Maria Jolanta

Nie da się. Po prostu nie da się poczytać czegokolwiek bo wszędzie masa wpisów kompletnie bez sensu, nawet w przepisach kulinarnych. To ja się chyba wyłączę żeby nie przeszkadzać....

Jeszcze nie wiem po co tu jestem. Zakropiłam oczy wieczorem i to by było na tyle jeśli idzie o obowiązki. Jutro jest kąpiel więc przynajmniej popracuję. Marysieńka jest sprawna fizycznie i nie widzę chorób i demencji, choć syn mówił że nie ma orientacji w terenie i nie pomoże mi w razie jakiegoś wyjazdu. Na cmentarz jest daleko i droga mocno skomplikowana ale mają mi uruchomić polską nawigację. Na razie jest córka na kilka dni a jutro ma przyjść synowa wekować fasolkę szparagową. Kilka kilogramów !!! Koniecznie tutaj i na dodatek w upały 35 stopni. Córka zostaje do końca tygodnia a ja kompletnie nie wiem co jest grane bo zmienniczka wyjechała rano. Zadzwonię do niej jutro po południu to coś się dowiem. Nie chcę psuć tego miejsca bo to nie moje miejsce. W rozpisce mam kąpiel dwa razy w tygodniu, zakrapianie oczu i sprzątanie w środy. Czuję się kompletnie zdezorientowana. Ale za to jakiego córka ma psa !!! Niby tylko 7-miesięcy i waży na razie tylko 40 kg ale jest wielki, ogromny, długi. Do tego grzeczny, przytulisty i przynajmniej wprowadza ożywienie. Jak wyjadą to będę za tą krową tęskniła. Musżę mu zdjęcie cyknąć ale po pierwsze wyjdzie mi jak zawsze, czyli fatalnie. A po drugie nie wiem czy uda mi się pokazać jaki jest wielki.

Od dwóch godzin jestem w nowym miejscu. Zapowiada się dobrze ale na razie nie mam pojęcia po co w ogóle tu opiekunka.... Więcej skrobnę wieczorkiem bo mamy zaraz jechać na rekonesans okolicy. I nie jestem na zadupiu.

Jestem na granicy w drodze na drugą stronę mocy. Pozdrawiam porannie.

Widziałam co się dzieje w Grecji. Masakra. Ofiary śmiertelne, ogrom strat materialnych i dla mieszkańców i dla całej gospodarki. Po prostu tragedia.

Ja kiedyś byłam na szteli gdzie mąż pdp wrócił do domu po tym jak ja byłam tam trzy tygodnie i on o tym wiedział. Mimo to "uczył" mnie jak włączać zmywarkę.

Zajechana jestem. Myślałam że wcześniej byłam zajechana ale się myliłam. Ogarnąć się nie mogę, meble latają po chałupie, koty też i tylko dwa żywe, reszta się szwenda po kątach. Za dziesięć godzin będę w busiku a nawet nie zaczęłam się pakować i na pewno teraz nie zacznę. Nie zrobiłam tego co chciałam, nie ogarnęłam tego co chciałam. Nie zrobiłam planu minimum. Wszystko mnie boli, muszę zalegnąć na dwie godzinki bo padam na .... nos. Nie ryjek !!! Ale za to mam termin na usunięcie znamienia na koniec sierpnia bo znów będę miała jakieś trzy dni tylko i znów nie ogarnę tego co chciałam. Poczeka. Jeść nie woła. W grudniu zjadę na dłużej to ogarnę to co muszę, to co powinnam i to co sama chcę. I tym pozytywnym akcentem kończę gościnne występy w domu.

Nie mogę się nasycić tym wykonaniem. https://www.youtube.com/watch?v=gNVNsuh5B8g&index=1&list=RDgNVNsuh5B8g

Kondycyjnie nie wyrobię. Nie dogonię drania.

Ale ja jutro jadę na nowe zlecenie. To upał mi niepotrzebny.

Właśnie popatrzyłam na prognozy pogody....

Dziewice w moim wieku są jak dinozaury. Wyginęły.

Nie tylko się obudziłam ale zdążyłam dwie sprawy załatwić. Jeszcze tylko włoski pomalować, pojechać na drugi koniec miasta i zaliczyć wizytę u chirurga plastycznego. Pewnie teraz będziecie mieli zagwozdkę co ja sobie chcę zoperować.

A żałuj. Taki jakby płaski chlebek zapiekany z serem i szpinakiem, kurczakiem albo salami. Pieką koło mnie więc kupuję i pożeram jeszcze ciepły. Mlask !

Rozumiem wszystko rozumiem. Jestem cudowna, wspaniała, idealna.

Stwierdzam że najbardziej brakowało mi w Niemczech, bo z największym apetytem pożarłam..... Chaczapuri.

Ło Matulu. Chwalą mnie.

Witam porannie. Pora zacząć nowy dzień. Nowy, bardzo intensywny dzień. Na szczęście ostatni. Pora do pracy. Odpocząć.

Dopiero wróciłam do domu. Zajechana jak koń po westernie. Córka się śmiała i powiedziała że jestem geriatryczna. Dobrze że IKEA jest czynna do 22-giej bo doszłyśmy do kasy na kilka minut przed zamknięciem.

Ja w nocy na pewno padnę jak pies Pluto. Już z wnusią zaliczyłyśmy rajd po sklepach a niedługo powtórka z rozrywki tylko w gronie powiększonym o córkę. Kurczę. Mało czasu a ja chyba się starzeję bo mam serdecznie dość. A jutro znów to samo. Lekarz, odbiór przesyłki, zakupy. I koniec "urlopu".

No, patrz Pani. A ja myślałam że jestem wyjątkiem i tylko ja tak miewam.

Dzisiaj się dowiedziałam że moje dziecko wybiera się do Niemiec. Na szczęście nie do pracy ale na jakąś wspinaczkę w górkach. Jestem chyba wyrodną matką bo się nie denerwuję. Jedna się wspina, druga nurkuje a ja już wyrosłam z niepokoju o dzieci.

Kampanie ulotkowe gdzie ? Na ulicy w Polsce czy w Niemczech ? Jaka jest szansa że ulotka trafi na opiekunkę ? Bezpośrednie spotkania, kluby, biuro, pomoc psychologiczna to kosztuje niemałe pieniądze. Kto za to zapłaci ?

To moje serducho jest zdrowe.

Ja jestem jeszcze na etapie bardzo krótkich pobytów w domu a dłuższych i częstych wyjazdów. Myślę że z czasem przyjdzie znużenie ale na razie tego nie odczuwam więc jeżdżę ile tylko dam radę.