Janeczka1963

Niestety nie, jak mi nie pasuje, to mogę nie jeść wcale. Dziś na obiad był grysik na gęsto. Grys ugotowany na mleku, na koniec gotowania dodała do niego roztrzepane dwa jajka, podsmażyła na tłuszczu kokosowym tartą bułkę i formując podłużne kulki z grysiku obtaczała je w w tej bułce, do tego był Apfelmuss. Obrzydliwie to smakowało, ja zjadłam trochę, do kolacji wytrzymam.

To faktycznie nie ma czego zazdrościć. Wydaje mi się, że oni wszyscy coś mają nie tak z głowami. Moja hrabina to taka sknera, że każdego centa wylicza dziadkowi, ja z nim jeżdżę na zakupy, ona się z domu rusza tylko do lekarza, to znaczy wsiada w garażu do auta i wysiada pod przychodnią. Takie jej całe spacery. Kiedyś pojechaliśmy do lekarza do większej miejscowości, wyjeżdzając z parkingu podszedł do samochodu mężczyzna i prosił dziadka o drobny datek na dzieci, bo nie pracuje. Dziadek wyjął portfel i dał mu 5 e , ona całą drogę do domu narzekała że on dał temu człowiekowi tyle pieniędzy, nie mogła tego przeboleć przez kilka dni. Tacy to są ludzie.

POdwyżkę dostałam po 8 miesiącach pracy, wyjechałam w marcu ubiegłego roku a podwyżkę dostałam od 26 grudnia, także, wcale to tak różowo nie wygląda.

Masz super warunki, tu się jada to co Pani domu zażąda.

Oni nie chcą żebym piekła u nich, sernik upiekłam w domu i przywiozłam ze sobą, a tort zrobiłam na urodziny, bez pieczenia. Nie wychylam się, tego się nauczyłam w poprzedniej pracy. Pracowałam fizycznie, ciężko, na produkcji w zakładach mięsnych, znanej polskiej firmy, nie wymienię nazwy, żeby nie było, że reklamuję coś.

teraz to już muszę iść do kuchni, będę po obiedzie.

Zgadza się, jest tak jak mówisz. Dokładnie.

Ja tu obchodziłam urodziny, zrobiłam tort, zajadali aż im się uszy trzęsły. Hrabina niby za dużo słodyczy nie je, ale olbrzymi kawał tortu wsunęła, nie wypominam nikomu, ale lubią słodycze.

Zgadzam się z Tobą,książkę można napisać, a ludzi nie zrozumiesz.

Na mapce zaznaczyłam swoją siedzibę. Mój email: [email protected] Jak ktoś chce to może pisać, zawsze odpowiem.

Zawsze się podzielę, jak tu przyjechałam to przywiozłam ze sobą całą blachę sernika i podzieliłam się z dziadkami, mimo, że oni sami zjadają ciasta które kupują. Ja tak nie potrafię.

Tak właśnie zamierzam robić. Spadam gotować obiad,

Ja o podwyżkę walczyłam z tą firmą trzy miesiące i dostałam 15 euro więcej na tydzień. Dlatego im dziękuję.

Zgadzam się z Tobą, tylko ja mam jeszcze problemy natury osobistej, dlatego tak to wszystko przeżywam, gdyby nie moje prywatne kłopoty to bym się tak nie przejmowała.

To prawda, bo ja też się nie mogłam zdecydować z jakiej firmy wyjechać. Teraz kończę współpracę definitywnie.

Ja właśnie dojrzałam do takiej reakcji i zmieniam się na lepsze dla mnie

Ja próbowałam zmienić metody, ale w tym domu to się nie udaje, dlatego nie wrócę tu nigdy więcej bo rozwiązuję umowę z firmą P......24

Nie wiem, czy coś mylę, wydaje mi się, że nie, ale mogę się mylić, omnibusem nie jestem

Jak wzbiera we mnie złość, to idę na długi spacer w pola się wypłakać, mieszkam na wsi.

I to rozumiem, zdarzyć się może każdemu, ale u mojego dziadka to jest nagminne.

Jak tylko się z córeczką spotkam to jej powiem co o tym myślę. Niestety mieszka w Anglii, więc nie prędko się spotkamy.

Nie, nie mylę pojęć, mam dużo cierpliwości, chociaż czasem wewnątrz mnie aż kipi ze złości, to nie okazuję tego na zewnątrz. W sercu mogę płakać a oczy się śmieją. Taka już jestem.

No właśnie, powiedzcie mi, czy to jest u nich normalne, że wstaje z krzesła, albo idzie i po drodze pierdzi. W Polsce się tak nie robi, to jest uważane za niegrzeczne, a u nich normalne.

Wszystkiego dobrego w Nowym Roku.

To jedyna rzecz, albo raczej cecha charakteru, której mam w nadmiarze i z chęcią się podzielę, nawet jak kolejka się ustawi taka długa jak do granicy z Polską