bozka

Ach! Napiszcie co zrobić z tą kartą Ekuz? Tylko nagłe leczenie? A Frauen arzt na przykład?

Oszalałam na punkcie grzybów. Codziennie wracam z koszem. Mój pokój zamienił się w suszarnię. Kaloryfer na full, okno otwieram bo aromat za mocny. Ja kupuję kawę Lavazza i dilmah. Ekspres mielący, chyba dobry, bo synek babci pije zawsze, jak wpada, a on tylko dobre rzeczy....

@jolantapl. Ja też piekąca opiekunka jestem. Piekę bo lubię Piec, robić coś konstruktywnego i jeść domowe wypieki. Babcia mi dziś brawo biła po cieście tzw. kręconym z dynią. Dodałam cukier pomarańczowy i sprawdził się. Mimo wszytko z niedowierzaniem spojrzałam na kalendarz, bo wynika z dat że od mojego powrotu minęło dopiero 2 tyg. a ja czuję jakbym w domu nie była wieki, a tu była tak długo, że hoho... Jakieś czasoprzestrzenne czary-mary. Ach!

@Betty

No coś Ty... Do odważnych świat należy! Każdy ma inaczej, jedni muszą w Himalajach zdobywać szczyty, inni ścigać się ze śmiercią... Spokój może też zabijać... powoli.... A jak rozpoznać teren jak nie połazić, pospacerować.... odkryć to, czego miejscowi - jeżdżąc tylko autami przeważnie - nie widzieli. U mnie słoneczko fajne! Może na grzybki....

@jolantapl. Znam ten dreszczyk emocji, jak się człek gubi. Ja w Sigerland, gdzie pagórkowato i górkowato co i rusz zgubię się w lesie. Wczoraj pogubiłam się w Rewe ha ha bo pojechałam do sąsiedniej wsi ... a tam regały cosik inaczej. Co do protezy ... poszukaj w kieszeniach w szafie. Może w nocy postanowił schować. Moja dementunia śpi protezie.

A co wy, kochani? Ćwiczycie tu niemiecki? Bis dann...:)

@Blondi ! Ty to jesteś żywa reklama książki Sekret i teorii przyciągania. Pozdrawiam!

@jolanta.pl ..... i sama się kodujesz, że na luksusy musisz pracować! Blondi myślała inaczej... że się trafią.... i się trafiły! @Blondi superrrrrrr! Pozytywnie zazdraszczam.... Wyswataj i mnie!

Ja ostatni wieczór w PL. Jutro rano odpalam kiecę i lecę Wawa Chopina - Dusseldorf! :Postanowienie, że ostatni raz jadę do dotychczasowej demencyjnej pdp. Ale jak będzie???? Trochę się łamię, bo lepsze znane niż .... gołąb na dachu. Zwłaszcza, że kondycha tak sobie, bo chora przyjechałam i chora wyjeżdżam. Zatoki lubią nawracać :(. Plan spraw do załatwienia nie wykonany przez choróbsko... A jak w waszych planach sprawa świąt Bożego Narodzenia? Planujecie spędzać w pracy w DE, czy absolutnie tylko i wyłącznie w PL, z rodziną! Piszcie!

@basica ! Ja też mam swoje zdanie na temat agencji, ale... współpracuję z nimi, bo w mojej sytuacji to optymalne wyjście. Rozumiem że nie pracujesz w pomocy 24h z zamieszkaniem u pacjenta i masz rodzinę w de. Ja też w umowie agencyjnej mam 8 h dzień pracy. Mam - ale pozostaje on na papierze.

@gość aga fajnie, że założyłaś ten temat... Grzybica atakuje zwłaszcza osoby z cukrzycą, po antybiotykoterapii i chemioterapii. Wiele osób ma grzybicę układu pokarmowego... zwykle bezobjawowo. Jak nazywa się płyn do dezynfekcji sztućców? Napisz. I gdzie kupić? Myślę, że wiele zależy od naszej odporności. Moja córka alergiczka skórna łapie różne problemy (ostatnio łupież pstry)... nikt z rodziny od niej się nie zaraża, choć specjalnie nie uważamy.

A ja dzisiaj mam 7-my dzień urlopu. Jestem po 2-giej kawie, bo leje deszcz. Właśnie rozkręciłam kibel i wyniosłam na zewnątrz. Tymi rękami (tu pokazuję swoje ręce!)!!! Zaraz jadę po nowy sraczyk!

