Co do krokusów, to warto wiedzieć:
Najdroższą przyprawę świata otrzymuje się właśnie ze słupków hodowanych krokusów, które po wysuszeniu stają się najdroższą przyprawą świata. Mowa tutaj oczywiście o szafranie.
Co takiego kryje w sobie ta przyprawa i czy rzeczywiście warta jest swojej ceny?
Jak otrzymuje się szafran?
Szafran to przyprawa uzyskiwana z krokusów. Są to 30-50 cm-owe kwiaty wyrastające z bulw. Mają fioletowe płatki, a w środku 3 słupki o kolorze czerwono-pomarańczowym. Właśnie z tych słupków uzyskuje się przyprawę. Nie jest to jednak proste. Słupki należy zebrać wczesnym rankiem, kiedy kwiaty się otwierają, a wszystko odbywa się ręcznie. Następnie są one suszone. W trakcie tego procesu tracą ok. 80 % swojej pierwotnej wagi, zmieniają barwę na brunatnoczerwoną oraz zyskują charakterystyczny zapach. Co ciekawe, aby otrzymać 1 g przyprawy potrzeba aż 200 kwiatów. To sprawia, że cena szafranu jest tak wysoka. Pojawienie się szafranu
Pierwsze wzmianki o szafranie pochodzą z roku 3000 p.n.e. Znaleziono je w egipskich papirusach medycznych, gdzie szafran został opisany jako liście o szafranie. Co takiego kryje w sobie ta przyprawa i czy rzeczywiście warta jest swojej ceny?
Jak otrzymuje się szafran?
Szafran to przyprawa uzyskiwana z krokusów. Są to 30-50 cm-owe kwiaty wyrastające z bulw. Mają fioletowe płatki, a w środku 3 słupki o kolorze czerwono-pomarańczowym. Właśnie z tych słupków uzyskuje się przyprawę. Nie jest to jednak proste. Słupki należy zebrać wczesnym rankiem, kiedy kwiaty się otwierają, a wszystko odbywa się ręcznie. Następnie są one suszone. W trakcie tego procesu tracą ok. 80 % swojej pierwotnej wagi, zmieniają barwę na brunatnoczerwoną oraz zyskują charakterystyczny zapach. Co ciekawe, aby otrzymek na schorzenia oczu. Jako roślina ekskluzywna, stosowany był głównie przez kapłanów i faraonów.
W formie przyprawy pojawił się jednak w antycznej Persji. Stamtąd też wywodzi się jego nazwa. Arabsko-perskie słowo az-zafaran oznacza jednocześnie żółty kolor oraz nitkę. Obecnie szafran uprawiany jest na dużą skalę w regionie Morza Śródziemnego jak i w krajach Bliskiego Wschodu. Przyjmuje się, iż najlepszy jakościowo to ten, który pochodzi z hiszpańskiej wyżyny La Mancha. Charakteryzuje go wyśmienity zapach łączący nuty: lukrecji, grzybów, drzewa sandałowego, dymu i pieprzu. Według znawców szafran pochodzący właśnie z tych rejonów ma najcenniejszy smak, aromat i barwę i wart jest swej ceny tysiąca dolarów za kilogram. Szafran jako przyprawa
Występuje w dwóch formach (przy czym bardziej pożądana jest ta druga): jako proszek oraz w postaci nitek.. Dobry szafran powinien charakteryzować się:
jaskrawo-pomarańczowym kolorem
silnym aromatem
ostrym i lekko gorzkawym smakiem
mieć nie więcej niż rok
Przyprawę można stosować do barwienia ryżu, zup, do potraw mięsnych i rybnych.
Zastosowanie w lecznictwie
Już w starożytnej Grecji szafran znalazł zastosowanie w lecznictwie. Uznawany był jako znakomite panaceum na złe samopoczucie, bezsenność, katar, kaszel czy impotencję.
Obecnie badania kliniczne potwierdziły jego antydepresyjne działanie. Szafran zwiększa stężenie serotoniny i dopaminy w ośrodkowym układzie nerwowym, przez co poprawia nastrój i rozwesela. Naukowcy z Uniwersytetu Medycznego w Teheranie stwierdzili, iż przyprawa ta jest tak samo skuteczna w leczeniu depresji jak znane leki: fluoksetyna (czyli prozac) i imipramina.
Przy okazji tych badań odkryto także, iż szafran działa łagodząco na objawy napięcia przedmiesiączkowego (PMS). Aż 75 % kobiet w wieku 20-45, które cierpią na ten syndrom zauważyło znaczne złagodzenie objawów napięcia przedmiesiączkowego. Badania te co prawda wymagają jeszcze potwierdzenia, jednak dają dużą nadzieję kobietom.
Szafran ma także udowodnioną skuteczność w leczeniu takich chorób jak: migreny i bóle głowy, nerwowość, zaburzenia miesiączki, choroby płuc, choroby układu krążenia i pokarmowego, reumatyzm, nowotwory. Inne właściwości szafranu:
antybakteryjne
antynowotworowe
odmładzające
Szafran a sztuka miłosna
Przyprawa ta uznawana jest za afrodyzjak, co potwierdziły badania przeprowadzone zarówno na zwierzętach, jak i na ludziach. Wykazano, iż szafran ma działanie stymulujące i wzmacniające potencję, pozwala też wydłużyć akt miłosny. Już od wielu lat te jego właściwości wykorzystywane są w medycynie ajurwedycznej.
