenia ich cierpień, bo to po prostu okrucieństwo. Piszę oczywiście o lekarzach, sądach czy należałoby raczej rzec ustawodawstwach poszczególnych państw, bo żaden lekarz czy sąd nie działa według swojego widzimisię ale w ramach istniejącego w danym kraju prawa. Jeśli ktoś uważa, że sprzeciwia się to jego religii to oczywiście to już wybór tej osoby. Historia profesora Goodalla jest jednak o tyle ciekawa, że to eutanazja nietypowa. Staruszek nie chorował ciężko, nie leżał pod jakąś aparaturą i wydaje mi się nawet dużo zdrowszy niż mój obecny klient. On po prostu miał dość życia, mówi na swoich 104 urodzinach : " I am not happy. I want to die. " Nie jestem szczęśliwy. Chcę umrzeć. I co ciekawsze do końca ten uczony walczył o prawo innych do eutanazji na życzenie, w ostatnim dniu życiu wystąpił nawet podczas konferencji. http://natemat.pl/237751,kim-jest-david-goodall-przyjechal-do-szwajcarii-by-poddac-sie-eutanazji

A dziś widz\ę taki ciekawy temat : http://wiadomosci.dziennik.pl/swiat/artykuly/574147,eutanazja-104-lata-david-goodall-naukowiec-samobojstwo.html Czyli można chcieć eutanazji nawet bez ogromnych cierpień.