Rozumiem cię @Betty doskonale. Jak możesz to sprowadź lekarza. Twój spokój i poczucie, że zrobiłaś wszystko, jest ważne. Zabierzesz to z tej "szteli" w sobie, w swojej psychice. Wiele opiekunek nie rozumie podejścia niemieckich rodzin. My - mimo że biedniejsi jesteśmy - postępujemy inaczej wobec starych ludzi. Ale tu chyba system opieki medycznej inaczej reaguje na wiekowych pacjentów. Wspominał mi syn mojej pdp., który jest lekarzem.

Dołączam się do @Łukasz. Nic z tym nie zrobisz. Pozwolić odejść i towarzyszyć, być obok... Odmowa jedzenia i przyjmowania płynów to wyraźny znak...

@emma znam ten dylemat - wracać, nie wracać... zwłaszcza jak podopieczna zżyła się z nami, ale miejsce coraz cięższe... Też tkwię w takim dylemacie. Teraz jestem w PL, ale zaznaczyłam agencji, że wrócę raczej na 4-5 tygodni. W głowie jednak nie przestaje się tłuc: może jednak zostać??? @Łukasz Tarnica? Kiedyś zdobyta... Ach Bieszczady .... jeszcze tam wrócę. Póki co tłukę kijkami trekingowymi po niemieckich szlakach

A' ropos pedantycznych, perfekcyjnych, niemieckich staruszek.... Też opiekuję się taką! Frendzle czesze rękami, bo ja niechluja, jak przejdę, to .... pomechrane! Naczynia w zmywarce nie mogą się stykać, codziennie wszystkie ściereczki kuchenne do prania (nawet te czyste). Demencja sprawia, że wiele schodzi z jej zaburzonego planu uwagi. Uczę ją innego podejścia bardziej "egal" i"opala", a że mam u niej autorytet to mnie słucha i .... odpuszcza. Dziewczyny czym się te umywalki wyciera? W sklepie w de widziałam specjalne poduszeczki

@Maria Jolanta jakich ja grzybów nazbierałam w niemieckim lesie! Ani jeden nie był robaczywy! I to przy szlaku turystycznym... bo w dużą pauzę wybrałam się nad jeziorko w kraterze nieczynnego wulkanu.

Oj wy dziewczyny w lesie.... z tymi dziadkami! Niemieckie opiekunki nie w lesie.... rozkochują dziadka, doprowadzają do ślubu i mają po nim "gute Rente". Tak było z teściem sąsiadki mojej podopiecznej. Bulwers był na całą ulicę, a synowa trzęsła się jak galareta, bo pewnie i majątek po dziadku opiekunce - żonie przypadł. Dziadek po 90-tce miał dobrą rentę, bo był kombatantem z II WŚ. Oślepł w wyniku obrażeń na froncie w Polsce. Życie zawdzięczał dwóm polski dziewczynom, które znalazły go gdzieś w polu i wezwały ratunek do ciężko rannego. Kurcze w ramach rekompensat to by się mógł taki dziadek z Polką hajtnąć. Ha.. ha...ha....

Klopsy na różne sposoby. Z warzywami duszonymi w białym sosie, w sosie musztardowym...

Teraz moda w Niemczech na prowadzenie demencji bez leków. Po latach faszerowania neuroleptykami odwala im w drugą stronę. Jestem u babci, męczącej i upierdliwej, umęczyła każdą opiekunkę, ale i jej źle było, męczyła się w stanie niepokoju, lęku, napięcia wewnętrznego. Syn - lekarz wpadał na chwilę i matki z nikim nie konsultował. Eine Polin miała załatwiać temat. Musiałam zadziałać przez agencję, postawić się, to leki się znalazły.

Ja dziennikarką, której się w życiu prywatnym ostro sypnęło. Ogarnęłam co się dało, odsapnęłam i wyjechałam do opieki.

Opiekunką zostałam w lutym tego roku. Na pierwszą sztelę nie wrociłam, Na drugiej jestem od kwietnia. W połowie września wrócę na m-c, max 6 tygodni i będę chyba zmieniać... A co tam... raz kozie śmierć. Jak źle gtrafię to znów zmienię... Przy dementywnej babci niewiele uczę się języka.

No właśnie. Kawa była w bagażu podręcznym. Mi nie zabrał, bo miałam półkilogramowe opakowanie i powiedział, że nie dużo... Ale po tym zdarzeniu to zastanawiałam się następnym razem, czy przywozić kawę do domu (ta niemiecka wiadomo lepsza...)

A ze sprawą podglądu naszej pracy przez kamery wiąże się kwestia standardów naszej pracy, a raczej ich braku. Wymagania i oczekiwania rodzin a czasem demencyjnych babć są różne. Czasem przesadzone, np. codzienna zmiana pościeli, ściereczek w kuchni... Na jedne ręce opiekunki to trochę dużo... Klarowniej byłoby, gdyby agencja określala standardy.