Otrzymuje się ją z słupków hodowanych krokusów, które po wysuszeniu stają się najdroższą przyprawą świata. Mowa tutaj oczywać 1 g przyprawy potrzeba aż 200 kwiatów. To sprawia, że cena szafranu jest tak wysoka. Pojawienie się szafranu
Pierwsze wzmianki o szafranie pochodzą z roku 3000 p.n.e. Znaleziono je w egipskich papirusach medycznych, gdzie szafran został opisany jako liście o szafranie. Co takiego kryje w sobie ta przyprawa i czy rzeczywiście warta jest swojej ceny?
Jak otrzymuje się szafran?
Szafran to przyprawa uzyskiwana z krokusów. Są to 30-50 cm-owe kwiaty wyrastające z bulw. Mają fioletowe płatki, a w środku 3 słupki o kolorze czerwono-pomarańczowym. Właśnie z tych słupków uzyskuje się przyprawę. Nie jest to jednak proste. Słupki należy zebrać wczesnym rankiem, kiedy kwiaty się otwierają, a wszystko odbywa się ręcznie. Następnie są one suszone. W trakcie tego procesu tracą ok. 80 % swojej pierwotnej wagi, zmieniają barwę na brunatnoczerwoną oraz zyskują charakterystyczny zapach. Co ciekawe, aby otrzymek na schorzenia oczu. Jako roślina ekskluzywna, stosowany był głównie przez kapłanów i faraonów.
W formie przyprawy pojawił się jednak w antycznej Persji. Stamtąd też wywodzi się jego nazwa. Arabsko-perskie słowo az-zafaran oznacza jednocześnie żółty kolor oraz nitkę. Obecnie szafran uprawiany jest na dużą skalę w regionie Morza Śródziemnego jak i w krajach Bliskiego Wschodu. Przyjmuje się, iż najlepszy jakościowo to ten, który pochodzi z hiszpańskiej wyżyny La Mancha. Charakteryzuje go wyśmienity zapach łączący nuty: lukrecji, grzybów, drzewa sandałowego, dymu i pieprzu. Według znawców szafran pochodzący właśnie z tych rejonów ma najcenniejszy smak, aromat i barwę i wart jest swej ceny tysiąca dolarów za kilogram. Szafran jako przyprawa
Występuje w dwóch formach (przy czym bardziej pożądana jest ta druga): jako proszek oraz w postaci nitek.. Dobry szafran powinien charakteryzować się:
jaskrawo-pomarańczowym kolorem
silnym aromatem
ostrym i lekko gorzkawym smakiem
mieć nie więcej niż rok
Przyprawę można stosować do barwienia ryżu, zup, do potraw mięsnych i rybnych.
Zastosowanie w lecznictwie
Już w starożytnej Grecji szafran znalazł zastosowanie w lecznictwie. Uznawany był jako znakomite panaceum na złe samopoczucie, bezsenność, katar, kaszel czy impotencję.
Obecnie badania kliniczne potwierdziły jego antydepresyjne działanie. Szafran zwiększa stężenie serotoniny i dopaminy w ośrodkowym układzie nerwowym, przez co poprawia nastrój i rozwesela. Naukowcy z Uniwersytetu Medycznego w Teheranie stwierdzili, iż przyprawa ta jest tak samo skuteczna w leczeniu depresji jak znane leki: fluoksetyna (czyli prozac) i imipramina.
Przy okazji tych badań odkryto także, iż szafran działa łagodząco na objawy napięcia przedmiesiączkowego (PMS). Aż 75 % kobiet w wieku 20-45, które cierpią na ten syndrom zauważyło znaczne złagodzenie objawów napięcia przedmiesiączkowego. Badania te co prawda wymagają jeszcze potwierdzenia, jednak dają dużą nadzieję kobietom.
Szafran ma także udowodnioną skuteczność w leczeniu takich chorób jak: migreny i bóle głowy, nerwowość, zaburzenia miesiączki, choroby płuc, choroby układu krążenia i pokarmowego, reumatyzm, nowotwory. Inne właściwości szafranu:
antybakteryjne
antynowotworowe
odmładzające
Szafran a sztuka miłosna
Przyprawa ta uznawana jest za afrodyzjak, co potwierdziły badania przeprowadzone zarówno na zwierzętach, jak i na ludziach. Wykazano, iż szafran ma działanie stymulujące i wzmacniające potencję, pozwala też wydłużyć akt miłosny. Już od wielu lat te jego właściwości wykorzystywane są w medycynie ajurwedycznej.
Jeden raz dane było mi zrobić klopsy z szafranem. Smak był rzeczywiście wyśmienity i niczym niezastąpiony. Po zjedzeniu dania dostałam dziwnie ośle oczy i to właśnie mógł być efekt po przyprawieniu klopsów szafranem.
PRACA W OPIECE
