Maria Jolanta

A tam kreski. Tam gdzie masz powiadomienia z cyferką w czerwonym kółeczku to jak klikniesz rozwinie się lista i tam jest mapa opiekunów. Klikasz, aktualizujesz swoją pozycję, najlepiej automatycznie a jak już jesteś na mapie to popatrz kto jest blisko.

Dzisiaj do mnie dotarło że od czasów tego ciężkiego zlecenia i Pana Tyrana nie zjadłam ani jednej czekolady. A żarłam całymi tabliczkami, do trzech w jeden wieczór.

Kolejne dwie kosteczki mniej....

Nie dopuścić by puściło.

Dorwę jedną z drugą i kosteczki porachuję. A że źle liczę to kilku zabraknie.

Nosek. A Kulfon to był w programie dla dzieci z żabą. To byłaś Ty ????

Księżniczka na ziarnku grochu.

Tylko nie ryjek !!!!!

Tu nie ma nic do śmiacia. Ja dopiero dzisiaj odkryłam gdzie jest mapa opiekunów w telefonie.

Nie tylko ładna ale śliczna, zgrabna i powabna.

Nio tiaaaa. Nawet nie powiem żeby ktoś koło mnie wylądował bo i tak wszyscy przede mną uciekają.

Kasieńkę ma teraz Erika, ja mam Marysieńkę.

Moja nic nie rozlewa.

Dla takich ludzi warto pracować.

Ma. Ale tylko jednego spaślaka.

Rasowa brytyjka. Mówię o kotce.

Nie moje kocieły. Ja tylko mieszkam w tym samym domu.

A ja kawę. Jednak wracam do tematu zarobków. Jeśli wiem że ktoś pracuje za naprawdę dobrą stawkę to zazdroszczę i też tak chcę. Nie. Nie czuję się gorsza zarabiając mniej niż te najwyższe stawki bo to nie stawka wartościuje mnie jako człowieka. Ale skłamałabym mówiąc że nie chcę zarabiać więcej. Dlatego uczę się języka. Jednocześnie jednak sama zadecydowałam że na teraz wolę swoje niecałe 50 dniówki bo mi z tym dobrze a i miejsca fajne gdzie się nie narobię. Miałam więcej ale źle trafiłam. Pewnie znów spróbuję ale nie teraz.

Ja zrozumiałam że w tv oglądali..... No. W końcu ciutkę cieplej bp już chciałam jeszcze jeden sweterek ubrać.

Genialne. Tylko że ja się nie nudzę.

Ja też nie narzekam.

Pamiętam jak moje bąble miały 5 i 7 lat i łaziliśmy po górach a one zbierały pieczątki na rękach to zdażało się że ludzie nie migli uwierzyć że nazbierały tyle w jeden dzień. Też trzaskaliśmy mnóstwo kilometrów po górach.

Nie nabijaj się. To spory wyczyn napisać coś z telefonu.

Moje szalone dziecko znów było na "spacerku" w górach. Drobiażdżek, 70 km, 2000 przewyżeń i kilkanaście godzin marszu z innymi wariatami. Ja bym zdechła ale z niej jestem dumna.

Witan porannie. Ja tam już za ciepełkiem zdążyłam zaręsknić.