a...o

Zaintrygowałaś mnie. O co chodzi z tym nie zawiera błędu, nie ma nic biegunowego? Widzę, że wykonalaś ogromną pracę nad sobą. Wskaż kierunek proszę, co czytać, " jak żyć".

To ja też dołączam się do życzeń.

Dzień dobry. Ostatnia sobota na adresie. Nawet już spakowana jestem. Sprzątać nie muszę, bo we wtorek sprzątaczka, więc pokręcę się trochę, ogarnę kuchnię i jakoś zleci. Miłego dnia, a dla mnie oby do jutra. O 15 będę siedzieć już w autobusie.

Już nikt . Jesteśmy w domu.

Nooo

Dzień dobry. Miłego dnia .

@Afryka ta kobitka mówi, że jednym uchem wpuszcza innym wypuszcza. A ja uchem wpuszczam, a paszczą wypuszczam . Co się będę na starość zmieniać . A reset już się chłodzi. Mąż mówi, że ja się nagadam, nagadam, a potem wypiję trzy razy po centymetrze w szklance i idę spać. Ze mnie taki koneser whisky, że najbardziej smakuje mi ta najtańsza z Biedronki . Dam radę, niedziela na horyzoncie .

Ty to umiesz człowieka zdołować . Ja obiecuję, że z następnego zlecenia będę tylko do pochwalijek pisać . Jeszcze go nie mam, ale WIZUALIZACJA taka.

Taaaaaaaaaaaak, ale taki był plan. Do12 stycznia, bo przejeżdżając z innego zlecenia godziłam się na wszystko. Z datą włącznie.

Dzień dobry. Ostatni wtorek i tylko to się liczy. Ja jestem prosta baba i widać nie dla mnie salony. Miłego dnia.

Dzień dobry. Ostatnie dni na adresie. Jak cały pobyt tu intensywnie będzie. Miłego dnia.

Ponad trzy lata byłam u podopiecznej z piątką dzieci w promieniu 100 metrów do 10 kilometrów. Pewnie, że zdarzały się sytuacje wkurzające, ale ogólnie było na plus. Doszliśmy do takiego momentu, że w razie w to i pokłócić się można było, ale potem wszystko wracało na swoje koleiny. Od początku byłam tam traktowana dobrze, do dzisiaj mam z nimi kontakt. Niestety skończyło się i jestem na łowach. I chcąc nie chcąc porównuję, a że ciocia menopauza coraz bardziej się szarogęsi to nic mi nie pasuje, szybko się denerwuję. Tyle, że moje ostatnie miejsca obiektywnie rzecz biorąc łatwe nie są (patrząc subiektywnie).

Ja jestem w trakcie konsumowania trzeciej żaby. Z ostatniego miejsca mnie elegancko odprawili (i chwała im za to), bo chemii nie było i parę innych drobiażdżków też by się znalazło, ale to bez flaszki nie "rozbieriosz".ń Za tydzień jadę do domu i tylko to się liczy.

A Tobie wcale niełatwo zaimponować . Jak mamy oczekiwać szacunku dla nas skoro w szpitalu lekarzem jest "jakaś Indyjka" ? Ja nie jestem na bieżąco z geografią, ale nie obiła mi się nigdy o uszy taka narodowość. Z moimi pacjentkami w szpitalu spędziłam (łącznie) około trzech miesięcy. Bywałam tam naturalnie tylko w porach karmienia, ale nigdy nie zastałam podopiecznej z otwartą, niezaopatrzoną raną. Szpitale z myciem pacjentów chyba są lekko na bakier, karmienie też szwankuje, ale opieka jako taka jest ok. Kroplówki, materace przeciwodleżynowe, bandażowanie, zmiana pozycji, to naprawdę się dzieje. Perfekt śpiewa, że trzeba wiedzieć kiedy ze sceny zejść niepokonanym. Ja wiem, że my nie przyjeżdżamy na wojnę, więc nie musimy od razu na barykady wskakiwać.Ja też się wkurzam szybko (coraz częściej tylko wewnętrznie ) , ale nie ośmieliłabym się wyskoczyć z buzią do pielęgniarki czy lekarza. Zwłaszcza, że zazwyczaj rodzina nie upoważnia nas do żadnej interwencji. Dotychczas tylko raz miałam upoważnienie od syna podopiecznej, żeby lekarz miał prawo przekazywać mi wszystkie informacje. Najczęściej jesteśmy pomocami domowymi i tego się trzymajmy.

To jest szansa dla mnie? Na takie miejsce? Nie w sensie, że chcę na zmienniczkę, bo to nie o to chodzi.

@lucinda cieszę się. Ja czasem coś palnę bez złej intencji.

Gratulacje .

A mój się kurczowo mnie trzyma . Męska andropauza Cię omija, a ciekawie jest czasami. Chociaż nasza menopauza też daje po garach. W tym temacie u nas remis. Nie było moim zamiarem urażenie Ciebie. Jeżeli tak zrobiłam, to przepraszam. Lecę już na oparach. Tu jest naprawdę super miejsce z jeszcze "lepszą" córką. Bez niej byłyby wczasy.

Powodzenia . Chociaż ja wolę te mniej samodzielnie . Żeby jeszcze bezdzietne były, albo dzieci w Ameryce . Chociaż żona bratanka mojej długoletniej podopiecznej to przez Skype z Ameryki potrafiła namieszać . Na szczęście chodziło o jej mamusię i inną opiekunkę. A ja za tydzień do dooooomu .

Powodzenia . Ja na razie idę utartą ścieżką, bo dzieci dorosłe, ale mąż na stanie .

Dzień dobry. Miłego, spokojnego dnia wszystkim i sobie życzę.

@Baśka powtarzająca się szerokości.

@Maria Jolanta @Baśka powtarzająca się jak ja dobrze znam te klimaty. Tylko czasem się zastanawiam czy my aby dobrze robimy. Może bez naszej pomocy szpital szybciej "pomógłby" pacjentowi. Skądś ten ichni strach przed szpitalami się bierze. Opiekunki ze wschodu to jakieś ostatnie 25- 30 lat ( tak mniemam, może się mylę). Wcześniej sobie jakoś radzili. Ja coraz częściej myślę, że powinnam być bardziej "profesjonalna", a jestem emocjonalna . Czas się uczyć od Pflegedienst, szpitala, lekarzy domowych. Tylko nie wiem czy mogłabym taką siebie polubić.

Toż napisałam, że ą, ę , a Pflegedienst narzeka. Na co może narzekać? Na okolice "wrażliwe" oczywiście. Nie wiem jak była myta, ale chyba tylko chusteczkami, bo naprawdę wyglądało to nieciekawie. Ja tu robię za damę do towarzystwa i pielęgnacji jako takiej się nie tykam (czytaj nie wolno mi), ale pomagam jak przychodzą pielęgniarki, więc widziałam. Z tą damą do towarzystwa to żart, bo podopieczna w salonie, a ja sobie w kuchni siedzę i to dosłownie, bo roboty tu nie ma za dużo. Tyle, że styrana jestem jak koń. Coś mi powietrze nie odpowiada , ale i tak jest mi dużo lepiej niż na początku. Przyzwyczaiłam się.

To też. Znaczeń jest więcej.